Spółki prawa handlowego, które w 1994 r. udzielały pożyczek bez wymaganego zezwolenia, nie należały do podmiotów gospodarczych wymienionych w par. 68 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./, zatem udzielane przez nie pożyczki nie mogły korzystać ze zwolnienia od opłaty skarbowej na podstawie tego przepisu. Trudno

Data doręczenia zastępczego jest miarodajna do oceny, czy środek odwoławczy wniesiony został w terminie ustawowym. Okoliczność, że dorosły domownik nie doręczył w stosownym czasie przyjętego pisma do rąk adresata, nie ma wpływu na bieg terminu do wniesienia odwołania.

Art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wymaga, aby eksport usług był wykonywany przez podatnika poza granicą państwową RP. W związku z powyższym, nie można zgodzić się z tym, iż sam fakt zawarcia umów i otrzymania określonej zapłaty za granicą jest wystarczającym dowodem do przyjęcia, iż usługi zostały wykonane

1. Interpretacja, w myśl której odwołanie od decyzji złożone niemal na dwa lata przed wejściem w życie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ należy traktować - wbrew oczywistemu interesowi podatników - jako ich wniosek o dalsze rozpoznanie sprawy, stanowi wyraźne nadużycie; skutkom zwłoki organu odwoławczego nie można zapobiegać poprzez nadinterpretację

Jeżeli podmiotem zobowiązanym jest spółka cywilna, w kontekście wniosku o rozłożenie podatku na raty należy ustalić sytuację majątkową spółki.

Skoro organy skarbowe zweryfikowały podstawę prawną obliczenia przychodu podatniczki i jego wysokość za 1995 r., to błędna okazała się kwota wyjściowa do rozliczenia podatku VAT za poszczególne miesiące 1995 r., a co za tym idzie określenie dodatkowego zobowiązania podatkowego.

Wszelkie obowiązki podatkowe, a także związane ze stosunkiem prawnopodatkowym prawa /uprawnienia/ podatników, w tym odliczenia i zmniejszenia, których zastosowanie powoduje obniżenie wysokości podatku, powinny wynikać z wykładni językowej powszechnie obowiązującego prawa podatkowego: nie można przy ich ustalaniu posługiwać się ani wykładnią celowościową, ani wykładnią rozszerzającą. Tekst prawny bowiem

Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.

Przedmiotem postępowania zakończonego zaskarżoną decyzją było żądanie strony skarżącej umorzenia zaległości podatkowej, która, poprzez jej zapłacenie, wygasła zgodnie z art. 59 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Bezprzedmiotowość postępowania, zgodnie z art. 208 par. 1 Ordynacji podatkowej, rodzi konieczność jego umorzenia.

Używanie maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3 - 6 i 8 Klasyfikacji rodzajowej środków trwałych oraz środków transportu /z wyjątkiem samochodów osobowych/ w gminach o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym, o którym mowa w par. 7 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a

Uchybienia interpretacyjne organu administracji państwowej /urzędu statystycznego/ nie mogą powodować ujemnych następstw finansowych dla podmiotu, który działał w zaufaniu do wiedzy tego organu.

Czynności w zakresie najmu lokali podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, ponadto niezależnie od tego czy byty wykonywane w ramach działalności gospodarczej czy poza nią. Zwolnione od podatku od towarów i usług są jedynie usługi mieszkaniowe, z wyłączeniem jednakże wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ policjanta łączy z Policją stosunek służbowy, który powstaje w drodze mianowania. Od 1 stycznia 1992 r. stosunek służbowy policjanta należy zatem uznać za źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz

Z przepisu art. 148 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wynika, iż przepis ten dwukrotnie mówi o doręczaniu pism w miejscu pracy /par. 1 i par. 2/. Uwzględniając racjonalność ustawodawcy, za w pełni zasadny uznać należy pogląd, że są to dwa różne miejsca pracy. O ile w pierwszym z tych przepisów /par. 1 art. 148/ chodzi o zakład pracy, w którym adresat

1. Nie ma uzasadnionych prawnie podstaw do przyjęcia, że warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodu wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na użytek podatnika w celu podróży służbowej jest to, by pracownik był właścicielem samochodu i osobiście nim kierował. 2. Ubranie może być uznane za mające znaczenie dla działalności jednostki i jej reprezentacji lub

Przepis art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie pozwala na dokumentowanie operacji gospodarczych samym tylko posiadaniem dokumentów źródłowych /faktury, dokumenty SAD/, lecz dla poprawnego wyliczenia podatku wymagane jest prowadzenie ewidencji sprzedaży i wpisywanie do niej wszystkich operacji kształtujących

Gdy między podatnikiem a organami skarbowymi występuje spór co do prawidłowości zaklasyfikowania określonej usługi, organ podatkowy, który występuje o zajęcie stanowiska przez właściwą służbę statystyki publicznej, powinien podać wszystkie okoliczności dotyczące tego zagadnienia, w tym również stanowisko podatnika, a w razie posiadania w aktach sprawy, wydanych wcześniej opinii statystycznych - również

Nie znajduje logicznego, racjonalnego, w tym zwłaszcza ekonomicznego uzasadnienia zaciąganie pożyczek znacznych kwot na warunkach rażąco gorszych od istniejących w obrocie bankowym albo dokonywanie zakupu obligacji czy akcji nie będących w obrocie publicznym za niewielką kwotę, a następnie ich sprzedaż w tym samym dniu /lub w niewielkim odstępie czasu/ po cenie kilkasetkrotnie wyższej od ceny zakupu

Z brzmienia art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ wynika, że nie zawiera on żadnych zobiektywizowanych kryteriów stanowiących o zasadności żądania odroczenia terminu płatności, a zatem decyzje wydane w oparciu o ten przepis mają charakter uznaniowy.

W przypadku wyrażenia zgody przez przełożonego na zamieszkiwanie prokuratora w miejscowości nie będącej siedzibą jednostki organizacyjnej prokuratury pracownikowi przysługuje odpowiedni zwrot kosztów przejazdu z miejsca zamieszkania do miejsca pracy. Jeżeli więc prokurator poniesie za zatrudniającą go jednostkę wydatki związane z dojazdem do pracy, które to wydatki zostaną mu następnie zwrócone przez

Zasadą jest zwrot pośredni podatku, zaś wyjątkiem od niej - obwarowanym spełnieniem warunków szczególnych - jest zwrot bezpośredni. Jeśli podatnik w okresie rozliczeniowym /miesięcznym/ nie wykona czynności podlegającej opodatkowaniu - i to niezależnie od tego z jakiej przyczyny taka sytuacja zaistnieje - to podatek naliczony podlega rozliczeniu wtedy, kiedy takie czynności zostaną dokonane z zastrzeżeniem

Struktura art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wskazuje również na to, że "własność" lub "współwłasność" musi istnieć w roku podatkowym, w którym podatnik ponosi wydatki na cel, o którym mowa w tym przepisie.

Decyzja organu pierwszej instancji ustalająca dodatkowe zobowiązanie podatkowe spółce cywilnej na podstawie art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ za poszczególne miesiące roku 1994, jako sprzeczna z prawem materialnym podlega uchyleniu.

Nie każdy poniesiony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Z uregulowania zawartego w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, że kosztem uzyskania przychodów mającym wpływ na wynik działalności gospodarczej jest tylko taki koszt, który został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.