1. Sankcji przewidzianej w art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, z uwagi na jej wysokość, która może przekraczać zysk osiągnięty przez podatnika, nie sposób uznać za podatek. Istotą podatku jest bowiem oddanie Skarbowi Państwa przez podatnika tylko części uzyskanego przysporzenia majątkowego. 2. Skutkiem

Ustalenie sankcji z art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie może wynikać z samego tylko faktu obniżenia lub zwrotu kwoty różnicy podatku należnego na podstawie faktury wystawionej przez podmiot nie figurujący w rejestrach VAT. Niezbędne jest bowiem ustalenie, czy podatnik miał realną możliwość aby ustalić

Prowadzenie ewidencji określonej w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. w sposób zapewniający gromadzenie danych zgodnie z danymi zawartymi w dokumentach, dotyczących danych operacji gospodarczych, zachowując "wierność danych zaewidencjonowanych", wyłącza możliwość zastosowania art. 27 ust. 5 pkt 2 cytowanej

1. Pogląd, w myśl którego dla prawidłowości zmniejszenia podatku należnego nie jest istotne, kiedy dany dokument zostanie wystawiony, ale decyduje "fizyczne" posiadanie tego dokumentu /"otrzymanie"/ przez podatnika, nie uwzględnia zróżnicowanych stanów faktycznych standaryzując je i prowadzi do błędnego stosowania przepisu art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług

Pomiędzy klimatyzatorem a samochodem osobowym brak jest więzi, o której mowa w art. 47 par. 2 Kc. Klimatyzator nie stanowi części składowej samochodu.

Analiza treści przepisów art. 3 ust. 2 i art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ oraz art. 13 i art. 20 ust. 2 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu /Dz.U

Wysokość stawek miesięcznych karty podatkowej ustalają organy podatkowe. Już użycie określenia "ustalają" może wskazywać na charakter konstytutywny tych decyzji. Jeśli jeszcze uwzględnić fakt, iż wykluczone tu jest samo obliczenie wysokości karty przez podatnika, to należy stanąć na stanowisku, że mamy do czynienia z decyzją o charakterze konstytutywnym, co oznacza, że zobowiązanie podatkowe powstaje

1. Użycie błędnego sformułowania w uzasadnieniu decyzji, to jest "ustalenie podatku do zapłacenia" zamiast "określenie wysokości podatku za 1992 r ", nie ma znaczenia dla sprawy, gdyż nie mogło ono oznaczać zmiany sposobu powstania zobowiązania w podatku dochodowym. 2. O ile wstrzymanie wykonania decyzji z urzędu czy na wniosek powoduje, że decyzja zarówno ustalająca, jak i określająca, w granicach

Błąd w oznaczeniu numeru identyfikacyjnego podatnika upoważnia podatnika do wystąpienia do wystawcy faktur o nadesłanie faktur korygujących. Nabywca otrzymujący fakturę korygującą ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał, lub w miesiącu następnym.

Faktury na zakup paliwa itp., związane z eksploatacją prywatnego pojazdu podatnika, nie mogą być podstawą obniżenia podatku należnego o wynikający z nich podatek naliczony, jeśli w fakturach nie wskazano numeru rejestracyjnego samochodu, dla którego podatnik prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu.

Przyrost wartości majątku podatnika /powiększenie swojego majątku przez objęcie akcji o określonej wartości w miejsce dotychczasowych udziałów/ należy /zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /t.j. Dz.U. 1989 nr 27 poz. 147 ze zm./ uznać za dochód podlegający opodatkowaniu na podstawie przepisów tejże ustawy.

1. Skutkiem udokumentowania nabycia towaru lub usługi fakturą określającą wartość wydatku nie uznanego później za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym jest niemożność obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w takiej fakturze lub zwrotu różnicy podatku należnego /art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, określającego zwolnienie od podatku od środków transportowych, zwalnia się od podatku środki transportowe stanowiące zapasy mobilizacyjne.

