1. Poszerzanie zakresu przedmiotowego umów zawartych przed dniem 2 marca 1993 r. w drodze kolejno zawieranych aneksów nie mogło przekreślać sensu regulacji zawartej w par. 40a ust. 1 pkt 1 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./. Regulacja ta miała charakter przedmiotowy, dotyczyła usług świadczonych na podstawie

1. Ponieważ w postępowaniu administracyjnym również obowiązuje zasada, że ciężar dowodu spoczywa na tym, kto z określonego faktu wyprowadza skutki prawne, do podatnika należy wykazanie związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym nakładem /kosztem/, a uzyskanym przychodem. 2. Organ prowadzący postępowanie musi dążyć do ustalenia prawdy materialnej i według swej wiedzy, doświadczenia oraz wewnętrznego

Zgodnie z art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, który dotyczy również różnicy podatku, o której mowa w art. 21 ust. 1, a więc "do rozliczenia w następnym miesiącu", wykazanie w deklaracji zawyżonej różnicy podatku do rozliczenia w następnym miesiącu uzasadnia obciążenie dodatkowym zobowiązaniem podatkowym

Przychód z odpłatnego przeniesienia tytułu własności udziałów w spółce /art. 17 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm. w brzmieniu obowiązującym w 1995 r./ powstawał najpóźniej w dacie przeniesienia własności udziałów na nabywcę.

Podstawę zwolnienia części dochodów ze stosunku pracy stanowi wykonywanie przez osoby zamieszkałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pracy poza jej granicami podczas czasowego ich tam pobytu.

Każda renta jest w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ trwałym ciężarem, zarówno ta zawarta na czas nie określony jak i ta zawarta na ściśle określony czas.

Po dniu 1 stycznia 1997 r. nie jest możliwe skuteczne złożenie autokorekty deklaracji w podatku od towarów i usług w dniu rozpoczęcia kontroli i w dniach następnych przeprowadzania czynności kontrolnych.

1. Do przychodów z działalności wykonywanej osobiście przez członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością /art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ należy zaliczyć wynagrodzenie otrzymywane w związku z pełnieniem tej funkcji na podstawie samego tylko aktu ustanowienia /art. 195 par. 3 Kh/, to jest bez nawiązania

Fakt otrzymania od zakładu ubezpieczeniowego odszkodowania za skradzione podatnikowi towary nie pozbawia go możliwości odliczenia od podatku należnego podatku naliczonego przy zakupie tych towarów /art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Jeśli wyrób - według organów podatkowych - w momencie sprzedaży był atestowanym wyrobem rękodzielniczym, to nie można mu było odmówić tego przymiotu, z uwagi na niewielki nakład pracy jego producenta /wytwórcy/, dla celów zastosowania wobec niego postanowień par. 18 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku

Przepis art. 28 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ odnosi się do wszelkich zobowiązań podatkowych /z wyjątkiem określonym w art. 29 ust. 2 odnośnie zobowiązań ustalanych przez organy gminy/, czyli nie różnicuje ich rodzaju ani sposobu powstawania. Równocześnie, skoro w przepisie tym wyraźnie stwierdzono, iż "wynik" ten wywiera taki sam skutek, jak

1. Podatek od towarów i usług ma charakter sformalizowany, co oznacza między innymi, że dowodzenie przewidzianych w nim stanów podatkowych i prawnie skuteczne rozliczenie tego podatku możliwe jest jedynie przy pomocy dowodów w prawie przewidzianych. 2. Podstawą uznania sprzedaży za eksport jest wyłącznie dokument SAD, który jest dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza granicę RP, zaś jego otrzymanie

Uznanie, że wynajem i dzierżawa obiektów stanowiły działalność gospodarczą Gminy, a nie czerpanie pożytków z prawa własności tych rzeczy w rozumieniu art. 53 par. 2 Kc jest wątpliwe i nie znajduje potwierdzenia w ustalonych faktach ani nie zostało przekonywająco uzasadnione. Sam fakt ujęcia najmu i dzierżawy w klasyfikacji GUS nie przesądza o uznaniu tych czynności za działalność gospodarczą.

Nie wymienienie w rejestrze działalności gospodarczej wszystkich miejsc, w których dany podmiot prowadzi działalność, nie wyklucza możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów prowadzenia działalności w miejscach nie wymienionych w rejestrze, jeżeli podatnik wykaże innymi dowodami, że faktycznie działalność taka była w tych miejscach prowadzona

Renta w rozumieniu art. 903 Kodeksu cywilnego jest trwałym ciężarem, podlegającym odliczeniu od dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli strony umowy darowizny wyraźnie określiły w akcie notarialnym to, że wszelkie korzyści i ciężary przechodzą na obdarowanego, to powoływanie się w postępowaniu podatkowym na fakt dokonania przez niego nakładów na nieruchomość w czasie przed przejściem własności nie może wywołać skutków prawnych, o jakich mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U

1. Na podstawie par. 54 ust. 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797 ze zm./ urząd skarbowy właściwy dla nabywcy towaru lub usługi od zakładu pracy chronionej upoważniony został jedynie do potwierdzania istnienia lub nie istnienia wzajemnych należności i zobowiązań

Nie do przyjęcia jest pogląd, zgodnie z którym dodanie do konkretnej umowy wymienionej w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ dodatkowych elementów, które nie przekreślają jej charakteru jako jednej z czynności cywilnoprawnych wymienionych w tym przepisie, uwalniałoby strony takiej umowy od obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej.

1. Sprzedażą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest niewątpliwie również odsprzedaż dostawcy opakowań zwrotnych. 2. Dla celów podatku od towarów i usług aport wniesiony przez skarżącą w postaci towarów wymienionych w art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz

Unormowanie zawarte w art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /t.j. Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ stanowi lex specialis, w stosunku do zasady wynikającej z art. 6 ust. 1 i 2 tej ustawy i jako uregulowanie wyjątkowe dla ustalenia podstawy obliczania podatku rolnego, nie może być - bez jednoznacznego do niego odesłania w przepisach ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach

1. Potraktowanie decyzji o podatku dochodowym, jako wiążącą w sprawie podatku VAT stoi w sprzeczności z zasadami procedury administracyjnej. Stanowisko wyrażone przez organ w jednej konkretnej sprawie nie wiąże tego organu także w innych sprawach. Nie przesądza to jednak o możliwości wykorzystania dla celów wymiaru podatku VAT decyzji wydanej w innej sprawie /np. podatku dochodowego/, która poddana

Art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stanowią, że podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług. Prawo to może zrealizować wyłącznie na podstawie oryginałów /lub duplikatów/ faktur /art. 19 ust. 2 i 3 ustawy w zw. z par. 35 ust. 1 rozporządzenia

W myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika, z wyjątkiem odpisów i wpłat na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.