Postępowanie organów podatkowych prowadzące do ograniczenia udziału strony w postępowaniu i niewyjaśnienia wszystkich okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy i stanowi naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.

Bezwzględnym warunkiem odzysku podatku importowego jest zużycie produktu, od którego został pobrany podatek importowy do wyprodukowania wyrobu, który został następnie wyeksportowany. W tym zakresie podmioty gospodarcze nie mają żadnej swobody w zakresie rozliczeń. Natomiast podmioty mają swobodę, w wyniku braku uregulowań ustawowych, w zakresie terminu odzyskiwania podatku importowego.

1. Treść art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wskazuje, że dla dokonania odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego nie ma znaczenia, czy podatek ten pomniejsza podatek należny od sprzedaży tego samego towaru. Oznacza to, że dla dokonania odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu danego towaru,

Główny księgowy spółki nie jest płatnikiem w rozumieniu art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Żaden z obowiązujących przepisów nie czyni głównego księgowego płatnikiem podatku od towarów i usług, a więc cała odpowiedzialność za niepobieranie i nieodprowadzanie podatku spoczywa na spółce.

W stanie prawnym obowiązującym w 1993 r., kiedy nie obowiązywał jeszcze przepis art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /dodany ustawą z dnia 9 grudnia 1993 r. - Dz.U. nr 129 poz. 599/, podatnik nie miał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony określony w rachunku uproszczonym, z tym że podstawa braku tego uprawnienia

Fakt, że na żaglu umieszczono logo (...) jest niewystarczający do przyjęcia, że ma ono cechy reklamy, skoro logo to nie jest prawnie zastrzeżone dla spółki, a więc nie dotyczy tylko tej jednostki, ani też nie dostarcza widzowi żadnych istotnych informacji o firmie np. o jej adresie i zakresie działalności.

Jakkolwiek istotnie brak jest przepisów nakazujących stronom umowy sprawdzania dla celów podatkowych wiarygodności kontrahenta, to jednak ryzyko wynikające z zawierania transakcji z tzw. nieistniejącym podmiotem gospodarczym, bez wątpienia obciąża podatnika, który zamierza skorzystać z uprawnienia określonego w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku

Oświadczenie podatnika o zamiarze zbycia lokalu lub budynku nabytego w drodze spadku lub darowizny, w warunkach określonych w art. 16 ust. 8 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm. ; obecnie tekst jednolity: Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89 ze zm./, spełnia przesłankę uzyskania ulgi podatkowej wymienionej w art. 16 ust. 2 pkt 5 tej ustawy.

Zgodnie z zarządzeniem Ministra Finansów z dnia 6 listopada 1995 r. w sprawie zaniechania ustalania i poboru podatku dochodowego od osób fizycznych /M.P. nr 58 poz. 641/ zaniechanie ustalania i poboru podatku dochodowego od osób fizycznych uzyskanych z tytułu rent lub emerytur może dotyczyć wyłącznie osób, które utraciły wzrok w wyniku działań wojennych w okresie wojny 1939-1945 r. lub eksplozji pozostałych

Wyłączenie zaniechania poboru podatku od towarów usług, określone w par. 3 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 1994 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od towarów usług od zakładów pracy chronionej /M.P. z 1995 nr 2 poz. 27/, dotyczy zakładów pracy chronionej będących podmiotami, o których mowa w art. 35 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów usług oraz o podatku

W 1994 r. warunkiem uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych /art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie było przekazanie środków pieniężnych stanowiących równowartość tych odpisów na odrębny rachunek bankowy, o którym mowa w art. 12 ustawy z dnia 4 marca 1994 r.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje z chwilą wydania towaru. Jeżeli sprzedaż towaru powinna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury /nie później niż w 7 dni od wydania towaru/.

Jakkolwiek ulga podatkowa przewidziana w art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 stycznia 1997 r. przysługuje od momentu ponoszenia wydatków na budowę własnego budynku mieszkalnego wielorodzinnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem, to by mogła

1. Trudno żądać istnienia bezpośredniego związku między wydatkami poniesionymi w 1994 r. na zakup dzienników promulgacyjnych a przychodem, jednakże niewątpliwie istnieje taki związek między tym wydatkiem, a prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą, w tym budowlano-remontową, oraz wypożyczaniem kaset czy świadczeniem usług. Istnienie takiego związku między wydatkiem a przychodem jest w świetle

Gdyby Minister Finansów chciał ograniczyć zwolnienie od opłaty skarbowej tylko do takich nabywców gruntu, którzy prowadzą już zorganizowane gospodarstwo rolne i posiadają tradycyjne jego składniki jak budynki, inwentarz i inne to niewątpliwie dałby temu wyraz w treści par. 63 pkt 2 rozporządzenia z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705 ze zm./. Takie wymogi ograniczyłyby

Nie ma podstaw do zakładania a priori, iż darowizna uczyniona na rzecz własnego dziecka stanowi wykonanie obowiązku alimentacyjnego rodziców. Darowizna taka może bowiem pokrywać potrzeby dziecka inne niż usprawiedliwione /np.: uznawane za luksusowe/, albo też wykraczać poza zakres świadczeń alimentacyjnych wyznaczony przez możliwości zarobkowe i majątkowe rodziców. Sam przecież fakt, że rodzice posiadają

1. W przypadku umowy pożyczki kwota pożyczki w zasadzie nie stanowi przychodu /ani dochodu/ zarówno po stronie pożyczkodawcy, jak i pożyczkobiorcy, natomiast ewentualne odsetki od pożyczek zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ stanowią przychód jedynie w razie ich otrzymania. Stąd też przy przedmiotowych

Strony poczyniły nakłady na remont budynku, w którym wprawdzie mieszkały, ale który nie stanowił ich własności, a w związku z tym nie mogły korzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 23 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/.

Skoro w art. 20 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ używa się pojęcia "sprzedaż towarów opodatkowanych i zwolnionych od podatku", nie można stosować tego przepisu do innych czynności określonych w art. 2 tej ustawy.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku naliczonego nad należnym nie stosuje się do podatników, którzy nie dokonali zgłoszenia rejestracyjnego lub zostali wykreśleni z rejestru podatników VAT. Istotną rzeczą jest fakt, czy w dacie zgłoszenia wniosku w sprawie zwrotu nadwyżki podatku podatnik był zarejestrowany jako podatnik VAT, czy został już wykreślony.

Fakt, iż organ kontroli skarbowej w trakcie prowadzonej kontroli nie dokonał wymiaru należnej opłaty skarbowej od umowy, nie może stanowić przeszkody do dokonania wymiaru przez organy podatkowe.

Ze zwolnienia od opłaty skarbowej u podatników VAT korzystają tylko te czynności, które temu podatkowi podlegają. Konsekwencją wyłączenia przez art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ spod działania tejże ustawy czynności polegających na sprzedaży przedsiębiorstwa jest pobieranie opłaty skarbowej od umowy

Pojęcie "należności licencyjnych", o którym mowa w art. 12 ust. 3 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzona w Warszawie dnia 24 czerwca 1993 r. /Dz.U. 1994 nr 47 poz. 189/ oraz art. 12 ust. 3 konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania

Gmina nie jest stroną w postępowaniu w sprawie wymiaru opłaty eksploatacyjnej prowadzonym na podstawie art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze /Dz.U. nr 27 poz. 96/.