Podatnik zajmujący się wytwarzaniem i dystrybucją ciepła w celu ogrzewania obiektów w sezonie grzewczym oraz dokonujący zakupów paliwa dla zapewnienia dostaw ciepła w sezonie grzewczym korzysta z dyspozycji art. 21 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przewidującej sezonowość w działalności gospodarczej.

Gdy wolą darczyńców jest, aby obdarowany spełnił oznaczone świadczenie na rzecz osoby trzeciej, osoba trzecia staje się wierzycielem obdarowanego. W takiej sytuacji nie mamy do czynienia z poleceniem. Natomiast jeżeli w jednym akcie notarialnym zawarto umowę darowizny nieruchomości i w tym samym akcie zamieszczone jest oświadczenie obdarowanego o ustanowieniu służebności na rzecz darczyńców, to należy

Ustawodawca w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie zawęża zatem podmiotowego zakresu opodatkowania tylko do działalności gospodarczej. Podatek od towarów i usług dotyczy wykonywania czynności wymienionych w art. 2 ustawy o VAT, przy czym nie ma żadnego znaczenia to, czy są one związane z wykonywaniem

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów określonych w art. 21 i zwolnionych od podatku na podstawie odrębnych przepisów. Skoro zaś dochody ze sprzedaży obligacji nie są wymienione w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Podobieństwo sytuacji prawnej użytkownika wieczystego i właściciela ma wpływ na interpretację art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ i skłaniać musi do zajęcia stanowiska, że sprzedaż nieruchomości nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. "a" ustawy o podatku dochodowym od osób

Sam fakt powiązań gospodarczych nie może rodzić ujemnych skutków podatkowych dla podmiotów powiązanych choćby jeden z nich korzystał ze szczególnych ulg w podatku dochodowym. Przeczyłoby to wolności gospodarczej, która m.in. polega na tworzeniu podmiotów specjalistycznych wzajemnie się uzupełniających. Ze spornych transakcji podatniczka osiągnęła dochodowość nie odbiegającą od rynkowej, nadmierne dochodu

Prowadzenie działalności gospodarczej, czyli wykonywanie czynności noszących znamiona działalności zarobkowej, nie jest warunkiem bycia podatnikiem podatku VAT. Podatnikami VAT są bowiem podmioty wykonujące czynności sprzedaży towarów i usług w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy, nawet jeśli zostały one wykonane jednorazowo. Podmiotowy zakres opodatkowania nie

Termin określony do złożenia oświadczenia o wyborze zwolnienia od podatku VAT jest przepisem prawa materialnego, co oznacza, że nie podlega on przywróceniu. W konsekwencji nie może toczyć się postępowanie administracyjne o przywrócenie uchybionego terminu.

By konkretny wydatek można było zaliczyć do kosztu uzyskania przychodu, konieczne jest wykazanie przez podatnika, że ten wydatek był związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Dopuścić można skargę na bezczynność co do materialno-technicznej czynności zwrotu różnicy podatku /art. 16 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, jako iż zwrot ten jest czynnością z zakresu administracji publicznej dotyczącą uznania uprawnienia wynikającego z przepisu prawa.

1. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 8a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w roku 1996 przewiduje, iż kosztami uzyskania przychodu ze zbycia udziałów /akcji/ objętych lub nabytych w zamian za wkład niepieniężny na dzień objęcia lub nabycia udziałów /akcji/ jest wartość rynkowa składników majątku stanowiących wkład

W odniesieniu do rzeczy ruchomych sześciomiesięczny termin z art. 4 pkt 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ odnosi się do każdorazowego nabycia towarów. Oznacza to, że podatnik nabywając rzecz ruchomą, a następnie dokonując jej sprzedaży po upływie czterech miesięcy, musi tę sprzedaż opodatkować, bowiem nie upłynął jeszcze

Systematyka ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wskazuje na to, że obok ewidencji usług i sprzedaży towarów z zastosowaniem kas rejestrujących /art. 29 ust. 1/ przewiduje ona w art. 27 ust. 4 odrębną ewidencję sprzedaży fakturowanej, a naruszenie obowiązków prawidłowego prowadzenia obu ewidencji obłożone zostało sankcjami

Opracowanie programu komputerowego na zlecenie zagranicznego kontrahenta, z jednoczesnym przeniesieniem na zamawiającego praw do swobodnego dysponowania dziełem, jest usługą w rozumieniu art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Ogólna zasada, o której mowa w art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ o potrącalności kosztów w tym roku, w którym zostały poniesione oznacza, że w danym roku podatkowym należy uwzględnić także te koszty, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów w latach następnych.

Z programem komputerowym jako prawem autorskim, czy też ze sprzedażą licencji, mamy do czynienia gdy zostanie zachowana wymagana obligatoryjna forma pisemna. Opracowanie programu komputerowego na zlecenie zagranicznego kontrahenta, z jednoczesnym przeniesieniem na zamawiającego praw do swobodnego dysponowania dziełem, jest usługą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług podlegającą opodatkowaniu

Uznając, że nie dochowanie przez skarżącego terminu do wniesienia skargi nie jest następstwem okoliczności od skarżącego niezależnych, lecz jest konsekwencją niedostatecznej staranności w prowadzeniu własnych spraw, uznać też należało, iż nie zachodzą ważne powody do przywrócenia uchybionego terminu.

Zarówno w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego jak i doktrynie utrwalił się pogląd, że organy podatkowe nie mają kompetencji do orzekania o nieważności czynności cywilnoprawnych, lecz z uwagi na autonomiczność prawa podatkowego mogą dla celów podatkowych nie uwzględnić skutków czynności cywilnoprawnych, które zostały zawarte wyłącznie w celu obejścia przepisów prawa podatkowego - przy czym

1. Żaden przepis ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie przewiduje instytucji odmowy przyjęcia przez organ podatkowy skorygowanej deklaracji podatkowej. W sytuacji kiedy w czasie toczącego się postępowania podatkowego podatnik składa skorygowaną deklarację podatkową w zakresie zobowiązania podatkowego, którego dotyczy kontrola, z uwagi na normę prawną

Dokumentem odprawy celnej w rozumieniu art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ będzie pismo urzędowe stwierdzające, iż została dokonana odprawa celna określona w art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./. Przyjęcie takiego poglądu jedynie w stosunku do "towaru

Wynagrodzenie prowizyjne komornika sądowego za styczeń 1992 r. stanowiło składnik wynagrodzenia za pracę podlegający podwyższeniu na zasadach określonych w art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 80, poz. 350 ze zm.).

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ odsetki pobiera się od zaległości podatkowych. Skoro zaś nie można ustalić i nie ustalono w odpowiednim czasie wielkości zaliczki nie wpłaconej w terminie, a tylko tak określona zaliczka w myśl art. 19 ust. 2 ustawy o zobowiązaniach podatkowych stanowi zaległość podatkową, to nie

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjęto tezę, iż przepis art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przewiduje przypadek samoistnego powstania obowiązku podatkowego wskutek samego faktu wystawienia faktury czy rachunku uproszczonego wykazującego kwotę podatku od towarów i usług. W orzecznictwie sądowym

1. Przychód z tytułu kar umownych nie jest wolny od podatku dochodowego. 2. Zapłacenie kary umownej nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, 3. Wypłacanie zaliczek nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, 4. Straty powstałe w wyniku utraty dokonanych przedpłat nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.