Umorzenie postępowania aktualizacyjnego opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z 2019 r. wymaga skuteczności doręczenia wypowiedzeń opłat wszystkim współużytkownikom do 1 stycznia 2019 r.; w przeciwnym razie decyzja o umorzeniu może być bezpodstawna.

Skarga kasacyjna odnosząca się do decyzji odmownej w sprawie przyznania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej podlega oddaleniu, gdy brak jest rzeczywistych podstaw opartych na naruszeniu prawa proceduralnego lub materialnego, a skarżący nie ma faktycznego posiadania gruntów objętych wnioskiem.

Podatnik świadczący usługi wymienione w PKWiU 82.11.10.0 na rzecz byłego zleceniodawcy, z którym nie łączył go stosunek pracy lub spółdzielczy stosunek pracy, zachowuje prawo do opodatkowania przychodów ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych oraz do stosowania stawki 8,5% zryczałtowanego podatku dochodowego.

Zasadne jest zawieszenie postępowania administracyjnego dotyczącego zmiany w rejestrze znaku towarowego do czasu prawomocnego ustalenia prawa do znaku przez sąd powszechny, co jest zagadnieniem wstępnym warunkującym możliwość zmiany wpisu.

Przesłanką wstrzymania się ze spełnieniem świadczenia wzajemnego na podstawie art. 490 § 1 k.c. jest powstanie wątpliwości co do spełnienia świadczenia przez drugą stronę ze względu na jej stan majątkowy, ocenianych z perspektywy informacji dostępnych dla strony zobowiązanej do wcześniejszego świadczenia według kryterium rozsądnie działającego podmiotu, przy czym opóźnienia w płatnościach, brak reakcji

Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał prawidłowość nałożenia administracyjnej kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym, uznając, że brak podstaw do aplikacji procedur Działu IVa Kodeksu postępowania administracyjnego oraz wobec posiadania przez zarządzającego transportem realnego wpływu na wykonanie przewozu bez badania technicznego.

W sprawach dotyczących ustalenia prawa do wspólnego znaku towarowego (R.312), organ administracji publicznej, jakim jest Urząd Patentowy RP, nie ma kompetencji do rozstrzygania sporu cywilnoprawnego, co uzasadnia zawieszenie postępowania do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia przez sąd powszechny.

Zatwierdzenie przez organ administracyjny organizacji ruchu na drodze gminnej, które ogranicza dostęp do nieruchomości w sposób utrudniający prowadzenie działalności gospodarczej, wymaga wnikliwej analizy skutków, zgodności z polityką transportową i proporcjonalności wobec praw właścicielskich.

Sąd administracyjny właściwie przyjął, że decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego została wydana z naruszeniem przepisów, i uchylił umorzenie postępowania dotyczącego aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego. Skarga kasacyjna była nieuzasadniona.

Postępowanie w sprawie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego wszczęte po dniu 5 października 2018 r., a niezakończone przed 13 lutego 2019 r., podlega umorzeniu jedynie w przypadku braku skutecznego doręczenia wypowiedzenia wszystkim współużytkownikom wieczystym nieruchomości przed dniem 1 stycznia 2019 r.

Umorzenie postępowania administracyjnego dotyczącego aktualizacji opłaty rocznej użytkowania wieczystego jest niedopuszczalne w przypadku niewłaściwej kwalifikacji charakteru zabudowy nieruchomości, co skutkuje naruszeniem przepisów k.p.a. oraz materialnego prawa administracyjnego.

Umorzenie postępowań dotyczących aktualizacji opłat z użytkowania wieczystego możliwe jest tylko, gdy nie nastąpiło skuteczne doręczenie wypowiedzenia przed 1 stycznia 2019 r.; sąd administracyjny pozostaje właściwy w sprawach decyzji o umorzeniu, gdy dotyczy formalnych orzeczeń administracyjnych.

NSA orzekł, że postępowania dotyczące aktualizacji opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego, niezakończone przed 01.01.2019 r.i nieskutecznie doręczone wszystkim współużytkownikom, podlegają umorzeniu z mocy ustawy zmieniającej, a kwestie te podlegająkontroli sądu administracyjnego.

NSA stwierdza, że postępowania w zakresie umorzenia aktualizacji opłat za użytkowanie wieczyste, wszczęte po 5 października 2018 r. i nie zakończone przed 1 stycznia 2019 r., mogą być kontrolowane przez sądy administracyjne. Umorzenie takich postępowań nie może zastępować ich merytorycznej oceny.

Zbycie składników majątkowych nie stanowi zbycia przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, lecz jest sprzedażą opodatkowaną VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Postępowanie w sprawie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, wszczęte przed 13 lutego 2019 r., nie może być umorzone na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy zmieniającej, jeśli cofnięcie wniosku nastąpiło po tej dacie. Sąd administracyjny jest właściwy do badania zgodności takiego postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż sprawa o umorzenie postępowania aktualizacyjnego opłaty za użytkowanie wieczyste podlega rozpoznaniu przez sąd administracyjny, gdyż nie dotyczy merytorycznej oceny wysokości opłaty, lecz zgodności z procedurami administracyjnymi.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zgodnie z przepisami o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, jedynie umowy z przedsiębiorstwami cukrowniczymi są kwalifikowane do uzyskania płatności. Interes skarżącego nie uzasadnia zmiany wykładni przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o płatnościach.

Brak posiadania tytułu prawnego do gruntów Skarbu Państwa na dzień 31 maja uniemożliwia uzyskanie płatności w ramach systemów wsparcia. Skarżącym ciążą obowiązki do zapewnienia ciągłości umowy dzierżawy.

Organ prawidłowo ocenił materiał dowodowy potwierdzając rzeczywiste używanie znaku towarowego w relewantnym okresie, co wyklucza możliwość stwierdzenia wygaśnięcia prawa ochronnego z powodu jego nieużywania przez co najmniej pięć lat, przy czym zmiany graficzne nie wpływały na charakter odróżniający znaku.