Wyrok NSA: M. Sp. z o.o. nie miała prawa do odliczenia VAT z faktur wystawionych przez A., niebędącego właścicielem towaru, a wewnątrzwspólnotowe nabycie było fikcyjne. NSA oddalił skargę na tę decyzję.
Termin do wniesienia odwołania ulega zawieszeniu zarówno w okresie stanu zagrożenia epidemicznego, jak i stanu epidemii zgodnie z przepisami art. 15 zzs ustawy COVID, umożliwiając skuteczne działania procesowe w tym czasie.
Skarga kasacyjna wniesiona przez C. sp. z o.o. została oddalona w całości z uwagi na brak przesłanek do uchylenia zaskarżonego wyroku, przy czym Sąd potwierdził skuteczność zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego oraz uzasadniono odmowę prawa do odliczenia podatku naliczonego z nierzetelnych faktur.
Nie wskazujesz naruszenia art. 22 § 2a O.p., nie możesz zakwestionować decyzji o odmowie ograniczenia poboru zaliczek. Skarga kasacyjna podlega oddaleniu, a zarzuty nie są uzasadnione.
Odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z o.o. uzależniona jest od bezskuteczności egzekucji wobec spółki i braku zgłoszenia upadłości w terminie. Ustanie bytu prawnego spółki nie wyłącza tej odpowiedzialności.
Środki pieniężne otrzymane w związku z likwidacją spółki jawnej nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f., jeżeli likwidacja nie jest wykonaniem działalności gospodarczej wspólnika.
Objęcie pojazdu zastawem skarbowym jako forma zabezpieczenia długu nie powoduje wygaśnięcia obowiązku podatkowego w podatku od środków transportowych. Wygaśnięcie tego obowiązku może nastąpić jedynie na skutek wyrejestrowania pojazdu lub wydania decyzji organu rejestrującego o czasowym wycofaniu go z ruchu.
Odmowa prawa do odliczenia podatku naliczonego wymaga pełnego postępowania dowodowego i obiektywnej oceny faktów. Brak przeprowadzenia wszystkich zgłoszonych dowodów narusza zasady postępowania podatkowego.
Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że konieczne jest przeprowadzenie pełnego postępowania dowodowego celem ustalenia rzeczywistego charakteru transakcji, uwzględniając zbadanie, czy podatnik dochował należytej staranności, co jest kluczowe dla oceny prawa do odliczenia VAT.
NSA uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, stwierdzając, że WSA nie dokonał pełnej oceny stanu faktycznego w kontekście dochowania przez M.S. należytej staranności w transakcjach, wskutek czego organy podatkowe nie wykazały, że M.S. uczestniczył w oszustwie podatkowym.
Dla uznania wydatków za koszty kwalifikowane na nowe inwestycje wymagane jest spełnienie warunku zaliczenia środków trwałych do ewidencji przed skorzystaniem ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p. oraz odpowiednimi przepisami rozporządzenia Rady Ministrów.
Wydatki poniesione na budowę części produkcyjnej i biurowej inwestycji, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p., mogą być uznane za koszty kwalifikowane, zwiększając limit pomocy publicznej, jeżeli mieszczą się w katalogu kosztów zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów.
Zgodne z art. 70 § 6 pkt 1 o.p., wszczęcie postępowania karnego zawiesza bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, bez wymogu szczegółowego określenia transakcji. Prawidłowość zawieszenia zależy od związku postępowania karnego z zobowiązaniem podatkowym.
Skarga kasacyjna związana z ograniczeniem poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych jest niezasadna, gdyż Skarżący nie uprawdopodobnił przesłanki określonej w art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej, co czyniło skargę nieuprawnioną.
Powstanie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości nie jest uzależnione od uzyskania pozwolenia na użytkowanie budynku. Potencjalny związek nieruchomości z działalnością gospodarczą istnieje również wtedy, gdy przedsiębiorca podejmuje działania zmierzające do jej przygotowania, zachowania lub zabezpieczenia na potrzeby przyszłej lub kontynuowanej działalności gospodarczej.
Wobec stanu zagrożenia epidemicznego bieg terminów procesowych na podstawie ustawy COVID uległ zawieszeniu, co skutkuje uznaniem, że wniesienie odwołania przez Spółkę w dniu 3 kwietnia 2020 r. nie nastąpiło z uchybieniem terminu.
Uzasadnienie wyroku administracyjnego musi być na tyle precyzyjne, aby umożliwiało kontrolę instancyjną; uchybienia w sporządzeniu uzasadnienia skutkują uchyleniem wyroku Sąd I instancji.
Ograniczenie poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w sytuacji uprawdopodobnienia przez podatnika niewspółmierności zaliczek wobec podatku należnego jest zasadne. Podatnik wykazał pracę na statku eksploatowanym przez japońskie przedsiębiorstwo, co przesądzało o braku podstaw do poboru wysokich zaliczek.
Ewidencja gruntów i budynków jest urzędowym źródłem informacji faktycznych wykorzystywanych w postępowaniach administracyjnych, a w przypadku rozbieżności pomiędzy danymi zawartymi w deklaracji podatnika a danymi z ewidencji, decydujące znaczenie dla opodatkowania gruntów mają zapisy wynikające z ewidencji.
Instytucja zwrotu opłaty skarbowej, uregulowana w art. 9 ustawy o opłacie skarbowej, ma zastosowanie w sytuacji, gdy opłata była należna w momencie jej uiszczenia, lecz wskutek późniejszych okoliczności powstała podstawa do jej zwrotu.
W razie uchybienia przez organ podatkowy obowiązkowi przeanalizowania okoliczności w zakresie przesłanki egzoneracyjnej odpowiedzialności członka zarządu, sąd administracyjny może uchylić decyzję, kierując się uprzednią wykładnią prawa dokonaną przez instancję kasacyjną.
Prawidłowa realizacja prawa do odliczenia podatku VAT wymaga wykazania należytej staranności, jednak organy podatkowe muszą wskazać konkretne zaniedbania podatnika w tym zakresie. W przypadku braku obiektywnych przesłanek wskazujących na świadome uczestnictwo w oszustwie, prawo do odliczenia nie może być ograniczane.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż brak dowodów na czynności mogące wskazywać na świadomość K.K. o oszustwie podatkowym, brak podstaw do uznania odliczeń VAT za nieuprawnione. Skarga kasacyjna organu podatkowego oddalona z przyczyn formalnoprawnych, uwzględniając prawidłowość postępowania procesowego sądu instancyjnego.
Nielegalne jest instrumentalne wykorzystanie postępowania karno-skarbowego w celu zawieszenia terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Skutkiem jest wygaśnięcie zobowiązań podatkowych z uwagi na przedawnienie, co uzasadnia uchylenie decyzji podatkowej.