1. O "rażącym" naruszeniu prawa można mówić jedynie wtedy, gdy stwierdzone naruszenie ma znacznie większą wagę, aniżeli stabilność ostatecznej decyzji administracyjnej. 2. Nie jest naruszeniem prawa w ogóle /ani materialnego ani też procesowego co do braku wnikliwości w rozpatrywaniu sprawy/ niezastosowanie w sprawie skróconego terminu zwrotu różnicy podatku w okresie 15 dni na podstawie art. 21 ust

W przypadku wniosku o stwierdzenie nieważności z powodu rażącego naruszenia prawa strona winna wykazać, że treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu prawa i że charakter tego naruszenia powoduje, że decyzja taka nie może być akceptowana jako akt wydany przez organ praworządnego państwa.

Podatek VAT jest podatkiem wyjątkowo sformalizowanym, opartym w zdecydowanej większości na fakturach ujmowanych w ewidencji prowadzonej przez podatnika. W przypadku, kiedy sprzedaż towaru lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury nie później niż w siódmym dniu od daty wydania towaru /art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r

1. Minister Finansów wydając obwieszczenie z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie ogłoszenia załączników do ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, z uwzględnieniem nomenklatury wynikającej z Klasyfikacji wyrobów i usług w zakresie usług /Dz.U. nr 44 poz. 231/, dokonał czynności technicznej w ramach delegacji z art. 54 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i

Przepisy ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie przewidują targowej opłaty "łącznej".

1. art. 20 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. w brzmieniu obowiązującym w 1998 r./ dotyczy wyłącznie podatników dokonujących jednocześnie sprzedaży towarów opodatkowanych i zwolnionych od podatku od towarów i usług i nie ma zastosowania do podatników wykonujących czynności nie wymienione w art. 2 tej ustawy oraz równocześnie

Zażalenie na postanowienie inspektora kontroli skarbowej, wydane w toku postępowania w sprawie podatków i innych należności budżetowych /por. art. 236 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, winno być rozpoznane - podobnie jak odwołanie - przez właściwą izbę skarbową. Przepis art. 26 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U

W przypadku, gdy podatnik dokonuje sprzedaży opodatkowanej tym podatkiem i jednocześnie wykonuje czynności nie podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to sytuacja taka nie jest objęta dyspozycją art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, a w konsekwencji należy przyjąć, że brak jest podstaw do zastosowania

1. Zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w ciągu 25 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Jeżeli zaś zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia, urząd skarbowy może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego. 2. Stosownie od art. 211 i art. 212 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./

Ujęta w art. 133 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ tzw. formalna definicja strony postępowania podatkowego, rozszerzyła to pojęcie w porównaniu z mającym zastosowanie w tym postępowaniu - do momentu wejścia w życie powyższej ustawy - art. 28 Kpa także o podmioty, które status strony uzyskują na skutek złożenia żądania wydania decyzji podatkowej,

1. Najem - jako świadczona odpłatnie usługa - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nawet w przypadku jednorazowego dokonania tej czynności, z tym jednak że przy ocenie charakteru tej usługi nie można oderwać się od zamiaru podmiotu, który taką usługę świadczy tj. by nastąpiło to w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania takiej usługi w sposób częstotliwy. Dotyczy to zwłaszcza

W świetle przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ określenie zobowiązania ciążącego na rozwiązanej spółce cywilnej jest możliwe tylko w decyzji wydanej przeciwko byłym wspólnikom spółki w trybie art. 115 tej ustawy, mającym na celu przeniesienie na wspólników odpowiedzialności za zobowiązania spółki.

Przepis art. 193 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ pozwala na uznanie ksiąg podatkowych jako dowodu tego co wynika z zawartych w nich zapisów tylko wówczas, gdy prowadzone są rzetelnie i w sposób niewadliwy. Natomiast par. 4 tego przepisu pozwala organowi podatkowemu na nie uznanie ksiąg za dowód tego co w nich jest zapisane, gdy prowadzone

1. Jeżeli małżonkowie w drodze umowy zawartej na podstawie art. 47 par. 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wyłączyli wspólność majątkową i każdemu z nich przysługuje odrębny tytuł prawny do gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./, w związku z objęciem go w trwałe zagospodarowanie w rozumieniu art. 12 ust

1. Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obniżona stawka podatku w wysokości 7 procent stosowana może być tylko do towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do tej ustawy. 2. Brak uzasadnienia prawnego w decyzji dotyczącego wysokości odsetek, stanowi naruszenie przepisu art. 210 par

Stosownie do art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się również do podatników, którzy nie dokonali zgłoszenia rejestracyjnego lub zostali wykreśleni z rejestru, o którym mowa w art. 9 tej ustawy.

1. Obniżenie kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika - towarów i usług, którymi rozporządzono w sposób nie pozwalający na zaliczenie poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. 2. Zgodnie z par. 43 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów

Organy statystyczne, a nie podatkowe upoważnione są do dokonywania wykładni dotyczących klasyfikacji określonych towarów i usług. W związku z tym, w postępowaniu podatkowym - w razie sporu odnośnie zastosowanej przez podatnika klasyfikacji, organ podatkowy powinien z urzędu zwrócić się o interpretację do właściwego organu statystycznego, jeżeli interpretacja ta ma wpływ na ustalenie zobowiązania podatkowego

1. Na gruncie art. 18a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ - w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 stycznia 2000 r. - prawo do ulgi inwestycyjnej z tytułu budowy budynku nie jest uzależnione od posiadania prawa własności gruntu, na którym wznoszony jest budynek podatnika. 2. Prawo podatkowe stanowi autonomiczną gałąź prawa

Obowiązek stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących zależy od wysokości obrotu osiągniętego w poprzednim roku podatkowym. Do obrotu takiego należy jednak wliczać obrót zarówno z tytułu wykonanych usług, jak i sprzedanych towarów.

Stosownie do art. 5 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynajmowanie lokalu niemieszkalnego na działalność gospodarczą objęte jest podatkiem VAT. Nie nasuwa przy tym zastrzeżeń stanowisko co do sprzedaży energii elektrycznej. Opodatkowaniu podlega usługa odsprzedaży energii elektrycznej bez

1. Transakcja polegająca na przeniesieniu własności budynku w zamian za świadczenie pieniężne /pożyczkę/ jest równoznaczne z wydaniem rzeczy w zamian za to świadczenie i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. 2. Zgodnie z art. 138 par. 2 Kpa organ odwoławczy, powinien dokonać kasacji decyzji organu pierwszej instancji i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia po stwierdzeniu istnienia

Przepis art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ pozwala na procentowe określenie części budowli związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza lub leśna, w celu ustalenia jej wartości.