Doręczenie decyzji administracyjnej sporządzonej w formie elektronicznej musi spełniać wymogi formalne przewidziane w art. 393 § 2 k.p.a., a ich niespełnienie skutkuje brakiem skuteczności obrotu prawnego decyzji i uznaniem skargi na taką decyzję za niedopuszczalną.

Sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej w decyzji administracyjnej, które nie wpływa merytorycznie na treść rozstrzygnięcia, jest dopuszczalne w trybie art. 113 § 1 k.p.a., o ile omyłka jest techniczna i oczywista, a cały materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje na prawidłowo ustalony stan faktyczny.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że prawidłowo wydane decyzje administracyjne w sprawie umorzenia należności z tytułu składek są zgodne z prawem, jeśli brakuje dowodów na istotne naruszenia prawa, co podkreśla konieczność precyzyjnego formułowania zarzutów w skardze kasacyjnej.

Dla uznania świadczeń rodzinnych za nienależnie pobrane, zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych, wystarcza spełnienie warunków wskazanych w przepisie, pomijając świadomość beneficjenta co do nienależności poborów.

Brak rozwinięcia i precyzyjnego określenia zarzutów w skardze kasacyjnej uniemożliwia ich merytoryczną ocenę przez Naczelny Sąd Administracyjny oraz wyklucza możliwość uchylenia wyroku sądu pierwszej instancji, nawet gdyby był on obarczony wadami.

Długotrwała hospitalizacja osoby wymagającej opieki, nawet z przerwami, może stanowić zmianę sytuacji rodzinnej uzasadniającą uchylenie decyzji przyznającej zasiłek dla opiekuna, jeżeli opieka w tym okresie nie uniemożliwia podjęcia pracy zarobkowej.

Ustawodawca nie ograniczył świadczenia pielęgnacyjnego wiekiem opiekuna, a przesłanki przyznania nie mogą opierać się na domniemanej zdolności do pracy bez uwzględnienia indywidualnych okoliczności związanych z opieką nad osobą niepełnosprawną i możliwościami opiekuna.

W ramach uznania administracyjnego przy umorzeniu zadłużenia z funduszu alimentacyjnego w art. 30 ust. 2 ustawy alimentacyjnej decydujące jest wykazanie przez dłużnika sytuacji dochodowej i rodzinnej, przy czym wykazanie tych przesłanek nie oznacza automatycznie obowiązku umorzenia zadłużenia przez organ.

Kumulatywne pobieranie świadczenia pielęgnacyjnego i zasiłku stałego jest niemożliwe, a prawo do świadczeń rodzinnych ustala się od miesiąca, w którym wnioskodawca spełni wszystkie konieczne warunki uprawniające do ich przyznania, niezależnie od daty złożenia wniosku.

Decyzja o odmowie umorzenia składek na ubezpieczenie społeczne jest zasadna, jeżeli skarżący posiada dochody oraz majątek umożliwiające spłatę należności, nawet w trudnej sytuacji finansowej, a umorzenie należności byłoby przedwczesne bez wystąpienia przesłanek całkowitej nieściągalności.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia istotne jest faktyczne zaprzestanie wykonywania pracy i ustanie stosunku zatrudnienia, a nie samo zawieszenie wykonywania pracy, jak ma to miejsce w przypadku urlopu wychowawczego.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego konieczne jest wykazanie bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, gdzie sprawowanie opieki jest przyczyną, a jednocześnie przeszkodą w podejmowaniu pracy zarobkowej.