Umowa o pracę zawarta przez członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z samym sobą jako nieważna nie może rodzić skutków prawnych w postaci zaliczenia wydatków związanych z tą umową do kosztów uzyskania przychodu /art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Decyzja rozstrzygająca, na podstawie w art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, o odpowiedzialności za zobowiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z tytułu podatków nie może być skierowana do osoby, która przed wydaniem tej decyzji zbyła swoje udziały w spółce.

1. Prawidłowe zakwalifikowanie usługi i nadanie symbolu, a przez to zastosowanie właściwej stawki podatku od towarów i usług należy do świadczącego usługę. W przypadku więc, gdy podatnik ma wątpliwości, czy prawidłowo zakwalifikuje dokonywane przez siebie usługi, powinien wystąpić do Wojewódzkiego Urzędu Statystycznego z wnioskiem o zakwalifikowanie usługi do odpowiedniej podbranży SWW, KOB lub KWiU

1. O ustaniu związku między środkami trwałymi, a wykonywaną działalnością gospodarczą można mówić dopiero w przypadku likwidacji tej działalności w rozumieniu art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Nie jest jednak taką likwidacją całkowita lub częściowa zmiana branży albo zmiana formy prawnej, w jakiej działalność prawna

Brak podstaw prawnych do rozszerzającej interpretacji przepisu art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ i do uznania, że "dana miejscowość" może być utożsamiana ze wszystkimi miejscowościami leżącymi w granicach określonej gminy, w której położona jest określona nieruchomość.

Skoro skarżące przedsiębiorstwo nie dysponuje żadnymi dokumentami stanowiącymi podstawę wszczęcia postępowania reklamacyjnego i sposobu załatwienia reklamacji /to jest reklamacji odbiorców, zawiadomienia o stwierdzonych wadach, wyniki negocjacji stron/, tym samym zasadnie organy podatkowe nie uznały przedmiotowych upustów za koszt uzyskania przychodu. Zgodzić się trzeba z argumentacją organów podatkowych

Zwolnienia od podatku rolnego przewidziane w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. nr 52 poz. 268 ze zm./ w tym również z tytułu objęcia gruntów w trwałe zagospodarowanie /art. 12 ust. 1 pkt 4/ są zwolnieniami z mocy prawa, co wyłącza możliwość decyzyjnego rozstrzygnięcia przez organy samorządowe o przyznaniu bądź pozbawieniu podatników uprawnień z tego tytułu.

1. Usługi świadczone przez ośrodek sanatoryjno-wczasowy w okresie sezonu letniego nie odpowiadają warunkom jakie są wymagane na podstawie zarządzenia z dnia 11 października 1991 r. w sprawie kwalifikowania do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego oraz zasad korzystania ze świadczeń tych zakładów /M.P. nr 37 poz. 269/ do uznania, iż w istocie są to usługi uzdrowiskowe. Odstąpienie od rygoru całodobowej

Skoro nie wykonanie zafakturowanej usługi nie rodzi po stronie wystawcy obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, to tym samym sytuacja taka nie stwarza odbiorcy faktury prawa do odliczenia podatku w niej naliczonego /art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Wykonywanie drzwi przesuwanych w systemie "Komandor" oraz innych elementów zabudowy wnęki /szafy, półki/ nie jest robotą budowlano-montażową związaną z budownictwem mieszkaniowym /opodatkowanym według stawki 7 procent/, stosownie bowiem do przepisu art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przez roboty budowlano-montażowe

1. Prawem organów administracji jest oczekiwanie i żądanie, aby strona ubiegająca się o jakąś ulgę podatkową udowodniła okoliczności faktyczne, na które powołuje się w swym wniosku. 2. Nie ma żadnej podstawy prawnej do orzeczenia zwrotu już uiszczonego podatku w związku ze zdarzeniami losowymi, które dotknęły podatników i naraziły ich na nieprzewidziane wydatki.

W świetle art. 19 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie ma podstawy do przyjęcia, że w razie niezłożenia przez podatnika deklaracji podatkowej i niedokonania rozliczenia podatku za dany okres rozliczeniowy czynności tych powinien dokonać za podatnika urząd skarbowy. Skorzystanie z prawa do obniżenia podatku

Skoro wypłaty były dokonywane z dołu i stanowiły zryczałtowaną miesięczną równowartość wartości zużytych w toku świadczenia pracy materiałów, to jest środków czystości, mioteł i ścierek, to kwoty tych wypłat należało uznać za ekwiwalenty pieniężne, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Tak więc w

Fakt wniesienia opłaty dzierżawcy targowiska /opłaty wjazdowej/ nie jest okolicznością, która wyłączałaby obowiązek uiszczenia opłaty targowej. Stanowi o tym wyraźnie art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

Artykuł 20 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, stanowiący o obowiązku pobrania odsetek za zwłokę w przypadku istnienia zaległości w opłacaniu podatków, w ogóle nie zajmuje się zagadnieniem, z czyjej winy zaległości te powstały. Oznacza to, że w każdej sytuacji faktycznej istnienia zaległości podatkowych rodzi to dla podatnika następstwa

Jakkolwiek przepis art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie określa wprost przesłanek, jakimi przy odraczaniu terminów przewidzianych w przepisach podatkowych winien kierować się organ podatkowy, to nie może ulegać wątpliwości odpowiednie zastosowanie tu przesłanek przewidzianych w art. 13 ust. 1 tej ustawy, a więc wystąpienie

Art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, stanowiący o obowiązku pobierania odsetek za zwłokę w przypadku zaległości w opłacaniu podatków, w ogóle nie zajmuje się zagadnieniem, z czyjej winy zaległości te powstały. Oznacza to, że w każdej sytuacji faktycznej istnienie zaległości podatkowych rodzi dla podatnika następstwa w postaci

Bank jako jednostka powołana do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług polegających na gromadzeniu środków pieniężnych, udzielaniu kredytów i pożyczek oraz przeprowadzaniu rozliczeń pieniężnych, z tytułu posiadanych gruntów, niezależnie od tego, czy grunty te przynoszą efekty finansowe, jest obowiązany płacić podatek od nieruchomości według stawki przewidzianej dla gruntów związanych

1. Z brzmienia art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ wynika, iż potrącenie z "wierzytelności wzajemnej" podatnika dotyczy wierzytelności o charakterze cywilnoprawnym lub administracyjnym. 2. Zobowiązanie szpitala w podatku od nieruchomości wobec gminy ma charakter publicznoprawny. Nie jest więc wierzytelnością gminy w rozumieniu cyt