Pracodawca zatrudniający więcej niż 100 pracowników jest zobowiązany do utworzenia służby bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy i nie może powierzyć wykonywania zadań tej służby specjalistom spoza zakładu pracy zgodnie z art. 23711 § 1 K.p.

Dla stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania istotne jest dokładne ustalenie daty doręczenia decyzji stronie oraz pełne wyjaśnienie wszelkich wątpliwości co do tej kwestii, nawet jeśli podważają dokument urzędowy.

Uchwała rady gminy w sprawie zasad przyznawania wysokości diet radnym oraz zwrotu kosztów podróży służbowych, zawierająca normy generalne i abstrakcyjne, stanowi akt prawa miejscowego i jej brak publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym powoduje jej nieważność.

W postępowaniu administracyjnym dotyczącym wydania zezwolenia na pracę dla cudzoziemca na podstawie art. 88j ust. 2 pkt 1 ustawy o promocji zatrudnienia, organ administracyjny nie jest zobowiązany do oceny względów humanitarnych uzasadniających udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy.

Pracodawca, prowadzący przygotowanie zawodowe młodocianych pracowników, musi spełniać wymagania określone w § 10 ust. 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej, które obejmują posiadanie określonych kwalifikacji formalnych oraz sześciu lat stażu pracy w nauczanym zawodzie nabytych po uzyskaniu tytułu zawodowego. Sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej nie oznacza automatycznie posiadania

Rozporządzenie Wojewody Wielkopolskiego nr 40/07 z dnia 31 grudnia 2007 r. dotyczące utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego Poznań-Krzesiny zachowało moc obowiązującą po dniu 15 listopada 2008 r. do czasu wydania nowego aktu prawa miejscowego przez Sejmik Województwa Wielkopolskiego, ponieważ zmiany w przepisach upoważniających miały charakter redakcyjny i nie zmieniały

Przewóz okazjonalny, jako forma transportu drogowego, wymaga od przedsiębiorcy posiadającego licencję na przewóz osób samochodem osobowym, spełnienia dodatkowych warunków określonych w przepisach prawa o transporcie drogowym, co nie narusza przepisów Konstytucji RP ani prawa Unii Europejskiej.

Wyłączenie spod obowiązku stosowania przepisów dotyczących czasu pracy kierowców, w tym obowiązku używania tachografów, przewidziane w art. 13 ust. 1 lit. h) rozporządzenia nr 561/2006, dotyczy jedynie przewozów bezpośrednio związanych z utrzymaniem dróg, a interpretacja tego wyjątku musi być ścisła.

Dieta radnego nie jest wynagrodzeniem za pracę, lecz ekwiwalentem poniesionych kosztów oraz utraconych korzyści związanych z pełnieniem mandatu. Zasady ustalania diet mogą być różnorodne i dostosowane do specyfiki lokalnej, o ile nie naruszają przepisów prawa.

Zakażenie wirusem SARS-CoV-2 (COVID-19) może być uznane za chorobę zawodową u pracowników ochrony zdrowia, ponieważ wirus ten jest wymieniony w wykazie szkodliwych czynników biologicznych, a praca w jednostkach ochrony zdrowia niesie wysokie ryzyko narażenia zawodowego na ten wirus.

Przedsiębiorca wykonujący przewóz drogowy ponosi odpowiedzialność za naruszenie przepisów o czasie pracy kierowców, nawet jeżeli dokumentacja była prowadzona przez profesjonalny podmiot zewnętrzny, ponieważ powierzanie takich zadań innemu podmiotowi nie stanowi okoliczności nadzwyczajnej, która mogłaby uwalniać od odpowiedzialności.

Wydatek poniesiony na zakup sprzętu, który umożliwia utworzenie stanowiska pracy dostosowanego do potrzeb niepełnosprawnego pracownika, spełnia kryteria wydatku celowego i oszczędnego korzystającego z pomocy de minimis, o ile przyczynia się do likwidacji lub zmniejszenia ograniczeń zawodowych tego pracownika, wynikających z jego niepełnosprawności. Teza od Redakcji

Niezbędnym dla uznania wydatku za służący rehabilitacji jest istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a zmniejszeniem ograniczeń zawodowych pracownika niepełnosprawnego objętego programem. Związek ten musi mieć charakter bezpośredni z niepełnosprawnością konkretnych pracowników. Skoro celem finansowania wydatków ze środków funduszu rehabilitacji jest zmniejszenie ograniczeń zawodowych

Zgodnie z art. 18m ust. 1 pkt 6 ustawy o promocji zatrudnienia marszałek województwa jest zobowiązany do wykreślenia podmiotu z rejestru prowadzących agencje zatrudnienia w przypadku nieusunięcia przez podmiot w wyznaczonym terminie stwierdzonych naruszeń w opłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Art. 31 ust. 4 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ma charakter lex specialis wobec art. 15 ust. 7 ustawy o finansach publicznych, co oznacza, że samorządowy zakład budżetowy prowadzący działalność jako zakład aktywności zawodowej zobowiązany jest do przekazywania uzyskanych środków na zakładowy fundusz aktywności, a nie do budżetu jednostki samorządu

Radny prowadzący działalność gospodarczą lub zarządzający działalnością gospodarczą z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, w której uzyskał mandat, jest zobowiązany do zaprzestania tej działalności w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia ślubowania. Niewypełnienie tego obowiązku skutkuje wygaśnięciem mandatu radnego na podstawie art. 24f ustawy o samorządzie gminnym i art. 383 Kodeksu wyborczego

Niezawieranie pisemnych umów o kierowaniu do pracy za granicą oraz brak pisemnego informowania o opłatach i kosztach związanych ze skierowaniem do pracy za granicą przez podmiot prowadzący agencję zatrudnienia stanowi naruszenie obowiązków wynikających z art. 85 ust. 2 ustawy o promocji zatrudnienia i uzasadnia zakaz wykonywania działalności przez taki podmiot. Ochrona osób korzystających z usług agencji