W sprawie dotyczącej zatwierdzania taryf regulacyjnych, NSA uznał, że organ regulacyjny powinien stosować zasady równoważące ochronę interesów konsumentów i konieczność zapewnienia przedsiębiorstwom niezbędnych przychodów. W przypadku braku poprawionego wniosku, organ może wydać decyzję tymczasową.

Sprzedaż przez Wnioskodawcę działek niezabudowanych zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przeznaczonych pod zabudowę nie jest zwolniona z VAT, a Wnioskodawca działa jako podatnik VAT w odniesieniu do transakcji. Działki te nie korzystają z zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i 2 ustawy o VAT.

Zarządzający transportem jest obowiązany do zapewnienia ważnych badań lekarskich i psychologicznych kierowców, niezależnie od formy ich zatrudnienia, co czyni go odpowiedzialnym za naruszenia tych obowiązków i uzasadnia nałożenie kar administracyjnych.

NSA uchyla zaskarżony wyrok WSA i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując na konieczność pełniejszego uzasadnienia przez organy administracyjne uznania marży zysku za nieuzasadnioną w kontekście prawa o taryfach wodno-kanalizacyjnych.

Wykonywanie transportu drogowego bez wymaganych zezwoleń oraz niespełnianie kryteriów formalno-prawnych przewozu okazjonalnego uzasadnia nałożenie kary pieniężnej, a skargi co do interpretacji przepisów w tym zakresie są bezzasadne.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że skarga kasacyjna Spółdzielni D. nie wykazała zasadności zarzutów naruszenia zarówno przepisów materialnych, jak i procesowych, co skutkowało oddaleniem skargi dotyczącej wtórnej zdolności odróżniającej znaku "TWAROŻEK W.".

Kwota minimalnego wynagrodzenia od 1 stycznia 2026 r. wzrośnie do 4806 zł brutto, czyli o 140 zł w porównaniu z wynagrodzeniem obowiązującym w 2025 r. Wzrost dotyczy także minimalnej stawki godzinowej przysługującej z tytułu umów zlecenia i o świadczenie usług. Od 1 stycznia 2026 r. wyniesie ona 31,40 zł brutto i będzie wyższa o 0,90 zł brutto.

Stwierdzenie nowej istotnej okoliczności faktycznej lub nowego dowodu, nieznanego organowi w chwili wydania decyzji, mimo że istniał, uzasadnia wznowienie postępowania administracyjnego i oznacza naruszenie prawa, co uprawnia sąd do uchylenia decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym związane z brakami w wymaganych orzeczeniach lekarskich kierowców nie jest tożsame z deliktami wymienionymi w załączniku nr 3 ustawy, uzasadniając tym samym oddalenie skargi strona pozostaje zobowiązana do uiszczenia kary pieniężnej.

Odpowiedzialność administracyjna nadawcy towaru za naruszenia przepisów transportu drogowego nie wymaga wykazania winy; wystarczy stwierdzenie naruszenia obowiązujących zasad przewozu odpadów i wykazanie wpływu na powstanie naruszenia.

Brak aktualizacji numeru rejestracyjnego przypisanego do urządzenia viaBOX skutkuje nieuiszczeniem opłaty elektronicznej za przejazd po drogach płatnych, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej przez organ administracyjny.

Remanent końcowy wnoszony aportem do spółki wynoszący 0 zł jest zgodny z przepisami, lecz nie pozwala na pełne pomniejszenie podstawy opodatkowania o wartość remanentu początkowego.

Postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym było dotknięte nieważnością, co uzasadnia uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania z uwagi na pozbawienie strony możliwości obrony swych praw.

W sprawach administracyjnych kar pieniężnych nakładanych na podstawie ustawy o transporcie drogowym, przepisy Działu IVa Kodeksu postępowania administracyjnego nie znajdują zastosowania, gdy ustawa szczególna dostatecznie reguluje przesłanki, w tym odstąpienia od odpowiedzialności.

Skarga kasacyjna została oddalona, ponieważ nie wykazano uchybień proceduralnych ani merytorycznych po stronie organów administracyjnych, co potwierdza zasadność nałożenia kary pieniężnej za naruszenia transportowe.

Brak uiszczenia opłaty elektronicznej za przejazd wynikał z wyczerpania baterii w viabox, za który odpowiada właściciel pojazdu, co stanowi podstawę do utrzymania decyzji o nałożeniu kary pieniężnej przez GITD.

Przychody z tytułu świadczenia usług zarządzania projektami, sklasyfikowane jako PKWiU 70.22.20.0, mogą być opodatkowane zryczałtowaną stawką 8,5%, o ile nie stanowią usług doradztwa zarządczego, zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym.