1. Podstawą niewadliwej decyzji administracyjnej w każdej sprawie może być tylko ocena zgromadzonego przez organ podatkowy pełnego materiału dowodowego /art. 80 Kpa w związku z art. 77 par. 1 Kpa/. Jeżeli zatem strona przedstawi, zdaniem organu, niepełny materiał dowodowy, organ ma obowiązek z własnej inicjatywy go uzupełnić. 2. Mając na uwadze postanowienia par. 10 ust. 3 w związku z ust. 2 pkt 3

Fakt, iż ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ lub inne przepisy podatkowe nie określają rodzaju wydatków, które można zaliczyć do kosztów reprezentacji i reklamy, nie świadczy o tym, iż każdy wydatek może być uznany za ten koszt. Charakter wydatków na koszt reprezentacji i reklamy winien być na tyle związany z prowadzoną działalnością

Różne traktowanie w poszczególnych rejonach kraju podmiotów gospodarczych sprzedających w tym samym okresie takie same towary ewidentnie narusza wyrażoną w art. 8 Kpa zasadę pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa oraz konstytucyjną zasadę równości i państwa prawnego.

W zaskarżonej decyzji nie wskazano, jakie konkretnie okoliczności faktyczne, istotne w świetle art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, zostały ustalone, które z nich wzięte zostały pod uwagę przez organ odwoławczy jako uzasadniające częściowe umorzenie zaległości podatkowych, dlaczego organ uznał za uzasadnione umorzenie zaległości

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ od dochodu uzyskanego w roku podatkowym odlicza się poniesione przez podatnika w tym samym roku wydatki na budowę budynku mieszkalnego. Jeżeli natomiast podatnik poniósł wydatki w danym roku podatkowym na budowę domu i zaciągnął na ten cel w tym samym roku kredyt

Obowiązujące od 1 stycznia 1994 r. brzmienie art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ oznacza, że oprocentowanie nadpłat przysługuje niezależnie od przyczyny powstania nadpłaty i nie jest związane wyłącznie z jej powstaniem na skutek uchylenia lub zmiany decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego, jak miało to miejsce przed

Użyte pojęcie "reprezentacja" /art. 2 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie musi odnosić się do "okazałości, wystawności", a odnosi się do "dobrego reprezentowania się firmy", które może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, jej logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów

Obowiązek zgłoszenia zmiany danych zawartych w zgłoszeniu rejestracyjnym odnosi się do sytuacji, gdy zmieniły się dane już zarejestrowanego podmiotu, a nie sytuacji, w której dotychczasowy podmiot przekształcił się /a zatem przestał istnieć/ w inny podmiot.

Zasadą wynikającą z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest opodatkowanie sprzedaży stawką 22 procent. Ciężar dowodu, że w kwocie ogólnej sprzedaży mieściły się także towary opodatkowane stawką 7 procent, spoczywa na podatniku.

Warunkiem zaliczenia wydatków na marketing do kosztów uzyskania przychodów jest ich bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Przekształcenie formy prawnej, o której mowa w art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, następuje wtedy, gdy jeden podmiot posiadający osobowość prawną ulega przekształceniu w inny podmiot, również posiadający osobowość prawną. Nie można zatem mówić o przekształceniu formy prawnej jednostki, która nie posiada pełnej podmiotowości

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ organy podatkowe mogą zaniechać w całości ustalenia zobowiązań podatkowych i poboru podatków w wypadkach gospodarczo lub społecznie uzasadnionych, a także gdy wymagają tego inne szczególne okoliczności, zwłaszcza gdy pobranie podatku mogłoby zagrozić zdolności gospodarczej zakładu

Zasadą być powinno, że nieznajomość przez obywatela prawa podatkowego nie jest zagadnieniem istotnym dla ustalenia i oceny jego, obiektywnej z mocy prawa, odpowiedzialności podatkowej /art. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm., a od 1 stycznia 1998 r. - art. 4, art. 5, art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

1. O tym, że raty leasingowe dotyczące leasingu operacyjnego są kosztami stanowi art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/. Wysokość tych rat jednakże wraz z pozostałymi wydatkami związanymi z używaniem samochodu nie może przekroczyć wysokości wyznaczonej w art. 23 ust. 1 pkt 46 cyt. wyżej ustawy. 2. W niektórych sytuacjach wydatki

Świadczenie spełnione w wykonaniu obowiązku umownego lub ustawowego nie może być uznane za świadczenie w wykonaniu umowy darowizny. Jeżeli możliwości skarżącego pozwalają na przekazanie ich dzieciom pewnej kwoty ponad zwykłe środki służące utrzymaniu, a przeznaczone na kształcenie dzieci, pogłębianie ich wiedzy, nauki języków obcych, to nie można uznać, by świadczenie to przekraczało ramy obowiązku

Przy stosowaniu przepisu art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ należy stosować regułę lex benignior nakazującą uznać za wiążącą ustawę bardziej łaskawą dla sprawy czynu naruszającego prawo.

Ustawodawca w art. 14 ust. 10 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie uzależnił stosowania zwolnienia od podatku VAT od tego, czy na podatniku ciąży obowiązek podatkowy w akcyzie. Wyrobem akcyzowym jest towar wymieniony w załączniku nr 6 do ustawy niezależnie od tego, czy podatek został zapłacony przez sprzedawcę

Odsetki w prawie podatkowym, podobnie jak w prawie cywilnym /art. 481 par. 1 Kc/, są wynikiem samej zwłoki dłużnika i ich powstanie jest niezależne od przyczyn zwłoki.

1. Podatnikiem zostaje się przez sam fakt wykonywania czynności, polegających między innymi na sprzedaży towarów i odpłatnym świadczeniu usług /art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Fakt bycia lub nie bycia podatnikiem nie zależy wcale od woli danej osoby. W szczególności nie zależy od tego, czy ktoś pobierał

Usługi konwojowania towarów na terytorium Polski nie są usługami transportu międzynarodowego, do których zalicza się usługi wymienione w par. 59 ust. 1 i 3 rozporządzenia z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797 ze zm./. Usługi konwojowania nie są również związane bezpośrednio z organizacją eksportu towarów