Wyrok NSA: M. Sp. z o.o. nie miała prawa do odliczenia VAT z faktur wystawionych przez A., niebędącego właścicielem towaru, a wewnątrzwspólnotowe nabycie było fikcyjne. NSA oddalił skargę na tę decyzję.

Termin do wniesienia odwołania ulega zawieszeniu zarówno w okresie stanu zagrożenia epidemicznego, jak i stanu epidemii zgodnie z przepisami art. 15 zzs ustawy COVID, umożliwiając skuteczne działania procesowe w tym czasie.

Skarga kasacyjna wniesiona przez C. sp. z o.o. została oddalona w całości z uwagi na brak przesłanek do uchylenia zaskarżonego wyroku, przy czym Sąd potwierdził skuteczność zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego oraz uzasadniono odmowę prawa do odliczenia podatku naliczonego z nierzetelnych faktur.

Nie wskazujesz naruszenia art. 22 § 2a O.p., nie możesz zakwestionować decyzji o odmowie ograniczenia poboru zaliczek. Skarga kasacyjna podlega oddaleniu, a zarzuty nie są uzasadnione.

Odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z o.o. uzależniona jest od bezskuteczności egzekucji wobec spółki i braku zgłoszenia upadłości w terminie. Ustanie bytu prawnego spółki nie wyłącza tej odpowiedzialności.

Środki pieniężne otrzymane w związku z likwidacją spółki jawnej nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f., jeżeli likwidacja nie jest wykonaniem działalności gospodarczej wspólnika.

Objęcie pojazdu zastawem skarbowym jako forma zabezpieczenia długu nie powoduje wygaśnięcia obowiązku podatkowego w podatku od środków transportowych. Wygaśnięcie tego obowiązku może nastąpić jedynie na skutek wyrejestrowania pojazdu lub wydania decyzji organu rejestrującego o czasowym wycofaniu go z ruchu.

Odmowa prawa do odliczenia podatku naliczonego wymaga pełnego postępowania dowodowego i obiektywnej oceny faktów. Brak przeprowadzenia wszystkich zgłoszonych dowodów narusza zasady postępowania podatkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że konieczne jest przeprowadzenie pełnego postępowania dowodowego celem ustalenia rzeczywistego charakteru transakcji, uwzględniając zbadanie, czy podatnik dochował należytej staranności, co jest kluczowe dla oceny prawa do odliczenia VAT.

NSA uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, stwierdzając, że WSA nie dokonał pełnej oceny stanu faktycznego w kontekście dochowania przez M.S. należytej staranności w transakcjach, wskutek czego organy podatkowe nie wykazały, że M.S. uczestniczył w oszustwie podatkowym.

Dla uznania wydatków za koszty kwalifikowane na nowe inwestycje wymagane jest spełnienie warunku zaliczenia środków trwałych do ewidencji przed skorzystaniem ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p. oraz odpowiednimi przepisami rozporządzenia Rady Ministrów.

Wydatki poniesione na budowę części produkcyjnej i biurowej inwestycji, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p., mogą być uznane za koszty kwalifikowane, zwiększając limit pomocy publicznej, jeżeli mieszczą się w katalogu kosztów zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów.

Zgodne z art. 70 § 6 pkt 1 o.p., wszczęcie postępowania karnego zawiesza bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, bez wymogu szczegółowego określenia transakcji. Prawidłowość zawieszenia zależy od związku postępowania karnego z zobowiązaniem podatkowym.

Skarga kasacyjna związana z ograniczeniem poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych jest niezasadna, gdyż Skarżący nie uprawdopodobnił przesłanki określonej w art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej, co czyniło skargę nieuprawnioną.