1. Skoro skutki prawne decyzji wydanej na podstawie art. 41 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ powstają z chwilą jej doręczenia małżonkowi podatnika, a zaległości podatkowe podlegają zaspokojeniu z majątku wspólnego małżonków, to brak ustroju wspólności majątkowej między małżonkami wyklucza możliwość ponoszenia przez współmałżonka odpowiedzialności

Organy podatkowe uznały, iż przyjęcie w umowie pożyczki znacznie wyższej /prawie dwukrotnie/ stopy oprocentowania, niż stosowana w tym okresie przez inne podmioty świadczące na rynku tego rodzaju usługi, wynikało z istniejącego między kontrahentami umowy związku kapitałowego i związek ten miał bezpośredni wpływ na tak ukształtowane warunki umowy. Ocenie tej, w świetle treści art. 11 ust. 3 i 4 ustawy

Nierzetelne prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów narusza przepis par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów i daje podstawę poprzez art. 169 Kpa do określenia podstawy opodatkowania w drodze szacunkowej zgodnie z art. 11 ustawy o zobowiązaniach podatkowych z dnia 19 grudnia 1980 r. Podstawę obliczenia

Organy podatkowe mają zgromadzić w postępowaniu w sposób wyczerpujący cały materiał dowodowy i rozpatrzyć go /art. 77 par. 1 Kpa/. Jednakże dowody te podlegają swobodnej, co nie znaczy, że dowolnej ocenie organów /art. 80 Kpa/. Dlatego też, jeżeli w oparciu o zebrany materiał dowodowy organy podatkowe doszły do wniosku, że nie jest on wystarczający do ustalenia prawidłowej podstawy opodatkowania, należało

Dla kwestii uznania obiektu za związany z działalnością gospodarczą nie ma istotnego znaczenia okoliczność, że obiekt ten nie został zaewidencjonowany jako środek trwały. Decydujące w tej mierze są bowiem przepisy podatkowe a nie przepisy dotyczące ewidencji środków trwałych.

Dla kwestii uznania obiektu za związany z działalnością gospodarczą nie ma istotnego znaczenia okoliczność, że obiekt ten nie został zaewidencjonowany jako środek trwały. Decydujące w tej mierze są bowiem przepisy podatkowe a nie przepisy dotyczące ewidencji środków trwałych.

Pojęcie "środki trwałe" jest pojęciem ekonomicznym i w takim kontekście należy ustalać - korzystając nawet z pomocy biegłych z zakresu ekonomii lub budownictwa - charakter towaru sprowadzonego z zagranicy. Bez znaczenia będzie przy tym wartość towaru celnego, jego kompletność i zdatność do użytku, jeśli stanowi część większej całości - przeciwnie niż stanowi przepis par. 2 rozporządzenia Ministra Finansów

Obywatel ma prawo oczekiwać, iż skoro wymaga się od niego złożenia zeznania na obowiązującym druku, to druk ten jest tak opracowany, że zapewnia wywiązanie się przez obywatela z ujawnienia wszystkich okoliczności niezbędnych do prawidłowej oceny sytuacji podatnika.

Skoro podatnik uwzględnił w swych księgach podatkowych wszystkie poniesione przez siebie wydatki, a spór toczy się jedynie o to, czy owe wydatki rzeczywiście poniesione przez skarżącego stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to bezpodstawnie urząd skarbowy zarzuca nierzetelność owym księgom ze wszystkimi stąd niekorzystnymi dla podatnika

1. Przedmiotem postępowania w sprawach odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe są wyłącznie kwestie związane z odpowiedzialnością osoby trzeciej; a celem - wydanie decyzji o której mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Podatnik nie jest stroną tego postępowania, choć przedmiotem odpowiedzialności osoby

Według art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ zobowiązanie wygasa przez zapłatę podatku. Nie zawsze musi to jednak oznaczać, że postępowanie w sprawie przyznania ulgi /umorzenie należności/ staje się bezprzedmiotowe w rozumieniu art. 105 par. 1 Kpa. Strona, która nie występuje o umorzenie postępowania i nie cofa wniesionego odwołania

Wynik kontroli, który nie określa zobowiązań podatkowych, nie podlega wzruszeniu w trybach określonych przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./.

Za ewidencję sprzedaży, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, może być uznana również ewidencja przychodów i zakupów przewidziana w par. 6 ust. 1 obowiązującego w 1994 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób

Podstawą orzeczenia organów obu instancji w przedmiocie odmowy zaniechania poboru zaliczek na podatek dochodowy z tytułu poniesionych wydatków na cele rehabilitacyjne była ocena sytuacji materialnej podatnika, z której wynikało, że jego dochód na 1 członka rodziny podatnika znacznie przekraczał kwotę najniższej emerytury, wobec czego podatnik nie znalazł się w sytuacji uprawniającej go do przyznania

1. Usługa notarialna dotycząca umowy nabycia przez zamianę nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 7 procent, jeżeli przed przystąpieniem do umowy nabywca nie jest właścicielem innego budynku mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość ani też nie dysponuje spółdzielczym

Przekroczenie w ciągu roku podatkowego wartości sprzedaży towarów i w konsekwencji utrata zwolnienia przez podatników rozpoczynających działalność w ciągu roku - o czym mowa w art. 14 ust. 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - następuje z momentem, gdy wartość ta przekroczy kwotę określoną dla danego podatnika proporcjonalnie

Przepisy prawa podatkowego nie upoważniają organów podatkowych do wydawania decyzji w przedmiocie określenia stronie wysokości straty poniesionej w roku podatkowym.

Jako niedopuszczalne ocenić należy zastosowanie przez organ odwoławczy przepisu art. 138 par. 2 /uchylenie decyzji organu I instancji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia temu organowi/ jedynie z tego względu, że w decyzji organu I instancji należało określić zobowiązanie w podatku VAT bez prawa obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, a więc w wyższej kwocie.

1. Gdy odliczanie i pobranie podatku następuje za pośrednictwem płatnika, a podatnik kwestionuje obliczanie podatku lub obowiązek podatkowy, zwrot nadpłaconego lub nienależnie pobranego podatku może nastąpić na podstawie art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ tylko na mocy wcześniej wydanej na podstawie art. 175 Kpa decyzji o przedmiocie

Samo przeznaczenie nieruchomości w planach zagospodarowania przestrzennego na cele uzasadniające wywłaszczenie nie jest wystarczające do przyjęcia iż tym samym każde rozporządzenie w formie umowy sprzedaży uzasadnia przyjęcie że czynność taka zwolniona jest od obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "h" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U.

1. Nie można ograniczyć uprawnień, wynikających dla podatników z art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ do należnych podatnikom należności od państwowych jednostek budżetowych za dostarczone lub wykonane przez podatników na rzecz tych jednostek towary, roboty i usługi. Wskazany przepis nie nawiązuje do art. 15 ustawy z dnia 5 stycznia

Leasing operacyjny charakteryzuje się połączeniem dzierżawy urządzenia z prawem późniejszego jego pierwokupu. Oba zobowiązania połączone w jednej umowie mieszczą się właśnie w tym, o czym stanowi art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./. Umowa pierwokupu bowiem przesądza

Wyjątek określony w art. 25 ust. 1 pkt 4 lit. "b" ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ dotyczy sytuacji, gdy podatek naliczony pozostaje w bezpośrednim związku z umową darowizny, czyli wynika z dokonania tej właśnie czynności prawnej, podlegającej opodatkowaniu na mocy art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy. Nie obejmuje natomiast sytuacji