Wniesienie skargi do sądu administracyjnego w formie dokumentu elektronicznego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego innego niż e-PUAP nie daje podstaw do odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jeżeli zgodnie

1. Delegowanie do pełnienia obowiązków sędziego w Naczelnym Sądzie Administracyjnym oznacza, że co do zasady sędzia delegowany nabywa uprawnienia do rozpoznawania spraw w Naczelnym Sądzie Administracyjnym równe uprawnieniom sędziego NSA, przy czym jeśli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, uprawnienia te dotyczą zarówno postępowania zasadniczego, jak też wszelkich postępowań incydentalnych oraz

1. Przepisy art. 270 i art. 272 § 1 P.p.s.a., odczytywane w kontekście art. 190 ust. 4 Konstytucji RP, uzasadniają przyjęcie, że instytucja wznowienia postępowania z powodu orzeczenia TK może znaleźć zastosowanie w odniesieniu do prawomocnego orzeczenia sądowego, wydanego na podstawie aktu niekonstytucyjnego w ramach postępowania umożliwiającego podjęcie owego orzeczenia i jednocześnie kończącego postępowanie

1. Istota wymogu z art. 194 § 3 in fine P.p.s.a. w postaci zwięzłego uzasadnienia zażalenia sprowadza się do nałożenia na wnoszącego zażalenie obowiązku przedstawienia zwięzłego zbioru argumentów, motywów i ewentualnie dowodów z dokumentów uzasadniających jego działanie wyrażone w zaskarżeniu orzeczenia sądowego oraz własnego stanowiska w zakresie negatywnej oceny takiego orzeczenia. Wskazany zbiór

Odwołanie od zarządzenia Przewodniczącego składu orzekającego Naczelnego Sądu Administracyjnego złożone po terminie przewidzianym w art. 103 zdanie drugie P.p.s.a. podlega odrzuceniu przez ten Sąd na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 180 w związku z art. 178 oraz w związku z art. 198 i art. 197 P.p.s.a.

Postanowienie odrzucające skargę o wznowienie postępowania z powodu nieusunięcia braku formalnego w zakresie wymogu wskazania okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do jej wniesienia winno być wydane na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 w zw. z art. 276 p.p.s.a. Natomiast odrzucenie skargi o wznowienie postępowania na podstawie art. 280 p.p.s.a. następuje dopiero w rezultacie oceny występujących

Skarga kasacyjna, w której nie przytoczono jej podstaw rozumianych jako wskazanie przepisów, które – zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną – zostały naruszone przez wojewódzki sąd administracyjny podlega odrzuceniu na podstawie art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U.z 2023, poz. 259, ze zm.) jako niedopuszczalna, bez wezwania do uzupełnienia

Przyczyną uchybienia terminu w rozumieniu art. 87 § 1 P.p.s.a. jest tylko taka przyczyna, która trwa (pozostaje aktualna) w dacie upływu terminu na dokonanie czynności w postępowaniu sądowym, nie zaś taka, która wprawdzie wystąpiła w czasie biegu terminu, ale ustała zanim on upłynął. Ocena wymaganego art. 87 § 2 P.p.s.a. uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu

Sędzia, udzielając poparcia innemu sędziemu jako kandydatowi do Krajowej Rady Sądownictwa, nie musi uzasadniać tej decyzji. Nie wiadomo więc, jakie pobudki nim kierowały. A to z kolei oznacza, że samo złożenie podpisu na liście poparcia nie może budzić uzasadnionych wątpliwości co do bezstronności sędziego.

1) Do wynagrodzenia za czynności kuratora spadku stosuje się zasady wynikające z art. 179 § 1 i 2 k.r.o., art. 128 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2022 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.), co oznacza, że kurator spadku może otrzymać wynagrodzenie za czynności wykonywane w sprawie sądowoadministracyjnej z dochodów lub z majątku osoby, dla której kurator

Na wydane na podstawie art. 5a § 6 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 137) postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego o odrzuceniu wniosku strony o zbadanie spełnienia przez sędziego sądu administracyjnego lub sędziego delegowanego do pełnienia obowiązków sędziego w sądzie administracyjnym wymogów niezawisłości i bezstronności (art

