Błędna jest interpretacja organów skarbowych uznająca każdy zwrot świadczenia pieniężnego wskutek rozwiązania umowy wzajemnej za ukrytą formę pożyczki.

Do wydawania opinii klasyfikacyjnych oraz udzielania pomocy w zaklasyfikowaniu wyrobów do odpowiedniego grupowania Systematycznego Wykazu Wyrobów są upoważnione wyłącznie odpowiednie organy statystyczne /zarządzenie nr 29 Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 1 października 1993 r. w sprawie ustalenia zasad udzielania interpretacji, pomocy w zaklasyfikowaniu i wyjaśnień związanych ze stosowaniem

Podatnik może dowodzić innymi dowodami fakt zaistnienia szkód czy też strat nadzwyczajnych tylko wtedy, gdy w danym okresie podatkowym sporządził określone dowody, a następnie w toku postępowania administracyjnego dowody te są kwestionowane. Jednakże w sytuacji, gdy podatnik w ogóle dowodów takich nie sporządzał w odniesieniu do poszczególnych wydarzeń powodujących niedobory czy też straty, nie może

1. O zaliczeniu danego składnika majątkowego do środków trwałych nie decyduje wola podatnika, wynikająca z zamierzonego okresu użytkowania rzeczy lecz obiektywne cechy składnika majątkowego uzasadniające przyjęcie, że może on być użytkowany przez okres dłuższy, aniżeli jeden rok. Chybiony jest pogląd podatnika, że nawierzchnia placu nie mogła stanowić środka trwałego, gdyż użytkowana była przez okres

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przepisów ustawy nie stosuje się m.in. do sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Wyłączenie to ma charakter szczególny i powoduje, że strony tej konkretnej czynności nie są podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 5 ust

Ostateczna decyzja w sprawie wyłączenia podatnika z opodatkowania kartą podatkową nie powoduje skutku w postaci obowiązku prowadzenia przez tego podatnika ewidencji VAT za okres, w którym opodatkowany był kartą podatkową. Podatnik, który znalazł się w takiej sytuacji, nie może być obciążony obowiązkiem prowadzenia ewidencji VAT w tył.

Uznanie wydatku za koszt uzyskania przychodu oceniać należy przede wszystkim w oparciu o treść art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. Przepis ten nie zawiera odniesienia do przepisów o rachunkowości, czy też nie wymaga, by poniesiony wydatek został w szczególny sposób udokumentowany. Uchybienie w szczególnym dokumentowaniu

Zorganizowana część mienia przedsiębiorstwa to taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który może stanowić odrębnie zakład. Oznacza to, że sama sprzedaż składników materialnych i niematerialnych następuje w formie odrębnego zakładu, nie zaś to, iż przy pomocy tych składników nabywca będzie w stanie zorganizować odrębnie zakład.

Od nadpłaty podatku pobranego przez urząd celny jako płatnika, powstałej w wyniku uznania przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją przepisu prawa celnego, w związku z którym podatek został pobrany, podatnikowi przysługuje oprocentowanie na podstawie art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Jeżeli nadpłata powstała

Decyzja rozstrzygająca, na podstawie w art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, o odpowiedzialności za zobowiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z tytułu podatków nie może być skierowana do osoby, która przed wydaniem tej decyzji zbyła swoje udziały w spółce.

Umowa o pracę zawarta przez członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z samym sobą jako nieważna nie może rodzić skutków prawnych w postaci zaliczenia wydatków związanych z tą umową do kosztów uzyskania przychodu /art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

1. Prawidłowe zakwalifikowanie usługi i nadanie symbolu, a przez to zastosowanie właściwej stawki podatku od towarów i usług należy do świadczącego usługę. W przypadku więc, gdy podatnik ma wątpliwości, czy prawidłowo zakwalifikuje dokonywane przez siebie usługi, powinien wystąpić do Wojewódzkiego Urzędu Statystycznego z wnioskiem o zakwalifikowanie usługi do odpowiedniej podbranży SWW, KOB lub KWiU

