Pracownikowi samorządowemu mianowanemu, którego stosunek pracy ustał z dniem 31 grudnia 1990 r. na podstawie art. 33 art. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. art. 21, poz. 124), przysługuje z mocy art. 10 ust. 3 tej ustawy wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy w sytuacji jednoczesnego pobierania po dacie ustania zatrudnienia

Przepis § 20 ustęp 3 punkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 17 lipca 1981 r. w sprawie urlopów wychowawczych (j.t. Dz.U. z 1990 r. nr 76, poz. 454) nie ma zastosowania w sytuacji, gdy rozwiązano stosunek pracy z pracownicą w okresie urlopu wychowawczego lub z jego upływem w drodze wypowiedzenia umowy o pracę przez zakład pracy przy zastosowaniu przepisów ustawy z 28 grudnia 1989 r. o szczególnych

Okresem pozostawania bez pracy w rozumieniu art. 11 ust. 2 ustawy z 24 maja 1989 r. o przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne (Dz.U. nr 31, poz. 171 i Dz.U. nr 64, poz. 391) jest także okres pobierania renty inwalidzkiej III grupy, w czasie którego to okresu rencista nie jest zatrudniony.

Zmiany wewnętrznych przepisów dotyczących finansowania działalności i zadań wojewódzkich oddziałów lustracji Krajowego Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych nie mają wpływu na zakres wynikającego z ustawy z 31 lipca 1989 r. o podwyższaniu wynagrodzeń za pracę i dochodów rolniczych w związku ze zmianami cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w 1989 r. (Dz.U. nr 48, poz. 261 ze zm

1. Zakres obowiązków zakładu pracy objętych umową o pracę w celu przygotowania zawodowego wyznaczają także plany i programy praktycznej nauki zawodu ustalone przez właściwe organy. 2. Roszczenia wynikające z naruszenia tych obowiązków są roszczeniami z zakresu prawa pracy w rozumieniu art. 476 § 1 k.p.c.

Pracownikowi, z którym rozwiązano stosunek pracy na skutek likwidacji zakładu pracy, nie przysługuje odprawa pieniężna na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. nr 4, poz. 19 ze zm.), jeżeli w chwili rozwiązania stosunku pracy

Pełnomocnik procesowy przedsiębiorstwa, któremu udzielił pełnomocnictwa tymczasowy kierownik, nie może zawrzeć ugody sądowej w sprawie o roszczenia majątkowe tego kierownika, wynikające jego żądania nawiązania stosunku pracy z tym przedsiębiorstwem

Wygaśnięcie stosunku pracy na podstawie art. 33 art. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. nr 21, poz. 124) wyłącza zastosowanie art. 177 § 3 kodeksu pracy.

Pracownik, który wypowiedział stosunek pracy i uzyskał rentę inwalidzką w związku z chorobą, która rozpoczęła się przed upływem okresu wypowiedzenia i trwała nieprzerwanie do chwili wyczerpania okresu zasiłkowego, ma prawo do odprawy przewidzianej w art. 28 ust. 1 ustawy z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. nr 31, poz. 214 ze zm.).

Odwołanie dyrektora przedsiębiorstwa państwowego przez radę pracowniczą staje się skuteczne z chwilą doręczenia dyrektorowi decyzji (uchwały) odwołującej go ze stanowiska, po wyczerpaniu przez organ założycielski środków prawnych przewidzianych w art. 38 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (j.t. Dz.U. z 1991 r. nr 18, poz. 80) lub po upływie terminów do ich złożenia.

Zasiłki przyznawane bezrobotnym na podstawie ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu (Dz.U. nr 75, poz. 446; zm. Dz.U. z 1990 r. nr 56, poz. 323) podlegają egzekucji w zakresie określonym w przepisach kodeksu pracy (art. 833 § 1 i § 2 k.p.c.).

Odprawa pieniężna przysługuje pracownikowi, który po rozwiązaniu stosunku pracy z przyczyn wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. nr 4, poz. 15, nr 10, poz. 59 i nr 51, poz. 298) rozpoczął działalność gospodarczą na własny

Kierownik zakładu pracy podejmując decyzję o rozwiązaniu umowy o pracę nakładczą na podstawie § 6 ust. 1 pkt 3a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1975 r. w sprawie uprawnień pracowniczych osób wykonujących pracę nakładczą (Dz.U. nr 3, poz. 19 ze zm.) nie ma obowiązku zasięgnięcia opinii zakładowej organizacji związkowej.