Zgodnie z definicją importu usług zawartą w art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm/ opodatkowanie czynności zakupu usługi z importu uzależnione jest od łącznego wystąpienia dwóch przesłanek: - usługa świadczona jest na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, - należność za wykonanie usługi przekazywana jest osobie

Wyjątek od reguły przewidzianej w art. 19 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stanowi art. 25 stanowiący w ust. 1, iż obniżenia kwoty podatku należnego nie stosuje się w przypadku nabycia przez podatnika towarów, którymi rozporządzono w sposób nie pozwalający na zaliczenie poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodu

Jeśli ustawodawca dopuścił możliwość stosowania określonej normy pod wskazanym warunkiem, to w przypadku nie spełnienia tego warunku norma ta nie ma zastosowania.

Protokół spisany "na okoliczność sprawdzenia dokumentacji podatkowej prowadzonej dla potrzeb podatku od towarów i usług" sporządzony został przez osobę, dla której w toku całego postępowania podatkowego nie wydano upoważnienia do przeprowadzenia kontroli. Ma to o tyle istotne znaczenie, iż skarżąca spółka złożyła deklarację korygującą i jak twierdzi, sporządziła korektę ewidencji sprzedaży. O ile zatem

1. Z treści obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że zobowiązanie podatkowe powstaje z mocy prawa, a podatnik powinien nie tylko ujawnić swój obowiązek podatkowy, ale również sam obliczyć wysokość zobowiązania podatkowego na podstawie przepisów ustawy i uiścić należną kwotę podatku /art. 26 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i

Wprawdzie art. 21 ust. 5 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ stwierdza, że zabezpieczenie następuje w trybie przepisów ustawy o postępowaniu, egzekucyjnym w administracji, jednakże ustawowe odesłanie następuje z uwzględnieniem odrębnych uregulowań zawartych w ustawie o zobowiązaniach podatkowych, co w szczególności odnosi się do decyzyjnej

1. Z samego faktu sprzedaży lokalu przez gminę nie wynika, że w ten sposób został spełniony warunek umożliwiający odliczenie kwot wydatkowanych na cele mieszkaniowe podatnika, ustanowiony w przepisie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Warunek, od którego spełnienia uzależnione jest powstanie prawa

1. Nie stanowi naruszenia ani obejścia prawa skorzystanie przez organ podatkowy z norm prawnych, definicji, wyjaśnień i zasad obowiązujących w innych dziedzinach prawa, jeżeli mają one zastosowanie w postępowaniu podatkowym, zaś bez ich stosowania niemożliwe byłoby rozstrzygnięcie sprawy podatkowej i wydanie decyzji. 2. Obowiązek alimentacyjny rodziców trwa do chwili osiągnięcia przez dziecko zdolności

1. Odliczenie darowizny od podstawy opodatkowania stanowi szczególne uprawnienie, będące w rzeczywistości wyrazem odstąpienia od zasady powszechnego opodatkowania dochodów. Dlatego też osoba zamierzająca z tego prawa skorzystać jest zobowiązana wykazać w postępowaniu podatkowym, że posiada prawo do takich odliczeń. 2. Sprawozdanie ze sposobu wykorzystania darowizny, o którym mowa w art. 55 ust. 7 ustawy

Wykonywane przez podatnika prace zmierzały do przystosowania lokalu do potrzeb działalności handlowej /sklep i magazyn/ i już sam fakt zmiany przeznaczenia lokalu wskazuje na to, iż podatnik niezależnie od prac remontowych podyktowanych stanem technicznym lokalu musiał przeprowadzić modernizację tego lokalu. Wydatki podatnika były w tej części wydatkami inwestycyjnymi i podlegały amortyzacji.

Nota księgowa nie może stanowić samodzielnej podstawy do zaksięgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatku związanego z operacją gospodarczą zakupu towarów /materiałów, surowców/.