NSA uznał, że przesłanki przywrócenia terminu w trybie art. 58 § 1 k.p.a. nie zostały spełnione, gdyż skarżąca nie uprawdopodobniła braku winy w uchybieniu terminu, a samoizolacja pełnomocnika nie stanowiła przeszkody uniemożliwiającej wniesienie odwołania.

Skarga kasacyjna M.M. dotycząca odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania została oddalona, gdyż nie wykazano braku winy w uchybieniu temu terminowi z uwagi na niedołożenie należytej staranności przez pełnomocnika w kontekście samoizolacji.

W przypadku przyznania rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, pojęcie "wychowanie" wymaga indywidualnej analizy, niezależnie od długości okresu wychowywania dzieci; organ administracyjny musi przeprowadzić wszechstronne postępowanie wyjaśniające, kierując się uznaniem administracyjnym oraz zapewniając pełne uzasadnienie decyzji.

Brak winy obowiązkiem strony; samoizolacja nie usprawiedliwia zaniedbania terminu. Odwołanie mogło być złożone zdalnie lub przez inną osobę; sąd prawidłowo odrzucił wniosek o przywrócenie terminu.

Przedsiębiorcy, którzy od 1 listopada 2024 roku złożyli wnioski o wakacje składkowe, otrzymują na swoje profile na PUE/eZUS korespondencję w sprawie złożonego wniosku. Dotychczas większość z nich otrzymała informację o wszczęciu postępowania administracyjnego. 18 grudnia Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekaże pierwsze informacje o przyznaniu ulgi za grudzień 2024 roku.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że prawidłowo przeprowadzona wykładnia art. 31zo ust. 1 ustawy COVID-19 nie uzasadnia uwzględnienia żądania skargi kasacyjnej o zwolnienie z obowiązku opłacania składek, gdy nie spełniono przesłanek dot. zgłoszenia ubezpieczonych.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje osobie pobierającej emeryturę, chyba że zawiesi prawo do jej pobierania; przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych nie umożliwiają wypłaty świadczenia pielęgnacyjnego jedynie w wysokości przekraczającej kwotę pobieranego świadczenia emerytalnego.

Skarga kasacyjna, zarzucająca WSA niewłaściwą ocenę dowodów i naruszenie przepisów proceduralnych w sprawie uznania choroby zawodowej, została oddalona przez NSA. Stwierdzenie choroby zawodowej u pracownika W. Sp. z o.o. pozostaje w mocy.

Sprzeciwienie się przyjęciu, że działalność opiekuńcza wyklucza podejmowanie zatrudnienia, jest nieuzasadnione, gdy spełnia przesłanki wyłączności opieki nad osobą legitymującą się znacznym stopniem niepełnosprawności.

Dla celów zwolnienia z obowiązku opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne, porównanie przychodów powinno uwzględniać ogólny przychód z działalności gospodarczej płatnika, a nie być ograniczone do przychodów wyłącznie z działalności oznaczonej konkretnym kodem PKD, podlegającym wpisowi w rejestrze REGON.

NSA uchyla wyrok WSA i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując na naruszenie obowiązków informacyjnych organu administracji publicznej, które miało wpływ na rozstrzygnięcie wniosku o zwolnienie z opłacania składek.

W sytuacjach wątpliwości odnośnie zgodności danych w rejestrze REGON z rzeczywiście wykonywaną działalnością, organ administracyjny ma obowiązek ustalenia rzeczywistego stanu faktycznego działalności przedsiębiorcy ubiegającego się o zwolnienie z obowiązku opłacania składek, poprzez przeprowadzenie postępowania dowodowego na zasadach określonych w K.p.a.

W przypadku wątpliwości co do faktycznych działań gospodarczych płatnika składek, organy administracji powinny przeprowadzić postępowanie wyjaśniające z uwzględnieniem wszystkich dostępnych środków dowodowych, a nie tylko danych z rejestru REGON.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie, która zrezygnowała z zatrudnienia wyłącznie w celu sprawowania opieki nad osobą z niepełnosprawnością, zgodnie z art. 17 ust. 1 u.ś.r., niezależnie od aktywności zawodowej przed złożeniem wniosku.