Zgodnie z założeniem "racjonalnego ustawodawcy" nie można w procesie wykładni przyjmować, że pominięcie w art. 30 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wyrazu "gastronomia" było przeoczeniem. Przeciwnie: skoro w art. 29, art. 31-32 i art. 53 wyraz ten pojawił się obok wyrazu "handel", to oznacza, że ustawodawca wyraźnie rozróżniał

1. Do wydatku budzącego wątpliwości pod względem kosztowym nie w stosunku do wszystkich wspólników jako podatników podatku dochodowego ze wspólnego źródła przychodów, lecz jedynie niektórych z tych wspólników, należy zdecydować się na jedną z dwóch alternatyw: uznać ten wydatek za koszt uzyskania przychodów całego źródła przychodów lub nie uznać go za koszt uzyskania przychodów dla całego tego źródła

1. Nie ma znaczenia, że strona kupująca posiadała w zakresie swego działania świadczenie usług pośrednictwa finansowego. Istotne znaczenie dla podatku od towarów i usług ma bowiem jedynie to czy sprzedający /bądź wykonujący usługę/ osiąga obrót w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. 2. Skarżąca bezpodstawnie również zarzuca naruszenie przepisu par. 63 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów

Jednym z warunków niezbędnych do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest otrzymanie towaru przez nabywcę. Wydanie towaru następuje przez przeniesienie posiadania, stąd też mają w tym zakresie zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego.

Trybunał Konstytucyjny uznał, że stosowanie wobec tej samej osoby za ten sam czyn sankcji administracyjnej określonej jako dodatkowe zobowiązanie podatkowe oraz odpowiedzialności za wykroczenie skarbowe w postępowaniu przed finansowymi organami orzekającymi narusza wyrażoną w art. 2 Konstytucji zasadę państwa prawa, bowiem kumulowanie tych odpowiedzialności stanowi wyraz nadmiernego fiskalizmu. Powyższe

Chociaż przepisy prawa nie uzależniają możliwości orzeczenia odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej od bezskuteczności prowadzonej przeciwko podatnikowi egzekucji, to jednak okoliczność, czy były podejmowane czynności egzekucyjne, z jaką starannością i z jakim skutkiem, mogą nie być obojętne dla oceny orzeczenia tej odpowiedzialności w świetle zasad współżycia społecznego.

Podziemne wyrobisko górnicze podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości w świetle przepisu art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

Podziemne wyrobisko górnicze podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości w świetle przepisu art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

Postępowanie w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych może być wszczęte wyłącznie wnioskiem strony, przy czym nie jest możliwe umorzenie lub odmowa umorzenia zaległości, które nie istnieją.

Umorzenie zaległości podatkowych, podobnie jak zaniechanie poboru podatku, jest prawem, a nie obowiązkiem organów podatkowych.

Okoliczność, że jeden z organów podatkowych nie uwzględnia powszechnie obowiązujących przepisów prawa w żaden sposób nie wpływa na ocenę poprawności rozstrzygnięcia innego organu, gdyż zgodnie z art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wszystkie organy podatkowe działać powinny na podstawie przepisów prawa.

Wydatki na budowę własnego mieszkania w Towarzystwie Budownictwa Społecznego Sp. z o.o. w postaci wpłacanych na poczet tej inwestycji miesięcznych rat nie stanowią wydatków na własne potrzeby mieszkaniowe, które zmniejszają kwotę podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Określone w art. 19 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ prawo podatnika do obniżenia podatku od towarów i usług doznaje ograniczenia, między innymi na skutek określenia przypadku, w którym faktura wystawiona przez zakład pracy chronionej nie stanowi podstawy do obniżenia podatku należnego. 2. Okoliczność

Nie można uznać za koszt uzyskania przychodu odsetek od kredytu należnych w danym roku podatkowym /zarachowanych na podstawie umowy i not bankowych/, lecz nie zapłaconych w tym roku.

Podatek od towarów i usług jest podatkiem rozliczanym w okresach miesięcznych, a zatem prawidłowość i rzetelność prowadzonej ewidencji podlega ocenie w odniesieniu do każdego z miesięcy prowadzonej działalności gospodarczej.

Przepis par. 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173 ze zm./ nie dopuszcza możliwości objęcia zaległości podatkowych ulgą z tytułu wyszkolenia uczniów; dotyczy ona przyszłych zobowiązań.

Analizując zakres pojęcia działalności gospodarczej, należy uwzględnić wnioski wypływające z ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, wskazując, iż przy ocenie zakresu pojęcia działalności gospodarczej nie można abstrahować od zamiaru podmiotu prowadzącego działalność.

W sytuacji spełnienia warunków z art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - bezprzedmiotowe jest rozróżnienie na dochody z działalności gospodarczej i inne dochody z tytułu świadczeń na rzecz innego podmiotu.

Porównanie danych dotyczących koniecznej treści faktury VAT i rachunku uproszczonego z danymi wymaganymi co do treści paragonu wskazuje, iż w żadnym razie drukowany paragon nie musi zawierać jednostki miary, a nawet ilość sprzedanych towarów. Warunkiem koniecznym jest natomiast wykazanie ceny jednostkowej towaru w paragonie, czyli określania rzeczy z nazwy i odniesienia jej w określonej przez sprzedawcę

1. Telefon komórkowy tylko z kartą aktywacyjną stanowiącą podłączenie do sieci jest urządzeniem kompletnym i zdatnym do używania. Zasadnie też organy podatkowe przyjęły, iż czas wykorzystywania środka trwałego nie może być określony wyłącznie przez jego faktyczne użytkowanie. Znaczenie mają również takie okoliczności, jak czas, do jakiego podłączona była aktywacja, oraz fakt wliczania do kosztów uzyskania

Ujmując w ewidencji za listopad 1993 roku faktury otrzymane w miesiącu następnym, skarżąca naruszyła art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, jak również ówczesny art. 27 ust. 5 pkt 2 tej ustawy, czego efektem jest wymierzenie przez organ podatkowy sankcji.

„Wygraną rzeczową” w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. 1998 r. Nr 102 poz. 650) jest nie tylko uzyskanie własności rzeczy, lecz również nabycie uprawnienia do korzystania z rzeczy na podstawie innego tytułu prawnego.

Jeżeli ustawodawca w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, w dwóch jednostkach systemowych art. 23 ust. 1, użył dwóch odrębnych określeń - wydatki poniesione na spłatę wartości rzeczy /pkt 1/ i wydatki poniesione na nabycie środków trwałych /pkt 3/, to jest oczywiste, że należy im przypisać różne znaczenie. Analizując następnie treść

1. Zaległości we wpłatach podatków są prawnie znaczące dla stwierdzenia realizacji par. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1995 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym /Dz.U. nr 14 poz. 63/, jeżeli wystąpią za poszczególne lata podatkowe przed upływem trzech