Przychód uzyskany ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, wydatkowany w okresie roku od sprzedaży tego prawa w formie zaliczki na nabycie budynku mieszkalnego, jest wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym
Art. 50 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie zawiera żadnych postanowień uprawniających Ministra Finansów do wprowadzania warunków, od których miałoby zależeć stosowanie "0" procentowej stawki podatku we wskazanym w tym przepisie zakresie. Art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym
Kwestia umorzenia zaległości podatkowej została pozostawiona do oceny i uznania organom rozstrzygającym. To organ podejmujący konkretną decyzję ma ocenić, czy zachodzą w sprawie wypadki gospodarczo lub społecznie uzasadnione. Nie oznacza to, że organ orzekający ma w tym zakresie dowolność. Organ administracyjny może podjąć taką lub inną decyzję, ale musi uzasadnić, czy w jego ocenie w sprawie zachodzą
Wyrażenie poglądu prawnego przez organ podatkowy w sprawie wymiaru podatku nie może być dorozumiane, lecz musi wynikać z konkretnego aktu lub czynności tego organu. Wtórne księgowanie przez podatnika /rachunkami wewnętrznymi/ kosztów poniesionych w 1991 r. nie oznacza, iż wbrew zasadzie określonej w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - może je potrącić 3 lata później. Bezzasadność
Skład sędziowski rozpoznający przedmiotową sprawę w pełni podzielił pogląd oraz stanowisko wyrażone w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 września 1996 r. - FPS 1/96 - iż umowne przeniesienie własności działki gruntu dokonane w trybie art. 231 par. 2 Kc nie powoduje obowiązku uiszczania opłaty skarbowej według art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia
Właściwym do stwierdzenia, czy w określonej miejscowości wystąpiła klęska żywiołowa /gradobicie/ wydaje się być przede wszystkim Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej, zaś organy samorządowe winny rozstrzygnąć, czy wywoła ona istotne szkody w ziemiopłodach.
Okoliczność, że usługa spedycji świadczona na terenie kraju przez osobę zagraniczną /a więc w sytuacji, gdy należność przekazywana jest osobie mającej siedzibę lub miejsce zamieszkania za granicą/ pozostaje w bezpośrednim związku z eksportem towarów, a z zawartych umów wynika, iż wartość jej uwzględniona jest w cenie eksportowanego towaru /art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku
Wydatek na zakup samochodu niesprawnego w 1992 r. oddanego do użytku dopiero w 1995 r. nie był kosztem uzyskania przychodu, gdyż brak było związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem, a osiągnięciem przychodów, które złożyły się na dochód 1992 r.
Okoliczność, że usługa spedycji świadczona /wykonywana/ na terenie kraju przez osobę zagraniczną /a więc w sytuacji, gdy należność przekazywana jest osobie mającej siedzibę lub miejsce zamieszkania za granicą/ pozostaje w bezpośrednim związku z eksportem towarów, a z zawartych umów wynika, iż wartość jej uwzględniona jest w cenie eksportowanego towaru /art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia
Podatkowa komisja odwoławcza jest właściwa w sprawach podatku dochodowego od podatnika będącego osobą fizyczną, jeżeli podstawa opodatkowania z braku niezbędnych danych do jej ustalenia została określona w drodze szacunku, a wysokość spornej sumy podatku za rok podatkowy przekracza 10.000 zł /par. 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu
Przepis art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ dopuszcza zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych w poprzednim roku podatkowym, jednakże pod warunkiem, że ich zarachowanie w tamtym poprzedzającym roku, nie było możliwe.