1. O ustaniu związku między środkami trwałymi, a wykonywaną działalnością gospodarczą można mówić dopiero w przypadku likwidacji tej działalności w rozumieniu art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Nie jest jednak taką likwidacją całkowita lub częściowa zmiana branży albo zmiana formy prawnej, w jakiej działalność prawna

Skoro skarżące przedsiębiorstwo nie dysponuje żadnymi dokumentami stanowiącymi podstawę wszczęcia postępowania reklamacyjnego i sposobu załatwienia reklamacji /to jest reklamacji odbiorców, zawiadomienia o stwierdzonych wadach, wyniki negocjacji stron/, tym samym zasadnie organy podatkowe nie uznały przedmiotowych upustów za koszt uzyskania przychodu. Zgodzić się trzeba z argumentacją organów podatkowych

Brak podstaw prawnych do rozszerzającej interpretacji przepisu art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ i do uznania, że "dana miejscowość" może być utożsamiana ze wszystkimi miejscowościami leżącymi w granicach określonej gminy, w której położona jest określona nieruchomość.

Zwolnienia od podatku rolnego przewidziane w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. nr 52 poz. 268 ze zm./ w tym również z tytułu objęcia gruntów w trwałe zagospodarowanie /art. 12 ust. 1 pkt 4/ są zwolnieniami z mocy prawa, co wyłącza możliwość decyzyjnego rozstrzygnięcia przez organy samorządowe o przyznaniu bądź pozbawieniu podatników uprawnień z tego tytułu.

1. Usługi świadczone przez ośrodek sanatoryjno-wczasowy w okresie sezonu letniego nie odpowiadają warunkom jakie są wymagane na podstawie zarządzenia z dnia 11 października 1991 r. w sprawie kwalifikowania do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego oraz zasad korzystania ze świadczeń tych zakładów /M.P. nr 37 poz. 269/ do uznania, iż w istocie są to usługi uzdrowiskowe. Odstąpienie od rygoru całodobowej

1. Prawem organów administracji jest oczekiwanie i żądanie, aby strona ubiegająca się o jakąś ulgę podatkową udowodniła okoliczności faktyczne, na które powołuje się w swym wniosku. 2. Nie ma żadnej podstawy prawnej do orzeczenia zwrotu już uiszczonego podatku w związku ze zdarzeniami losowymi, które dotknęły podatników i naraziły ich na nieprzewidziane wydatki.

Wykonywanie drzwi przesuwanych w systemie "Komandor" oraz innych elementów zabudowy wnęki /szafy, półki/ nie jest robotą budowlano-montażową związaną z budownictwem mieszkaniowym /opodatkowanym według stawki 7 procent/, stosownie bowiem do przepisu art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przez roboty budowlano-montażowe

Skoro nie wykonanie zafakturowanej usługi nie rodzi po stronie wystawcy obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, to tym samym sytuacja taka nie stwarza odbiorcy faktury prawa do odliczenia podatku w niej naliczonego /art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

W świetle art. 19 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie ma podstawy do przyjęcia, że w razie niezłożenia przez podatnika deklaracji podatkowej i niedokonania rozliczenia podatku za dany okres rozliczeniowy czynności tych powinien dokonać za podatnika urząd skarbowy. Skorzystanie z prawa do obniżenia podatku

Skoro wypłaty były dokonywane z dołu i stanowiły zryczałtowaną miesięczną równowartość wartości zużytych w toku świadczenia pracy materiałów, to jest środków czystości, mioteł i ścierek, to kwoty tych wypłat należało uznać za ekwiwalenty pieniężne, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Tak więc w

Fakt wniesienia opłaty dzierżawcy targowiska /opłaty wjazdowej/ nie jest okolicznością, która wyłączałaby obowiązek uiszczenia opłaty targowej. Stanowi o tym wyraźnie art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.