Przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz aktów wykonawczych nie przewidywały w 1993 roku zwolnienia usług najmu i dzierżawy gruntów rolnych od podatku od towarów i usług. Dzierżawa gruntów na cele rolnicze została zwolniona z podatku VAT od dnia 1 stycznia 1995 r., a uczyniono to rozporządzeniem z dnia 8 grudnia

Orzeczenie o odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe podatnika nie jest uzależnione od prowadzenia egzekucji z majątku podatnika.

Z dniem 1 stycznia 1997 r. zmieniła się wysokość sankcji za brak ewidencjonowania obrotu za pomocą kas fiskalnych; utrata prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony określona w art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, została ograniczona do 30 procent podatku naliczonego. Organy podatkowe orzekające

1. Spółka zadysponowała zyskiem po zlikwidowanym przedsiębiorstwie tworząc kapitał zapasowy i przeznaczając go na prowizje, nagrody, co świadczy o nieodpłatnym przejęciu środków pochodzących z niepodzielnego zysku przedsiębiorstwa. Dla celów podatkowych sam ten fakt wystarcza do przyjęcia, iż spółka otrzymała nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

Przyłącza do sieci wodociągowej jak i gazowej nie stanowią obiektów kompletnych, przeznaczonych do wykorzystania na własny użytek, a w przypadku przyłącza gazowego nie jest on własnością podatnika, przy czym nie wchodzi tu w rachubę darowizna. Nie było zatem podstaw do kwalifikowania tych urządzeń jako środków trwałych, a nakładów jako wyłączonych z kosztów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 i 11 ustawy

Zarówno raport, jak i opinia, sporządzone przez biegłych rewidentów, nie mają charakteru twórczego /w rozumieniu prawa autorskiego/ ze względu chociażby na to, że opracowane zostały zgodnie z powszechnie obowiązującymi wszystkich biegłych rewidentów zasadami sporządzania opinii i raportów, a indywidualna jest jedynie treść w takim zakresie, w jakim dotyczy konkretnego zakładu.

Dowody zakupu paliwa stanowią, wraz z dowodami poniesienia innych ewentualnie wydatków na używanie dla celów działalności gospodarczej nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, potwierdzenie jedynie tego, że przez podatnika tego rodzaju wydatki zostały rzeczywiście poniesione, nie stanowią natomiast wyznacznika limitu tych wydatków podlegającego zaliczeniu w ciężar kosztów

Sąd może wzruszyć zaskarżoną decyzję /uchylić lub stwierdzić nieważność/ jedynie wtedy, gdy została ona wydana z mającym wpływ na wynik sprawy naruszeniem prawa.

Zgodnie z treścią par. 5 ust. 2 zarządzenia z dnia 4 lipca 1994 r. w sprawie częściowego zaniechania poboru niektórych podatków i innych należności, do których stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych, oraz warunków tego zaniechania /M.P. nr 18 poz. 137/ w przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, urząd skarbowy wydaje odrębną decyzję, rozkładającą spłatę pozostałych zaległości

1. Przepisy o odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe podatnika, tj. art. 40 i art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, zawierają kilka przesłanek odpowiedzialności wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zobowiązania spółki z tytułu podatków. Przesłanki te muszą przy tym wystąpić łącznie. 2. Powołane

1. Odpowiedzialność osoby trzeciej za zaległości podatkowe podatnika nie obejmuje kosztów egzekucyjnych i odsetek za zwłokę powstałych przed terminem płatności określonym w decyzji o odpowiedzialności tej osoby. 2. Z przepisów ogólnych o odpowiedzialności osób trzecich nie wynika, aby nałożenie odpowiedzialności na te osoby było uzależnione od wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko podatnikowi

Nie jest dopuszczalnym przenoszenie części uzasadnienia decyzji kasacyjnej organu II instancji do odrębnych pism.

1. Nawet w sytuacji wystąpienia okoliczności gospodarczo lub społecznie uzasadnionych, tj. gdy mogłoby to zagrozić zdolności gospodarczej zakładu lub egzystencji podatnika, organ podatkowy nie jest bezwzględnie zobowiązany zaniechać poboru podatku czy zastosować innego typu ulg. 2. Sytuacja materialna skarżącego jest trudna, nie jest jednak szczególna i odmienna od licznej rzeszy podatników, którzy

Jeżeli leasingobiorca umowy zwanej umową leasingu operacyjnego w okresie około roku czasu uiszcza leasingodawcy raty przekraczające ogółem wartość pojazdu, które następnie - po nabyciu pojazdu za symboliczną w stosunku do tej kwoty wartość - zostają zaksięgowane w poczet tej wartości, to taka umowa jest umową pozorną.

Skoro organy podatkowe charakter prawny przekazywanych kwot z tytułu refundacji za leki podatnikowi traktują jako "refundację", to nie można przyjąć, aby w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ tego rodzaju kwoty uznać za przychód w rozumieniu tego przepisu. Oznacza to, iż otrzymywane przez podatnika

Art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie uzależnia prawa do odsetek od poprawności formalnej ani materialnej złożonego zeznania podatkowego, zaś trzymiesięczny termin przysługuje organowi podatkowemu właśnie w celu zweryfikowania zeznań i ewentualnego skorygowania nieprawidłowości.

Ekwiwalent pieniężny za pranie i reperację odzieży wykonywanej przez pracowników we własnym zakresie powinien być ustalony w kwotach realnych uwzględniający nakład pracy na ten cel oraz aktualne koszty /energii, wody, środków piorących itp./.

Skarżące przedsiębiorstwo było koncesjonowanym przewoźnikiem drogowym oraz posiadało dowody stwierdzające wykonanie usług przewozu międzynarodowego. Spełniało więc zarówno podmiotowe, jak i przedmiotowe warunki niezbędne, w świetle powołanych przepisów rozporządzenia z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług eksportu i importu niektórych usług /Dz.U. nr 39 poz. 175

Złożenie przez właściciela pojazdu dowodu rejestracyjnego do depozytu kierownika urzędu rejonowego, rządowej administracji ogólnej /par. 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 14 kwietnia 1993 r. w sprawie rejestracji, ewidencji i oznaczania pojazdów - Dz.U. nr 37 poz. 164 ze zm./ świadczy jedynie o czasowym wycofaniu pojazdu z ruchu, co nie zwalnia właściciela pojazdu

1. Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ kosztami uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego będą tylko te udokumentowane stosownymi dowodami /rachunkami bądź fakturami/ wydatki poniesione przez podatnika w związku z używaniem nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego

1. Z materiałów sprawy wynika, iż dom skarżący budowali systemem gospodarczym, spółdzielnia zaś sprawowała nadzór budowlany nad tą budową, pobierając za to określoną opłatę. Można zatem stwierdzić, iż mimo że skarżący zrzeszeni byli w spółdzielni mieszkaniowej i budowa domów miała w związku z tym określoną formą prawną, to w rzeczywistości członkowie tej spółdzielni prowadzili indywidualne budowy domów

W sytuacji, gdy nastąpiła zmiana decyzji o wymiarze cła, po pobraniu przez urząd celny należnych podatków, miesięczny tryb zwrotu określony w art. 175 Kpa nie ma zastosowania, a samoistną podstawę rozstrzygnięcia o zwrocie nadpłaconego podatku stanowi art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ stanowiący o trzyletnim okresie zwrotu.