1. Treść art. 9 Kpa wskazuje wyraźnie, że obowiązek informowania i wyjaśniania obciąża organ dopiero od momentu wszczęcia postępowania, zaś wyjaśnienia, informacje i wskazówki mają być udzielane stronom i innym osobom uczestniczącym w postępowaniu. Dopiero bowiem w toku postępowania, gdy znany jest jego przedmiot oraz okoliczności faktyczne sprawy, organ może udzielić stronie rzeczywiście wyczerpującej
Rzeczą strony w postępowaniu prowadzonym w trybie art. 156 Kpa jest podniesienie wszelkich okoliczności, które przemawiałyby za stwierdzeniem nieważności decyzji. Natomiast nie jest rzeczą strony podnoszenie w tym postępowaniu argumentów merytorycznych.
Zamieszczanie przez wydawnictwo własnych ogłoszeń reklamowych, dotyczących wydawanego przez siebie tytułu, we własnych czasopismach nie stanowi usługi w rozumieniu art. 2 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Nawet w przypadku nierzetelności podatkowej księgi przychodów i rozchodów organ podatkowy nie może zastosować szacunku, jeżeli dysponuje innymi dokumentami /np. rachunkami/, pozwalającymi mu na ustalenie podstawy opodatkowania /art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. z 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.
1. Należności z tytułu zwrotu opłat celnych są wierzytelnością podatnika wobec Skarbu Państwa podobnie jak i jego zobowiązania podatkowe. 2. Okoliczność, że organ podatkowy nie rozstrzyga w sprawach cła nie zmienia faktu, że oba organy są Skarbem Państwa i oba powinny wiedzieć, że zwłoka każdego z nich nie może przynieść uszczerbku podatnikowi, bowiem art. 499 Kc gwarantuje mu rozpatrywanie sprawy
1. Przepisy wprowadzające ulgi podatkowe nie mogą być interpretowane ani z zastosowaniem wykładni rozszerzającej, ani z zastosowaniem wykładni ścieśniającej. 2. Mieszkanie zajmowane przez skarżącego od 1980 r. wraz z całym budynkiem, zmieniło w 1994 r. status prawny; stało się własnością spółdzielni mieszkaniowej. Mieszkanie to, jako lokal spółdzielczy, skarżący objął - w znaczeniu prawnym - z chwilą
Artykuł 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie może odnosić się do działki, która powiększy obszar zabudowanej działki /na której budowany jest dom mieszkalny/ już posiadanej przez skarżących i która nie jest sama w sobie działką "pod budowę" w rozumieniu tego przepisu.
Na podatniku, a nie na organie podatkowym spoczywa ciężar udowodnienia, że spełnia on warunki do zastosowania ulgi podatkowej, o ile zamierza z niej skorzystać. Wznosząc budynek "usługowy z mieszkaniem" podatnik powinien zadbać o możliwość wykazania wydatków poniesionych wyłącznie na cel mieszkaniowy /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" w zw. z art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 31 lipca 1991 r. o podatku dochodowym
Żadne postanowienie umowy nie wskazuje na to, że wolą stron było podejmowanie wspólnych działań w oparciu o wniesione wkłady, jak również aby każda ze stron była uprawniona i zobowiązana do prowadzenia wspólnych spraw /art. 865 Kc/.
Ustawodawca polski nie uważa za koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków związanych z wartością własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci /art. 23 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.
1. Z przepisów dotyczących ksiąg podatkowych nie wynika obowiązek ewidencjonowania w księdze ubytków naturalnych. 2. Brak w księdze przychodów i rozchodów wpisów o zaistniałych ubytkach naturalnych nie może mieć znaczenia przy ustalaniu wysokości dochodu.
Brak formalnego wymogu, jakim jest podpisanie wniosku o wspólne opodatkowanie nie powinien prowadzić do drastycznego skutku w postaci odmowy łącznego opodatkowania, jeśli wola łącznego opodatkowania wyrażona została dostatecznie w piśmie sporządzonym z upływem roku podatkowego.
1. Przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ są wyłącznie wartości otrzymanych świadczeń w naturze, a nie jak tego wymaga przepis w stosunku do pieniędzy i wartości pieniężnych - również postawienie ich do dyspozycji podatnika. 2. W przypadku, gdy świadczeniem dzierżawcy na rzecz wydzierżawiającego