W przypadku skargi kasacyjnej, obowiązek strony wnoszącej skargę jest prawidłowe wskazanie podstaw kasacyjnych oraz należyte uzasadnienie postawionych zarzutów. Zarzut naruszenia prawa materialnego powinien być konkretnie sformułowany i wyjaśniony, podobnie jak zarzut naruszenia prawa procesowego, który wymaga wykazania wpływu naruszenia na wynik sprawy. Wymogi te są kluczowe dla skuteczności skargi

W kontekście unikania podwójnego opodatkowania oraz zasad poboru podatku u źródła, nowe ramy proceduralne wprowadzone w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych są zgodne z umowami międzynarodowymi oraz Konstytucją RP. Stworzone przepisy mają na celu efektywne przeciwdziałanie nadużyciom podatkowym, a jednocześnie respektują zasady wynikające z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W trybie żądania uzupełnienia braków formalnych pisma, jakim jest wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, organ podatkowy może żądać jedynie uzupełnienia wniosku o takie elementy, bez których nie jest możliwa ocena, czy stanowisko przedstawione we wniosku i ocena prawna są prawidłowe czy też błędne. Jeżeli przepis prawa materialnego nie zawiera odwołania do klasyfikacji danej usługi do grupowania

Żądanie przez organ podatkowy dokonania przez podatnika klasyfikacji statystycznej czynności w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług nie jest uprawnione, jeśli interpretowany przepis prawa podatkowego nie wymaga tego dla wydania interpretacji indywidualnej, a przedstawiony przez podatnika stan faktyczny jest wyczerpujący i pozwala na ocenę prawnopodatkową zdarzenia.

Podatnika, któremu nie wykazano nierzetelności kupieckiej w jego funkcjonowaniu nie można pozbawić prawa do odliczenia podatku, a realizowana przez niego dostawa takiego towaru, skoro z jego punktu widzenia ma wymiar gospodarczy, a nie kolejnego etapu oszustwa podatkowego, nie może być w obrocie krajowym poddana regulacji art. 86 ust. 1 u.p.t.u., poprzez odmowę prawa do odliczenia podatku w stosunku

Decyzja orzekająca o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej nie powinna być wydana, do dnia, w którym decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego ukształtuje się w sposób ostateczny. W przypadku, gdy decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego została uchylona wyrokiem sądu, nawet jeżeli wyrok ten nie jest jeszcze prawomocny, należy zawiesić postępowanie odwoławcze dotyczące

Solidarna odpowiedzialność członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki, zgodnie z art. 116 § 1 ordynacji podatkowej jest uzależniona od bezskuteczności egzekucji z majątku spółki oraz od braku wykazania przez członków zarządu, że w odpowiednim czasie podjęli oni wymagane działania w celu uniknięcia niewypłacalności spółki, w tym zgłoszenia wniosku o ogłoszenie

Ocena przesłanek egzoneracyjnych z art. 116 § 1 o.p. w zw. z art. 11 ust. 1 p.u.n., powinna nastąpić z uwzględnieniem kwoty zobowiązania podatkowego określonego w decyzji, a nie deklaracji podatkowej, nawet jeżeli decyzja ta została wydana w okresie, kiedy członek zarządu nie pełnił już funkcji.

Orzekanie o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej jest niewłaściwe do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia kwestii dotyczącej wysokości zobowiązania podatkowego. Wszczęcie postępowania w tym przedmiocie jest obwarowane warunkiem doręczenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, przez co regulacje te uwzględniają subsydiarny i następczy charakter odpowiedzialności osoby trzeciej

Skuteczne doręczenie decyzji administracyjnej następuje, gdy organ podatkowy przekazuje pismo dorosłemu domownikowi adresata, który zobowiązuje się je przekazać, a brak zarzutów naruszenia procedury dostarczenia lub wiarygodnych dowodów przeciwnych nie pozwala na podważenie prawidłowości doręczenia w procesie sądowym.

Organ interpretacyjny, rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, jest zobowiązany do analizy przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego w kontekście przepisów prawa podatkowego, nie wymagając od wnioskodawcy klasyfikacji usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), chyba że jest to bezpośrednio wymagane przez interpretowane przepisy.

Nie jest możliwe orzeczenie o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej, jeżeli wysokość zobowiązania, za które przenoszona jest odpowiedzialność nie została ukształtowana w sposób ostateczny.

Nie sposób przyjąć, że zasady odpowiedzialności osób zarządzających zagranicznymi osobami prawnymi mieszczą się w katalogu art. 116a § 1 Ordynacji podatkowej.