1. Artykuł 6 ust. 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ posługuje się pojęciem "pobrano połowę ceny", a nie pojęciem "pobrano połowę zapłaty". Rozróżnienie tych pojęć ma istotne znaczenie, zapłata jest bowiem pojęciem ściśle związanym z wykonaniem usługi. 2. Szczególny obowiązek podatkowy przewidziany w par. 46 ust. 1 pkt

Wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody przedsiębiorstwa mającego siedzibę w Polsce ze źródeł przychodów znajdujących się w RFN uzyskane także za pośrednictwem położonego tam zakładu innego przedsiębiorstwa, jeżeli na podstawie decyzji niemieckiego organu podatkowego uiściło ono jeden z podatków wymienionych w art. 2 ust. 3 pkt 2 umowy między Polską Rzecząpospolitą i Republiką Federalną

1. Z przepisu art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie wynika, aby zobowiązanie podatkowe wygasło przez jego zapłatę dokonaną wyłącznie przez podatnika. Zapłaty może bowiem dokonać także osoba trzecia, o ile uczyni to dobrowolnie za podatnika, względnie czując się następcą prawnym, wskazując zobowiązanie, z tytułu którego następuje

Rozstrzygnięcie o przyznaniu bądź odmowie przyznania określonej gminie dotacji z budżetu państwa z tytułu udzielonych przez nią ulg i zwolnień w podatkach ustawowych, bez względu na to, jaką nada mu się nazwę, stanowi decyzję w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.

Ani w czasie obowiązywania ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, ani pod rządem ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, nie ma cienia wątpliwości co do tego, że płatnik przekazuje organowi podatkowemu cudze /podatnika/ pieniądze niejako "w imieniu" podatnika. Dlatego też legitymację do kwestionowania

W latach 1993-1996 za podstawę opodatkowania budowli podatkiem od nieruchomości przyjmowano ich wartość początkową brutto ustaloną na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialnych i prawnych, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych. /Dz.U.

Do podatnika należy wykazanie, iż stanowi część jego majątku przedmiot, na który czyni wydatki. Istnieje możliwość zaliczenia w koszty wydatków poczynionych na samochody osobowe nie stanowiące składników majątkowych podatnika, lecz po dopełnieniu obowiązków wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Zgoda pracownika szczególnego nadzoru podatkowego na zdjęcie zabezpieczeń urzędowych z pomieszczeń, w których przechowywano spirytus, nie stanowi dostatecznego potwierdzenia tego, że organy podatkowe nie mają zastrzeżeń co do celu na jaki ma zostać zużyty spirytus. Szczególny nadzór podatkowy, uregulowany rozporządzeniem z dnia 18 lutego 1994 r. w sprawie szczególnego nadzoru podatkowego oraz zasad

Podmiot gospodarczy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty związane z obsługą prawną i usługami księgowymi, jeśli mają one związek z działalnością gospodarczą i osiągnięciem przez ten podmiot bliżej skonkretyzowanego przychodu.

Wartości masy upadłości przeznaczone na zaspokojenie wierzycieli w postępowaniu upadłościowym nie są zwolnionymi od podatku funduszami celowymi wymienionymi w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

W sformułowaniach "zorganizowanej" i "stanowiącej wyodrębniony organizacyjnie zakład /oddział/" art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, zawarte jest wymaganie, aby będąca przedmiotem sprzedaży część przedsiębiorstwa była u sprzedawcy zorganizowana i stanowiła wyodrębniony organizacyjnie zakład /oddział/

Brak jest podstaw do przyjęcia, że pojęcie odszkodowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ obejmuje także otrzymane obok niego odsetki za opóźnienie w spełnieniu świadczenia.

1. W świetle regulacji prawnej obowiązującej w 1994 r. uznanie odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych za koszt uzyskania przychodu nie było uwarunkowane przekazaniem ich na odrębny rachunek bankowy. 2. Zakupione przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą przedmioty majątkowe nietrwałe stanowiące koszt uzyskania przychodu podlegają ewidencji zgodnie z art. 34 ustawy z dnia 29 września

Jednym z elementów decyzji jest jej uzasadnienie faktyczne i prawne. Powinno ono zawierać wskazanie okoliczności faktycznych i prawnych, którymi organ kierował się przy podejmowaniu decyzji. W szczególności winno ono zawierać ocenę zebranego w postępowaniu materiału dowodowego, dokonaną przez organ wykładnię stosowanych przepisów oraz ocenę przyjętego stanu faktycznego w świetle obowiązującego prawa

1. Zapłacona przez spółkę kwota 90 mln st. zł na rzecz właściciela sklepu jako zwrot kosztów remontu słusznie nie została uznana za koszt uzyskania przychodu spółki w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Wspólnicy spółki cywilnej nie byli właścicielami ani najemcami tego sklepu. Sklep był własnością spółdzielni

Organ skarbowy nie ma podstawy prawnej do wydania decyzji administracyjnej o odmowie zwrotu nienależnego świadczenia spełnionego poza stosunkiem prawnopodatkowym.

Z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynika, że w przypadku gdy podmiot gospodarczy wystawi fakturę lub uproszczony rachunek, w którym wykaże kwotę podatku, jest obowiązany do jego zapłaty także wówczas, gdy dana sprzedaż nie była objęta obowiązkiem podatkowym albo została zwolniona od podatku.

Weryfikacji złożonych zeznań i wydania decyzji określającej inną wysokość podatku, niż wyliczona przez podatnika w zeznaniu, urząd skarbowy, stosownie do treści przepisu art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, może dokonać w ciągu pięciu lat. Natomiast nadpłatę wykazaną w zeznaniu ma obowiązek na podstawie art. 29 tej ustawy

Artykuł 15 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ może mieć zastosowanie tylko w sytuacji, gdy wartość usługi wykonanej w kraju, za którą zależność przekazywana jest za granicę, zwiększa wartość celną towaru.

W umowie leasingu, której przedmiotem jest oddanie do korzystania samochodu, dopuszczalne jest ustalenie, że kwota ubezpieczenia samochodu nie będzie stanowiła elementu opłaty leasingowej, oraz że leasingodawca będzie refakturował tę kwotę na leasingobiorcę z uwzględnieniem tej samej stawki podatku od towarów i usług (VAT), która była określona na fakturze wystawionej przez ubezpieczyciela. Ustalenia