Zastosowanie art. 92a ust. 10 ustawy o transporcie drogowym jest zasadne tylko przy jednoczesnym naruszeniu przepisów określonych w załączniku nr 3 i nr 4 tej ustawy; rozstrzyganie kar według tego przepisu nie jest możliwe w przypadku wystąpienia różnych naruszeń w jednym czasie, ale niepokrywających się normatywnie.

Orzeczenie lekarskie stwierdzające przeciwwskazania zdrowotne do kierowania pojazdami stanowi dokument urzędowy; organy administracyjne, dokonujące cofnięcia uprawnień na jego podstawie, są związane jego treścią i nie mogą przeprowadzać merytorycznej weryfikacji zdrowotnej.

Przedsiębiorstwo realizujące transport drogowy ponosi odpowiedzialność administracyjną za naruszenia związane z czasem pracy kierowców, opartą na zasadzie ryzyka, o ile nie wykaże nadzwyczajnych i nieprzewidywalnych okoliczności zgodnie z art. 92c ust. 1 pkt 1 u.t.d.

Krajowy transport drogowy osób, wykonywany bez wymaganej licencji i nielegalnie jako przewóz okazjonalny, podlega karze administracyjnej, niezależnie od użycia aplikacji mobilnej do organizacji przewozu. Przewóz taki uznaje się za transport drogowy, który nie musi być prowadzony jako działalność gospodarcza.

Decyzja o zatrzymaniu prawa jazdy nie może opierać się wyłącznie na niezweryfikowanej informacji od Policji. Przepis będący podstawą takiego działania uznano za niekonstytucyjny, co skutkowało uchyleniem wyroku sądu i decyzji administracyjnych, w świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.