W sytuacji, gdy zainteresowany powołuje się na chorobę jako przeszkodę uniemożliwiającą mu wniesienie odwołania i przedstawia na tę okoliczność zaświadczenie lekarskie nie można uznać, że nie uprawdopodobnił, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy. Jeśli organ powziął uzasadnione wątpliwości co do rodzaju choroby lub sposobu leczenia i wpływu tych okoliczności na możliwość podejmowania odpowiednich
Treść umowy cywilnoprawnej ma skutek wyłącznie pomiędzy stronami tej umowy i nie może modyfikować treści obowiązku podatkowego, który jest stosunkiem administracyjnoprawny między poszczególnymi podatnikami a budżetem państwa i kształtowany jest bezpośrednio przez normy prawa podatkowego.
1. Art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie precyzuje, jakimi dowodami mają obowiązek podatnicy wymienieni w tym przepisie sprawdzać, czy dana osoba prowadzi działalność gospodarczą, czy też nie. Przepis powyższy nie odsyła również do innych aktów prawnych. Wprawdzie w polskim systemie prawnym funkcjonuje
Przepis par. 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 7 poz. 34 ze zm./ uznaje za wartości niematerialne i prawne nabyte przez podatnika prawa do patentów. Zatem dla celów podatkowych wartością niematerialną i prawną, od której dokonuje
Okoliczność, że zasady solidarnej odpowiedzialności pozwalają organom podatkowym na egzekwowanie należnej opłaty skarbowej od jednej ze stron czynności cywilnoprawnej, nie podważa wynikającej z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ zasady, iż stronami postępowania w sprawie określenia należnej opłaty skarbowej są wszystkie strony tych czynności
Posługując się w art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ pojęciem "potrzeby mieszkaniowe" ustawodawca miał na myśli potrzeby w sensie obiektywnym, a zatem potrzeby przeciętnego podatnika. Nie sposób przypisać ustawodawcy zamiaru przyznania ulgi podatkowej osobom, które odczuwają potrzebę posiadania kilku mieszkań
Przepis art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nakłada na podatnika obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego przed dniem wykonania pierwszej czynności skutkującej powstaniem obowiązku podatkowego. Obowiązek ten istnieje z mocy samego prawa i nie może być zastąpiony żadną inną czynnością podatnika. Ciężar
Dla możliwości odliczenia od podatku wydatków na budowę budynku mieszkalnego nie może bowiem decydować to, w jakim otoczeniu został on usytuowany, ale to, czy wydatki te, przeznaczone na taką budowę, ponoszone są na własne potrzeby mieszkaniowe podatnika, czy też służą one zaspokajaniu innych potrzeb.
Sprzedaż towarów po cenie ich zakupu, a więc bez jakiegokolwiek zysku, niekoniecznie musi oznaczać ani warunków rażąco korzystniejszych od ogólnie stosowanych, ani też prowadzić do przerzucenia dochodu na kontrahenta, o ustaleniu takiego charakteru określonej sprzedaży decydować bowiem musi ogół czynników składających się na takie, a nie inne, określenie warunków wykonania świadczenia art. 25 ust.
Obowiązek wyznaczenia stronie trzydniowego terminu na wypowiedzenie się w sprawie zebranego materiału dowodowego ciąży także na organie odwoławczym /art. 200 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Mimo odrębności podatku akcyzowego w porównaniu z podatkiem od towarów i usług, urząd skarbowy jest zobowiązany do ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług podatnikowi, który w złożonej deklaracji dla podatku VAT niezasadnie i niezgodnie z przepisami o podatku akcyzowym powiększył kwotę naliczonego podatku VAT o podatek akcyzowy, przez co wykazał kwotę zwrotu różnicy
Wyrażona w cenie wartość jest przychodem i to bez względu na to w jakiej formie cena ta została zapłacona. Mogło to nastąpić również i poprzez zwolnienie sprzedającego z długu. Wartość ta jest przychodem, gdyż uzyskana została ze źródła przychodu, a to dlatego, że sprzedaż nieruchomości nastąpiła przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło jej nabycie /art. 10 ust. 1
Wynagrodzenia członków rady nadzorczej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, realizującej ustawowe zadania organu nadzorczego, mającego zapewnić prawidłowość funkcjonowania spółki jako źródła przychodów, stanowią na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ koszty uzyskania przychodów mimo braku bezpośredniego
Przepis par. 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173 ze zm./ ma zastosowanie również do sytuacji, w której pracownik odbywający naukę zawodu poddany jest egzaminowi przed zakończeniem okresu szkolenia wynikającego z umowy o pracę w celu nauki zawodu.
1. Użyty w par. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych a także aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 7 poz. 34 ze zm./, zwrot "do używania" należy rozumieć jako faktyczne korzystanie ze środka trwałego /pojazdu/ w związku z prowadzoną działalnością, a więc wykorzystywanie go w celu wykonania
Zwrot kosztów przejazdu przysługujący sędziemu na podstawie art. 75 par. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. 1994 nr 7 poz. 25 ze zm./ nie jest przychodem ze stosunku służbowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.
Zwolnieniu z podatku od towarów i usług podlega sprzedaż towaru używanego, gdy dokona jej użytkownik towaru. W odniesieniu do rzeczy ruchomych termin półroczny biegnie od momentu ich nabycia przez użytkownika.
Paragony albo innego rodzaju "potwierdzenie sprzedaży", z których nie wynika wprost i jednoznacznie, że sprzedaż nie została dokonana na rzecz osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej nie dokumentują dostatecznie okoliczności zezwalających na wyłączenie określonego nimi obrotu spod rygorów i skutków art. 29 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku
1. Obciążenie, w związku z umową o odpowiedzialności materialnej, pracowników winnych powstania straty, nie ma charakteru odszkodowania z tytułu ubezpieczenia. Zatem wystąpienie do pracowników z roszczeniem o wyrównanie straty, czy też nawet wyegzekwowanie takiej kwoty, nie stanowi ujemnej przesłanki zaliczenia straty do kosztów uzyskania przychodów. Nie jest przy tym istotne, że w związku z nabyciem
Nabywca majątku zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego, którego sprzedaż nastąpiła w trybie art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 51, poz. 298 ze zm.), nie ponosi odpowiedzialności na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (jednolity tekst: Dz.U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 ze zm.) za zobowiązania
W przypadku straty w środkach obrotowych jedynie otrzymanie odszkodowania z tytułu ubezpieczenia /pokrycie straty odpisami amortyzacyjnymi odnosi się tylko do środków trwałych/ skutkować będzie brakiem możliwości zaliczenia tej straty do kosztów uzyskania przychodów. Istotnym jest w tym przypadku aby podstawą otrzymania odszkodowania była umowa ubezpieczenia, gdyż przepis art. 23 ust. 1 pkt 5 ustawy
1. O zobowiązaniach spółki można mówić dopiero od dnia wpisu do rejestru handlowego. W okresie do uzyskania wpisu spółka nie mogła się zobowiązać do ponoszenia kosztów prac określanych jako inwestycyjne. 2. Z odrębności /autonomii/ przepisów prawa podatkowego wynika między innymi, że ocenie organów podatkowych podlegają skutki podatkowe zawieranych umów. Odmiennie niż w prawie prywatnym /cywilnym/