Umowy zawarte z dydaktykami, których przedmiotem jest prowadzenie zajęć edukacyjnych, nie mogą być umowami o dzieło w rozumieniu art. 627 k.c., lecz stanowią umowy o świadczenie usług, podlegające odpowiednim przepisom o zleceniu (art. 750 k.c.). Działania polegające na nauce języka obcego mają charakter starannego działania i podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Umowa zawarta pomiędzy stronami w analizowanej sprawie stanowiła umowę o świadczenie usług, a nie umowę o dzieło, co uzasadniało podleganie obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r.

Umowa zawarcia konsultacji dla członków stowarzyszenia, jeżeli nie sprowadza się do samoistnego rezultatu kwalifikującego jako dzieło, lecz do starannego świadczenia usług, podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej.

NSA oddalił skargę kasacyjną Gminy Olkusz, uznając ją za pozbawioną usprawiedliwionych podstaw, wskazując na nieprawidłowo sformułowane zarzuty i brak odniesienia do istotnych norm prawnych.

Polecenie Ministra Zdrowia wydane na podstawie ustawy covidowej, nakładające na Narodowy Fundusz Zdrowia obowiązek przekazania środków podmiotom leczniczym na wypłatę dodatkowego świadczenia dla personelu medycznego, nie stanowi źródła prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 Kodeksu pracy i nie kształtuje bezpośrednio treści stosunku pracy między pracownikiem a pracodawcą będącym samodzielnym publicznym

Umowy o przeprowadzenie wykładów, które nie przewidują rezultatu w postaci dzieła, stanowią umowy o świadczenie usług, co wyklucza ich kwalifikację jako umów o dzieło i determinuje objęcie obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego.

Odwołując się do przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, świadczenia rodzinne należy uznać za nienależnie pobrane, jeśli ich przyznanie nie uwzględniało zastosowania odpowiednich przepisów UE, a wcześniejsze uchylenie decyzji przyznającej świadczenia nie zostało zaskarżone przez beneficjenta.

Skarga kasacyjna dotycząca prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddalona z uwagi na brak wykazania związku przyczynowego między rezygnacją z pracy a opieką. Faktyczny stan rzeczy, jak i zakres obowiązków opiekuńczych uznane za niewystarczające do przyznania świadczenia, co potwierdza interpretacyjną prawidłowość dotychczasowych rozstrzygnięć.

Osoby zatrudnione na podstawie umowy agencyjnej, zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której mają zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego w zakresie zlecenia, mogą korzystać, podobnie jak pracownicy, ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Warunkiem uzyskania tego prawa jest podleganie ubezpieczeniu chorobowemu, co w przypadku tej grupy ubezpieczonych ma

Obowiązek skompletowania pełnej dokumentacji uprawniającej do wypłaty zasiłku macierzyńskiego mają płatnicy składek ZUS. W zależności od rodzaju urlopu oraz różnych okoliczności dokumenty te mogą się różnić. Świadczenia wypłacone na podstawie niepełnej dokumentacji mogą zostać uznane za nienależne, a płatnik będzie zobowiązany do zapłaty zaległości z tego tytułu wraz z odsetkami za zwłokę.

Umowy zawarte w ramach działalności dydaktyczno-szkoleniowej, które nie generują konkretnego i sprawdzalnego dzieła, należy traktować jako umowy o świadczenie usług, a nie umowy o dzieło, co uzasadnia obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego dla ubezpieczonego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że świadczenia pielęgnacyjnego nie można odmówić na podstawie kryterium uznanego przez Trybunał Konstytucyjny za niekonstytucyjne, tym samym oddalając skargę kasacyjną Ministra.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego kluczowy jest związek przyczynowy między brakiem możliwości podjęcia zatrudnienia a koniecznością świadczenia stałej opieki nad osobą niepełnosprawną, niezależnie od obecności innych osób zobowiązanych do alimentacji.

Naczelny Sąd Administracyjny postanawia o odmowie uwzględnienia skargi kasacyjnej, potwierdzając niezgodność równoczesnego pobierania świadczenia rentowego i pielęgnacyjnego z ustawą o świadczeniach rodzinnych, zgodnie z interpretacją sądową i poglądami konstytucyjnymi.

Umowa o przeprowadzenie wykładów, przygotowanie materiałów dydaktycznych oraz opracowanie sylabusów zawierana przez podmiot naukowy z wykładowcą, stanowi umowę o świadczenie usług, a nie umowę o dzieło, co skutkuje obowiązkiem odprowadzania składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Umowa nazwana umową o dzieło, której przedmiotem jest cykl wykładów, stanowi w istocie umowę o świadczenie usług, podlegającą przepisom o zleceniu, i skutkuje obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego. (art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej)

Umowy o prowadzenie zajęć dydaktycznych stanowią umowy o świadczenie usług, gdyż działania edukacyjne wymagają starannego działania, a nie osiągnięcia konkretnego rezultatu materialnego. W związku z tym osoba wykonująca takie umowy podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Orzeczenie lekarza orzecznika ZUS o niezdolności do pracy nie stanowi 'nowego orzeczenia' w rozumieniu art. 15h ustawy covidowej i nie unieważnia orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności, którego ważność została przedłużona na mocy przepisów szczególnych związanych z COVID-19.

Zaprzestanie prowadzenia gospodarstwa rolnego należy oceniać na moment składania wniosku o świadczenie; sąd potwierdził potrzebę weryfikacji faktycznego zaprzestania działalności przez organ administracyjny, w zgodzie z art. 17b ust. 1 uśr, oddalając skargę kasacyjną.