W obecnym stanie prawnym nie ma możliwości uznania, że do kognicji sądu administracyjnego należy orzekanie w sprawach skarg na postanowienie wydane przez finansowy organ postępowania przygotowawczego drugiej instancji o odmowie wniesienia do sądu wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności za czyn zabroniony w myśl kodeksu karnego skarbowego.

w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. art. 138e § 1 i 3 o.p. należy rozumieć w ten sposób, że udzielenie pełnomocnictwa szczególnego we wskazanej sprawie podatkowej poprzez złożenie go do akt prowadzonego postępowania podatkowego przed organem pierwszej instancji rozciąga się również na postępowanie przed organem odwoławczym.

Kontrola działalności administracji publicznej sprawowana przez sądy administracyjne na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. obejmuje także orzekanie w sprawach skarg na czynności polegające na zawiadomieniu pisemnym przez organ podatkowy składającego korektę o jej bezskuteczności (art. 81b § 2 Ordynacji podatkowej).

Wina w ujęciu art. 116 § 1 pkt 1 lit. b Ordynacji podatkowej, to zarówno wina umyślna i związana z nią świadomość istnienia wymagalnych zobowiązań podatkowych, jak i wina nieumyślna w postaci niedbalstwa, które zakłada brak świadomości, ale opiera się na powinności i możliwości przewidywania istnienia wymagalnych zobowiązań podatkowych. W orzecznictwie utrwalony jest pogląd, że powoływanie się przez

Otrzymane przez pracowników napiwki związane są z organizacją pracodawcy, przez co można je zaliczyć do przychodów związanych z pracą w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 4 pkt 9 i art. 18 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Nie jest "właściwy" czas zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub wszczęcia postępowania układowego, w którym stan majątkowy spółki kwalifikuje ją już jako bankruta, bowiem niweczyłoby to cały sens postępowania upadłościowego, pozbawiając wszystkich wierzycieli jakiejkolwiek ochrony prawnej ich interesów.

Przewidziany w art. 177 § 5 zdanie pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) wymóg zachowania zasad należytej staranności odnosi się wprost do samej czynności sporządzenia przez pełnomocnika z urzędu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej i nie obejmuje swym zakresem kwestii zachowania terminu

Jeżeli postępowanie podatkowe jest prowadzone z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej i za ich pomocą doręczana jest decyzja ostateczna (przez ePUAP), to pouczenie o prawie skargi do sądu administracyjnego, o którym mowa w art. 210 § 2 O.p. w związku z art. 53 § 1 i art. 54 § 1 P.p.s.a., powinno zawierać - do czasu wprowadzenia komunikacji elektronicznej w postępowaniu sądowym - informację

Jeżeli w trakcie kolejnego otwarcia biegu terminu do uiszczenia wpisu od skargi strona po raz drugi, działając w oparciu o art. 243 § 1 w związku z art. 165 P.p.s.a., decyduje się na wdrożenie procedury zmierzającej do uzyskania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, to w przypadku negatywnego rozstrzygnięcia w tym przedmiocie, sąd nie powinien ponownie wzywać do wykonania zarządzenia

Następcą prawnym zmarłego w rozumieniu art. 128 § 1 pkt 1 P.p.s.a. nie jest osoba, na rzecz której uczyniono zapis windykacyjny, chyba, że sprawa sądowoadministracyjna dotyczy przedmiotu zapisu.

Interpretacja indywidualna, choć upubliczniana w trybie i na podstawie art. 14i § 3 Ordynacji podatkowej, nie powoduje ochrony prawnej innych aniżeli jej wnioskodawca - adresat - podmiotów, chociażby się do niej zastosowali.

Zasada wynikająca z art. 2a O.p. nie dotyczy wątpliwości w ustaleniach faktycznych. Odnosi się ona do wątpliwości co do treści przepisów prawa.

Uchybienie przepisom o formie doręczenia decyzji ostatecznej organu administracji podatkowej powinno mieć istotny wpływ na możliwość zapoznania się z jej treścią przez adresata. W przeciwnym razie nie można uznać, że decyzja taka nie weszła do obrotu prawnego (art. 212 Ordynacji podatkowej).