Art. 29 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, a tym samym sankcja, która jest wymieniona w tym przepisie, dotyczy wyłącznie tej części sprzedaży, która jest dokonywana na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej. W konsekwencji tylko część podatku naliczonego związana ze sprzedażą nie objętą rejestracją
Uwzględniając rzeczowy charakter podatku od towarów i usług, w celu zagwarantowania obywatelom przestrzegania przez organy administracji podatkowej zasady państwa prawnego należy przyjąć zasadę jednolitego pod względem przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem sprzedaży towaru w różnych fazach jego obrotu, ze wskazaniem determinującej roli producenta w zakresie właściwego /zweryfikowanego ostateczną
1. Idea powszechności opodatkowania obca jest społeczeństwu stanowemu, totalitarnemu /faszystowskiemu czy też komunistycznemu/, gdzie niektóre grupy osób korzystają z przywilejów podatkowych, których nie ma większość społeczeństwa. Przykładem zwolnienia podatkowego będącego wyłomem w zasadzie powszechności opodatkowania były postanowienia art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej
Uzupełnienie zawarte w ust. 3 Protokołu pomiędzy Polską Rzecząpospolitą Ludową i Republiką Federalną Niemiec sporządzonego przy okazji podpisywania w dniu 18 grudnia 1972 r. w Warszawie Umowy pomiędzy obu państwami w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku /Dz.U. 1975 nr 31 poz. 163/ należy odczytywać w następujący sposób: - do art. 10 - niezależnie od
Z treści art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, że decyzja określająca zobowiązanie podatkowe w innej wysokości niż wynikające z zeznania musi być wydana zawsze wtedy, kiedy zeznanie podatkowe odbiega od rzeczywistego stanu i to, bez względu na to z jakich przyczyn nastąpiła rozbieżność pomiędzy stanem rzeczywistym
Nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/ czysty zysk spółki z o.o. przekazany na rzecz tej spółki przy zachowaniu wymogów określonych w art. 191 par. 1 lub par. 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934
W sytuacji, gdy podatnicy w zeznaniu zaniżyli wysokość podatku a następnie wpłacili kwotę wyższą od zobowiązania podatkowego, organ podatkowy zobowiązany był, na podstawie art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ określić właściwą wysokość zobowiązania w tym podatku.