Czynnikiem wyznaczającym cenę 1 m2 gruntu otrzymanego w wieczyste użytkowanie jest w myśl art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ cena tego gruntu /działki/ ustalona stosownie do przepisów art. 39 ust. 1 i 2 ustawy z dnie 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz

1. Z art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają

1. Sam fakt zakończenia sprawy wydaniem decyzji administracyjnej określającej zobowiązanie podatkowe powoduje zmianę dotychczasowego stanu faktycznego przez to, że od tego momentu stworzone zostaje domniemanie, iż po stronie podatnika powstaje zobowiązanie podatkowe określone w wydanej decyzji /art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486

Z rozporządzenia wynika, że faktury winny określać numery identyfikacyjne lub numery tymczasowe sprzedawcy i nabywcy. Oczywiste jest, że chodzi tu o podanie numeru nadanego przez urząd skarbowy podatnikowi wystawiającemu fakturę oraz podatnikowi będącemu nabywcą, a nie jakiegokolwiek numeru - fikcyjnego bądź nadanego innemu podatnikowi. Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od

Z zestawienia ust. 5 i 6 par. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./ wynika, iż w razie uznania za "zaprzestanie działalności" innych zdarzeń aniżeli likwidacja działalności, należy brać pod uwagę

O sposobie powstawania zobowiązań podatkowych nigdy nie decyduje przebieg postępowania dowodowego i przyjęcie bądź pominięcie księgi jako dowodu w postępowaniu podatkowym.

Wadliwie prowadzone księgi podatkowe nie mogą rodzić konsekwencji dla opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Podatnik dokonujący samoobliczenia, a także organ podatkowy dokonujący wymiaru w trybie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stosują normy podatkowego prawa materialnego obowiązujące w dacie powstania prawa do obniżenia podatku. Przy braku przepisów przejściowych, wprowadzony przepisem par. 35 ust. 5 pkt 1

Skoro skarżący powiadomił Urząd Skarbowy o rezygnacji z opłacania podatku dochodowego w formie karty podatkowej, to należy uznać że stał się podatnikiem podatku od towarów i usług ze wszystkimi tego konsekwencjami /art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Przy braku przepisów przejściowych, wprowadzony przepisem par. 35 ust. 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 688 ze zm./ warunek uzyskania uprawnienia do zwrotu podatku naliczonego, a polegający na tym, że należność wynikająca z faktury wystawionej przez zakład pracy

1. Przepis art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w sposób enumeratywny wymienia, jakich kosztów ustawodawca nie uważa za "koszty uzyskania przychodu". Przepis ten - w brzmieniu obowiązującym w 1992 r. - nie wyłączał kosztów związanych z używaniem prywatnego samochodu wynajmującego związanych z jego dojazdem do przedmiotu najmu

Obowiązki ewidencyjne nałożone na podatników przepisem art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ służą prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej w podatku od towarów i usług. Nie oznacza to tylko prawidłowości formalnej, a więc prowadzenia ewidencji w zgodzie z określonymi wymogami natury księgowo-rachunkowej

Błędne jest stanowisko, że par. 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych /Dz.U. nr 132 poz. 635 ze zm./ stosuje się tylko do podatników, którzy rozpoczęli działalność po 1 stycznia 1994 r.

1. Fakturę korygującą, o jakiej mowa w par. 25 i par. 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 688 ze zm./ wystawia ten podatnik, który wystawił fakturę. 2. Nie może wystawić faktury korygującej osoba, która wystawiła fakturę, a następnie zaprzestała prowadzenia działalności

Art. 40 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ odnosi się do odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe podatnika /i tylko podatnika/ i nie stwarza podstawy do rozciągnięcia na jego podstawie odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania płatnika.

To, na jakie konkretne cele zużył darowiznę obdarowany, nie ma wpływu na odliczenie tej darowizny od osiągniętego przez skarżącą w roku 1995 dochodu przy jego opodatkowaniu. Istotną bowiem okolicznością jest to, na jaki cel skarżąca podarowała pieniądze.

Zakup nalepek z nazwą producenta sprzedawanych anten satelitarnych w celu naklejenia ich na produkt uzasadnia uznanie związku skutkowo-przyczynowego między uzyskanym przychodem ze sprzedaży anten a kosztem uzyskania przychodu, poniesionym przez sprzedawcę /art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Użyte w art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ sformułowanie, iż właściwy organ "może wprowadzić dodatkowe opłaty" roczne oznacza, że organ ten działa według uznania administracyjnego, a więc ma prawo wyboru treści rozstrzygnięcia, byleby wybór ten nie był dowolny i został należycie uzasadniony okolicznościami

Stosownie do przepisu par. 23 ust. 4 rozporządzenia z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./ nabywca otrzymujący fakturę korygującą obowiązany jest do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał. Zasadą z tego przepisu jest zatem obowiązek zmniejszenia podatku naliczonego o kwoty skorygowanego podatku wynikającego

Skoro podatnik nie zapłacił podatku dochodowego w Danii, brak jest podstaw do odliczenia jakiejkolwiek kwoty od podatku należnego Państwu Polskiemu obliczonego od łącznej sumy dochodów /art. 23 umowy z dnia 6 kwietnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Danii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku - Dz.U. 1979

1. Nie sposób zgodzić się z tezą, że wstrzymanie wykonania decyzji wymiarowej powoduje identyczne skutki jak odroczenie terminu płatności należności. Różnica zasadnicza dotyczy choćby kwestii naliczania odsetek i powoduje dla strony daleko idące skutki o charakterze finansowym. 2. Umorzenie postępowania z powodu jego bezprzedmiotowości, w sytuacji gdy istniały podstawy do rozstrzygnięcia sprawy co

1. Dla prawidłowego stosowania art. 27 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, niezbędne jest prowadzenie przez organ podatkowy bieżącej analizy deklaracji podatkowych i terminowości wpłat, którą to analizę ułatwiać powinna prawidłowo i starannie prowadzona karta kontowa podatnika. 2. Okoliczność, że wysokość kwoty należnych odsetek mogłaby