Skoro obowiązkiem organu wydającego decyzję określającą wysokość zaległości podatkowej /art. 21 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ jest naliczenie odsetek na dzień wydania decyzji, które to rozstrzygnięcie stanowi integralną część decyzji wymiarowej /art. 53 par. 4 cyt. ustawy/ wydający taką decyzję inspektor nie może nie wykonać powyższego

Decyzja o pozostawieniu bez rozpatrzenia odwołania nie jest wydawana bezpośrednio na podstawie art. 169 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1987 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, lecz na podstawie ostatnio wymienionego przepisu w związku z art. 235 Ordynacji podatkowej. Trzeba bowiem mieć na uwadze, że odwołanie nie wszczyna nowej sprawy. Z formalnego punktu widzenia stanowi podanie

Hipoteka ustawowa zabezpieczająca zaległość podatkową na wszystkich nieruchomościach podatnika powstaje nie w dniu sporządzenia przez organ podatkowy decyzji określającej wysokość tej zaległości, ani też w dniu wysłania takiej decyzji jej adresatowi, lecz dopiero z dniem doręczenia tej decyzji podatnikowi w sposób prawem przewidziany, który to dzień jest dniem wydania tej decyzji w rozumieniu art.

1. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie definiuje dla własnego użytku pojęcia członka rodziny. Uzasadnione jest zatem posługiwanie się w tym przypadku legalną definicją sformułowaną w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926/ - /art. 111 par. 3/, a wcześniej stosowaną w ustawie

Koszt wyceny nieruchomości, która to miała być zabezpieczeniem kredytu obrotowego z banku, nie może być pominięty jako koszt uzyskania przychodu, chyba że organy podatkowe wykazałyby, że podatnik mógł sfinansować swoje wydatki związane z działalnością gospodarczą w sposób nie wymagający obciążenia hipoteką nieruchomości.

Nadanie spółce cywilnej podmiotowości prawno-podatkowej jest konstrukcją jasną i czytelną w stosunku do czynności z zakresu realizacji praw i obowiązków wiążących się procedurą funkcjonowania podatku od towarów i usług. Nie ulega wątpliwości, że Spółka jako przedmiot tego podatku dokonuje takich czynności, jak zgłoszenie rejestracyjne czy składanie innych oświadczeń woli przewidzianych w ustawie o

Nie można uznać, że przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, a zwłaszcza art. 18 ust. 5, zawierają regulacje prawne stanowiące podstawę do opodatkowania stawkami właściwymi dla sprzedaży krajowej, towaru przekazanego do urzędu celnego i objętego klauzulą dopuszczenia do wywozu, ale jeszcze nie wywiezionego poza państwową

Przepis art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, w przeciwieństwie do art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, jasno precyzuje powstanie obowiązku podatkowego, operując konkretnymi terminami. Reguły zawarte w przepisie ustawowym mają

Stypendium spełniające określone warunki i cele może być przykładem trwałego ciężaru wymienionego w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ i wobec tego wydatki poniesione na ten cel przez osoby fizyczne na rzecz innych osób fizycznych mogą zostać objęte ulgą przewidzianą w powołanym przepisie. /Uwaga; art. 26 ust

Podmiotem obowiązku podatkowego jest podatnik. W chwili śmierci podatnika przestaje istnieć osoba, na której obowiązek taki ciąży i tym samym ustaje jej zdolność prawna. Konsekwencją tego jest niemożność prowadzenia postępowania administracyjnego. Nie oznacza to jednak, że po śmierci podatnika - w przypadku nie wykonania przez niego zobowiązania podatkowego - zobowiązanie to wygasło. Prawodawca zabezpieczył

Sprawa wszczęta skargą na decyzję określającą wysokość straty w podatku dochodowym, wydaną na podstawie art. 24 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie jest sprawą, której przedmiot dotyczy należności pieniężnych albo prawa majątkowych. Od skargi na taką decyzję pobiera się zatem - zgodnie z par. 3 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 października

Analizując treść art. 22 i art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, należy dojść do wniosku, że choć wydatek nie dotyczy kosztów wymienionych w art. 23, które z mocy prawa nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów, to niejako automatycznie wydatek taki nie może być uznany za koszt uzyskania przychodów. Muszą być zachowane

Z brzmienia przepisu art. 22 par. 2 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. -Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wynika, że przesłanki zaniechania poboru podatku /zagrażanie ważnym interesom, a w szczególności egzystencji/ muszą istnieć po stronie podatnika. Zatem ważny interes kontrahenta nie może być uznany za przesłankę zastosowania ulgi w postaci zaniechania poboru podatku

Organy podatkowe przy ustalaniu klasyfikacji towaru i nadania odpowiedniego symbolu Systematycznego Wykazu Wyrobów mają obowiązek zwrócenia się o pomoc do właściwego dla siedziby skarżącej Spółki urzędu statystycznego /pkt 1 i 2 Komunikatu Prezesa GUS z dnia 26 września 1996 r. - Dz.Urz. GUS nr 17 poz. 128 oraz par. 1 pkt 3 zarządzenia nr 29 Prezesa GUS z dnia 1 października 1993 r. w sprawie ustalenia

Umowa renty ustanowiona na okres 12 miesięcy, a następnie skapitalizowana i wypłacona jednorazowo na rzecz rentobiorcy, nie jest świadczeniem okresowym. Jest to typowa umowa darowizny i nie podlega odliczeniu.

Okresem rozliczeniowym w podatku od towarów i usług jest miesiąc. Dlatego też, w przypadku stwierdzenia nie zaewidencjonowanej sprzedaży organy podatkowe winny dokonywać oszacowania obrotu za poszczególne miesiące a nie dzielić dany rok na dwa nie znajdujące uzasadnienia w podatku VAT okresy przedzielone remanentami.

Przepis art. 45a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie upoważniał Ministra Finansów do nadania organom Urzędu Ochrony Państwa uprawnień do wydawania decyzji podatkowych.

1. Aby umowa stypendium mogła być uznana za trwały ciężar i podlegała odliczeniu od podatku dochodowego, świadczenia powinny być wypłacane okresowo. Jeśli z postanowień umowy wynika, że ustanowiona kwota zostanie wypłacona dopiero po zaliczeniu przez stypendystę semestru, można ją uznać jedynie za nagrodę, która odliczeniu nie podlega. 2. Przy ocenie charakteru czynności prawnej decydujące znaczenie

W świetle prawa podatkowego podmiot występujący w charakterze podatnika nie może w drodze umowy z osobą trzecią zwolnić się z ciążących na nim obowiązków i tym samym przenieść ich na osobę trzecią. Oznacza to, że nie jest dopuszczalne przejęcie długu podatkowego. Niekonsekwencją organu podatkowego jest więc traktowanie jakiegoś podmiotu - w sytuacji gdy uiszcza on za inny podmiot zobowiązanie podatkowe

Nie jest koniecznym warunkiem zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ zaangażowanie uzyskanego /przy pomocy tych wydatków/ przychodu do dalszego obrotu w celu powiększenia tego przychodu.