Bezrobotny w rozumieniu ustawy z dnia 4 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 2001 nr 6 poz. 56 ze zm./ nie ma obowiązku uiszczania opłat sądowych w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym na tych samych zasadach, jak pracownik dochodzący roszczeń z zakresu prawa pracy oraz ubezpieczony /art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym

W sprawie o przywrócenie do pracy i odszkodowanie za czas pozostawania bez pracy (art. 56 § 1 i art. 57 § 1 KP) kasacja nie przysługuje, jeżeli wartość przedmiotu zaskarżenia ustalona w wyniku zliczenia wartości tych roszczeń jest niższa niż dziesięć tysięcy złotych (art. 393 § 1 KPC w związku, z art. 21 i 231 KPC).

Ograniczenie zakresu podmiotowego zastosowania ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz.U. Nr 160, poz. 1080 ze zm.) może nastąpić w sposób pośredni przez odpowiednią zmianę przepisów dotyczących pracowników instytucji kultury (w wyniku przekształcenia tych jednostek z prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych

Kwestia braku lub ustalenia niewłaściwych kryteriów doboru nauczycieli do przeniesienia w stan nieczynny (art. 20 ust. 7 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.) bądź też typowania ich do zwolnienia (art. 20 ust. 1 tej Karty) należy do sfery faktów. Nie świadczy natomiast o występowaniu w sprawie istotnego zagadnienia prawnego,

W sprawie o przywrócenie do pracy kasacja jest niedopuszczalna (art. 3921 § 1 KPC), gdy wartość przedmiotu zaskarżenia określona stosownie do art. 231 KPC jest niższa niż dziesięć tysięcy złotych.

Zasadność zasądzenia odszkodowania zamiast żądanego przywrócenia do pracy (art. 56 § 2 KP w związku z art. 45 § 2 KP) podlega ocenie w okolicznościach faktycznych konkretnej sprawy i w związku z tym nie stanowi istotnego zagadnienia prawnego w rozumieniu art. 393 § 1 KPC.

Przepis art. 69 KP, wyłączający stosowanie do stosunku pracy na podstawie powołania niektórych przepisów dotyczących trybu postępowania przy rozwiązywaniu umów o pracę, orzekania o bezskuteczności wypowiedzeń, przywrócenia do pracy i odszkodowania, nie stanowi podstawy odrzucenia pozwu z powodu niedopuszczalności drogi sądowej (art. 199 pkt 1 KPC).

Orzeczenia wydawane w postępowaniu przed zespołami do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności są decyzjami w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Każde orzeczenie zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności niezależnie od tego, czy rozstrzyga sprawę co do jej istoty, czy też jedynie kończy postępowanie w sprawie, podlega zaskarżeniu do sądu powszechnego w drodze

"Decyzja" marszałka województwa, o której mowa w art. 12 ust. 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./ nie jest decyzją administracyjną ani innym aktem administracyjnym, w związku z czym nie jest dopuszczalna skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na dokonaną w tym trybie odmowę umorzenia