ETS nie jest właściwy w zakresie wykładni dyrektyw wspólnotowych dotyczących podatku VAT, jeśli chodzi o okres rozliczeniowy dotyczący podatków będących przedmiotem sprawy sprzed przystąpienia.

ETS nie jest właściwy w zakresie wykładni dyrektyw wspólnotowych dotyczących podatku VAT, jeśli chodzi o okres rozliczeniowy dotyczący podatków będących przedmiotem sprawy sprzed przystąpienia.

ETS nie jest właściwy w zakresie wykładni dyrektyw wspólnotowych dotyczących podatku VAT, jeśli chodzi o okres rozliczeniowy dotyczący podatków będących przedmiotem sprawy sprzed przystąpienia.

Nie można wnioskować o rażącym naruszeniu przez Naczelny Sąd Administracyjny norm Unii Europejskiej w sytuacji, gdy analogiczne uprawnienia wynikały z przepisów krajowych, a spółka z nich nie skorzystała z powodu nieprawidłowo skonstruowanych środków prawnych.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 u.p.o.l. zasadą jest, że podmiotowość podatkowa w podatku od nieruchomości związana jest przede wszystkim z faktem posiadania samoistnego, którego definicję reguluje art. 336 Kodeksu cywilnego. W większości przypadków podatnikiem jest właściciel nieruchomości, jednak nie ze względu na przysługującą mu własność, tylko z racji faktycznego władztwa nad rzeczą. Zasada ta doznaje

Podatnik winien udowodnić, że celem wydatku było osiągnięcie przychodu, a zatem ciężar dowodu działania w określonym celu spoczywa na podatniku.

Powołany przepis art. 130 § 1 pkt 6 o.p. i użyte w nim określenie "brali udział w wydaniu zaskarżonej decyzji" odnosi się do pracownika, który orzekał w pierwszej instancji, a po wydaniu decyzji został przeniesiony, czy oddelegowany do organu drugiej instancji i miałby w niej orzekać niejako we własnej sprawie a więc wyrażać musiałby ocenę własnych, wcześniej wyrażonych poglądów.

Jeżeli następstwo prawne dotyczy wyłącznie praw i obowiązków już istniejących, przysługujących przekształcanej osobie prawnej, a przedmiotem oceny są wydatki, które dla tej osoby nie są kosztami uzyskania przychodów, nie jest możliwe zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów podmiotu przejmującego, ponieważ w chwili przejęcia kosztami uzyskania przychodów nie były, a nie można przejąć uprawnienia

Dopiero po przesądzeniu, że stan faktyczny przyjęty przez sąd w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy, albo, że nie został skutecznie podważony, można przejść do skontrolowania procesu subsumcji danego stanu faktycznego pod zastosowany przez Sąd przepis prawa materialnego.

Ordynacja podatkowa nie formułuje zasady, wedle której zmiana stanu prawnego uwzględnionego w wydanej interpretacji indywidualnej powoduje jej dezaktualizację. Jednak interpretacja ta zachowuje swój walor jednakże tylko w odniesieniu do stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Tymczasem może być tak, że w dniu wydania interpretacji może obowiązywać stan prawny inny od tego, który

Termin przedawnienia jest zastrzeżony dla podatników, których roszczenia wynikające z ich interesu prawnego - o ile zostaną zgłoszone przed upływem terminu przedawnienia - powinny zostać rozpatrzone nawet po jego upływie.

Zwrot "niewydanie interpretacji indywidualnej" należy rozumieć niesporządzenie i niepodpisanie tego aktu, gdyż stanowi on przeciwieństwo pojęcia "wydanie interpretacji".

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r. pojęcie "niewydanie interpretacji" użyte w art. 14o § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), nie oznacza braku jej doręczenia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14d powołanej ustawy.

Materiał zgromadzony w aktach sprawy wyjaśnia okoliczności istotne dla załatwienia sprawy, został wszechstronnie rozważony w zaskarżonej decyzji i z dokonanej oceny wyprowadzono trafny wniosek o uzyskaniu przez skarżącą w analizowanym roku podatkowym dochodu z nieujawnionych źródeł przychodów w ustalonej wysokości.

Art. 187 § 1 ordynacji podatkowej nie zwalnia podatnika z obowiązku współdziałania z organem podatkowym we wszechstronnym wyjaśnieniu stanu faktycznego sprawy tym bardziej, że podatnikowi służy prawo żądania przeprowadzenia określonych dowodów.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f. opodatkowaniu podlega dochód z nieujawnionych źródeł przychodów w rozumieniu art. 20 ust. 1 i 3 u.p.d.o.f., do których nie można zakwalifikować dochodu określonego szacunkowo, uzyskanego z prowadzonej działalności gospodarczej dlatego, że podatnik nierzetelnie prowadził ewidencję rachunkową.

Nie mógł mieć zastosowania w sprawie art. 24b ust. 1 u.p.d.o.f. jako, że reguluje on zasady i metody oszacowania podstawy opodatkowania ale w odniesieniu do podatników nie będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 3 u.p.d.o.f. Oznacza, że zasady i metody określenia dochodu tam określone mogą być stosowane tylko do podatników obciążanych ograniczonym obowiązkiem podatkowym.

Brak wyznaczenia terminu do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału nie jest równoznaczny z nie braniem przez stronę bez własnej winy udziału w postępowaniu.

W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej z powodu rażącego naruszenia prawa należy kierować się przede wszystkim gramatyczną wykładnią tego pojęcia, eliminując przy ocenie wystąpienia takiej kwalifikowanej wady decyzji elementów rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty.

Prawidłowe wskazanie podstaw kasacyjnych wymienionych w art. 174 pkt 1 i pkt 2 u.p.p.s.a. polega na określeniu przez autora skargi kasacyjnej konkretnych przepisów prawa materialnego ze wskazaniem czy sąd pierwszej instancji dopuścił się ich naruszenia przez niewłaściwe zastosowanie lub błędną wykładnię, lub norm postępowania wraz z uzasadnieniem, że uchybienie to miało istotny wpływ na wynik sprawy

Przy formułowaniu skargi kasacyjnej kluczowe znaczenie ma rozróżnienie pomiędzy naruszeniem prawa materialnego, a naruszeniem przepisów postępowania, ponieważ tylko prawidłowo sformułowany zarzut może być przedmiotem rozpoznania przez sąd kasacyjny.

Czym innym jest obowiązek organu podatkowego udzielenia stronie w postępowaniu podatkowym niezbędnych informacji o przepisach prawa podatkowego pozostających w związku z przedmiotem tego postępowania (art. 121 § 2 Ordynacji podatkowej), a czym innym udzielanie informacji o wszystkich możliwych, przewidzianych w prawie podatkowym ulgach w spłacie zobowiązań podatkowych, z własnej inicjatywy organu,

Przepis art. 86 ust. 1 u.p.t.u. należy interpretować w taki sposób, że faktura nieodzwierciedlająca rzeczywiście dokonanej czynności przez jej wystawcę nie daje odbiorcy tej faktury prawa do odliczenia wykazanego w niej podatku. Przyznanie bowiem prawa do odliczenia podatku w takim przypadku oznaczałoby, że prawo to przysługuje z tytułu samego posiadania faktury z wykazanym podatkiem, który nie jest

Zasady dotyczące proporcjonalnego podziału podatku naliczonego art. 20 ust. 3-4 ustawy o VAT nie dotyczą sprzedaży niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem.