Należy odróżnić ewidencję, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ od ewidencji, o której mowa w art. 27 ust. 4 tej ustawy. Pełna ewidencja, o której mowa w art. 27 ust. 4 jest związana przede wszystkim z wprowadzonym przez ustawę opodatkowaniem obrotu w danej fazie produkcji lub wymiany metodą

Gdyby w dacie zakończenia kontroli skarżący posiadali umowę dotyczącą przedpłaty, to niewątpliwie powołaliby się na nią, jako na dowód, że przedpłata nie stanowiła połowy zamówienia i nie podlegała obliczeniu od niej podatku VAT. Bezspornym jest, że Spółka zamawiająca łańcuchy choinkowe i Spółka wykonująca zamówienie związane są węzłami rodzinnymi w rozumieniu art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia

1. Wymierzenie zobowiązania podatkowego nie może opierać się na możliwości ewentualnej odsprzedaży zakupywanych towarów w firmie, ale na faktach rzeczywistej sprzedaży /por. par. 5 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych - Dz.U. nr 132 poz. 635; zm. Dz.U. 1994 nr 15 poz. 52/. 2. Wszelkie niejasności

Dopiero od dnia 1 stycznia 1994 r., otrzymane przez prowadzących apteki refundacje za leki dla uprawnionych są przychodem w podatku dochodowym od osób fizycznych w momencie ich otrzymania z budżetu państwa, jako dopłaty o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Rekompensaty otrzymane przez kandydatów do spółdzielni mieszkaniowych na podstawie art. 7 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991 1995 oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 103 poz. 446/ są wolne od podatku dochodowego jako odszkodowania otrzymane na podstawie ustawy /art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia

Kwoty stanowiącej przedmiot zwolnienia z długu wobec Skarbu Państwa /par. 6 ust. 4 i 5 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1990 r. w sprawie zasad ustalania należności za korzystanie z mienia Skarbu Państwa - M.P. nr 43 poz. 334 ze zm./ nie można zakwalifikować jako innego nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w zarządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 1993 r. w sprawie częściowego

Dochód faktyczny, osiągany przez emeryta, pozostającego w zatrudnieniu w ramach stosunku pracy, oznacza wynagrodzenie pomniejszone o koszty jego uzyskania w rozumieniu przepisu art. 24 ust. 10 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 90, poz. 416 ze zm.).

Skarżąca wprawdzie wprowadziła samochód do ewidencji środków trwałych, ale nie dokonywała związanych z nim odpisów amortyzacyjnych. Z oświadczenia podatniczki, popartego umową kupna-sprzedaży samochodu, wynika, że stanowił on prywatną własność skarżącej, dlatego - zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm.

1. Skoro podatnik nie dopełnił obowiązku wykonania zobowiązania podatkowego powstałego z mocy prawa, organ podatkowy wydaje decyzję na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, w której określa jedynie wysokość zobowiązania już istniejącego, będącego już w tym momencie zaległością podatkową. Moment doręczenia takiej decyzji

Fakt nie wpisania do księgi przychodów i rozchodów zakupu towarów handlowych pozwala organowi podatkowemu nie uznać jej za dowód w postępowaniu podatkowym. Przepisy art. 169 par. 1 Kpa stanowią, że za dowód w postępowaniu podatkowym służą księgi prowadzone przez podatnika rzetelnie i zgodnie z ustalonymi wymaganiami. Odmowa uznania za dowód w postępowaniu podatkowym ksiąg podatkowych, upoważnia organy

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem skarżącej spółki, że obowiązujące w 1993 r. przepisy art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie pozwalały na zakwestionowanie poczynionych wydatków na rzecz współmałżonków wspólników, w sytuacji gdy postępowanie podatkowe wykazało

Interpretacja art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w kontekście zawartego w niej art. 25 ust. 1 prowadzi do wniosku, że z dochodu osiągniętego od początku roku należy pokrywać najpierw 1/3 straty z roku /lat/ ubiegłego /ubiegłych/, a dopiero od pozostałych dochodów obliczać i wpłacać zaliczki.

Zaniechanie poboru podatku możliwe jest wyłącznie w odniesieniu do tych zobowiązań podatkowych, których termin płatności jeszcze nie upłynął. Upływ terminu płatności podatku /podobnie raty podatku, zaliczki na podatek/ powoduje, że powstaje zaległość podatkowa, w stosunku do której stosowane być mogą jedynie przepisy dotyczące umorzenia zaległości podatkowych /art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980

Wypłaty z tytułu udziałów w posiedzeniach zarządu spółki będącej osobą prawną, nazwane dietą ryczałtową, są zwolnione wyłącznie do wysokości określonej w przepisach w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych, obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych /par. 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy

1. Podatnik ma prawo współdziałania z organem celem wyjaśnienia prawdy obiektywnej. Jeżeli podatnik nie korzysta z tego prawa i nie zgłasza się mimo wezwań organu podatkowego celem złożenia wyjaśnień i przedłożenia dowodów lub posługuje się w tym celu inną osobą, która nie ma dostatecznych wiadomości co do spornych między stronami faktów, nie może w późniejszym postępowaniu powoływać się na fakt naruszenia

Ustalenie, czy na konkretnej osobie ciąży obowiązek podatkowy czy też jest ona od tego zwolniona, po pierwsze nie jest domeną sądu karnego, lecz organów finansowych, orzekających w postępowaniu administracyjnym (aż do szczebla NSA), a po wtóre ustalenie istnienia obowiązku podatkowego nie może być utożsamiane z obowiązkiem swoistej samodenuncjacji, uzasadniającym odpowiedzialność karną na podstawie

Odstąpienie od realizacji umowy nie uzasadnia zwrotu prawidłowo naliczonej i uiszczonej opłaty skarbowej.

Odstąpienie od realizacji umowy nie uzasadnia zwrotu prawidłowo naliczonej i uiszczonej opłaty skarbowej.

Zgodnie z art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ odpowiedzialność osoby trzeciej nie obejmuje odsetek za zwłokę powstałych przed terminem płatności, określonych w decyzji o odpowiedzialności podatkowej tej osoby.

Podmiot, który rozpoczyna działalność gospodarczą /lub działalność tę już prowadzi/, ma obowiązek zapoznania się z obowiązującymi przepisami, bo nieznajomość tych przepisów nie zwalnia go od obowiązków ustawowych.

1. Nie ma żadnych przeszkód, by wniosek o zaniechanie poboru podatku rozpatrywać mimo braku stosownej wpłaty, byleby miała ona miejsce przed terminem jaki zakreśla par. 1 ust. 4 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 4 marca 1994 r. w sprawie częściowego zaniechania poboru niektórych podatków i innych należności, do których stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych oraz warunków tego zaniechania