Zwolnienia przedmiotowe dotyczące różnych form pomocy materialnej dla studentów, przewidziane w obowiązujących w 1993 r. przepisach artykułu 21 ust. 1 pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ oraz par. 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku
Pojęcie terminów przewidzianych w przepisach podatkowych, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, obejmuje terminy określone we wszystkich aktach normatywnych prawa podatkowego zawierających przepisy prawa materialnego. Nie obejmuje natomiast terminów wynikających z przepisów proceduralnych zawartych w kodeksie
Skoro przychód w postaci zaliczki otrzymanej w roku podatkowym zaliczony został do przychodów roku następnego, to również w tym ostatnim roku winny być od tego przychodu potrącone koszty jego uzyskania.
Czasowe wycofanie pojazdu z ruchu nie powoduje uchylenia obowiązku zapłaty podatku od środka transportu.
1. Uprawnienie Ministra Finansów do stwierdzenia nieważności jest ograniczone wyłącznie do decyzji organu, dla którego Minister ten jest organem wyższego stopnia /art. 157 par. 1 Kpa/. 2. Realizacja uprawnień naczelnego organu administracji państwowej /art. 1 i art. 5 ustawy z dnia 29 grudnia 1982 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz urzędach i izbach skarbowych /Dz.U. 1994 nr 106 poz. 511/ nie daje
Przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ ustanawia bardzo pojemną regułę, w myśl której zasadniczo każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu powinien być uznany za koszt uzyskania tego przychodu.
Zaskarżona decyzja nie narusza zarzucanych skargą przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie narusza także przepisów postępowania administracyjnego w sposób uzasadniający zastosowanie przez Sąd przepisów art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa.
Podatnik pozostający w związku gospodarczym z podmiotem mającym siedzibę za granicą może w pewnych przypadkach tak układać bieg swoich interesów, że nie będzie wykazywał dochodów lub też wykaże je w mniejszej wysokości niż powinien faktycznie osiągnąć. Może to czynić w szczególności poprzez zawieranie umów, które są dla niego niekorzystne z ekonomicznego punktu widzenia. Korzyści, jakie odnosi z tego
1. Fakturę może anulować tylko ten, kto ją wystawił. 2. Zasady doświadczenia życiowego uczą, że podmioty gospodarcze o tej samej nazwie i siedzibie, związane nadto przez udział osób będących udziałowcami tak w jednej, jak i w drugiej jednostce często nadużywają tej możliwości. Stąd też w interesie takich podmiotów jest zachowanie szczególnej staranności w prowadzeniu dokumentacji swej działalności.
Ani przepisy dekretu z dnia 16 maja 1956 r. o umarzaniu i udzielaniu ulg w spłacaniu należności państwowych /Dz.U. nr 17 poz. 92 ze zm./, ani przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 września 1982 r. w sprawie zasad umarzania i udzielania ulg w spłacaniu należności państwowych /Dz.U. nr 30 poz. 211 ze zm./ nie stanowią podstawy do wydania decyzji administracyjnej w sprawie umorzenia należności
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ podatek od nieruchomości od lokali w budynku mieszkalnym opłacany jest według stawek przewidzianych w tym przepisie tylko za ten okres, w którym w lokalach tych prowadzona jest działalność gospodarcza. Za okres, w którym w budynku mieszkalnym nie jest prowadzona działalność gospodarcza
1. W razie spełnienia przez podatników warunków określonych w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 28 poz. 127/, którzy zawarli umowy określone w art. 14 ust. 4 i art. 23 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ w brzmieniu
Rozliczenie podatku od towarów i usług następuje w okresie miesięcznym i istnienie nadpłat w tym podatku /lub w innych rozliczeniach z budżetem/ nie zwalnia podatnika od prowadzenia ewidencji tego podatku zgodnie z obowiązującymi przepisami.
1. Przesłanką zastosowania sankcji z art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, polegającej na zwiększeniu podatku należnego o kwotę trzykrotności zawyżenia podatku naliczonego, jest samo naruszenie określonych w ustawie zasad ewidencji tego podatku i bez znaczenia są przyczyny naruszenia tych zasad, a w
Zgodnie z art. 22 ust. 3 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, opłata pozostająca w związku ze źródłem przychodów stanowi koszt uzyskania przychodu, jednakże pod warunkiem, że źródłem przychodów jest prawidłowo prowadzona działalność gospodarcza. Skoro więc wymierzona skarżącemu na podstawie art. 70 ust. 3 ustawy z dnia 28 grudnia
Jeżeli ze zmiany decyzji celnej w części dotyczącej podstawy opodatkowania wynikła nadpłata podatku pobranego wcześniej przez urząd celny jako płatnika, a podatnik w żądaniu skierowanym do organu podatkowego zakwestionował w terminie określonym w art. 175 Kpa zasadność pobrania od niego podatku, za datę powstania nadpłaty, o której mowa w art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych
Przepis par. 40a ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./ wydany został z przekroczeniem upoważnienia ustawowego zawartego w art. 50 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Garaże oddane członkom spółdzielni mieszkaniowej na zasadzie spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz grunty pod nimi nie są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.
1. Oddanie przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa administratorowi na czas oznaczony części mienia w celu gospodarowania na podstawie art. 25 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa /Dz.U. 1995 nr 57 poz. 299 ze zm./ nie powoduje powstania ciążącego na administratorze obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości, albowiem jest on podmiotem
Prawo do uwzględnienia strat powstaje dopiero z upływem roku, gdyż dopiero wtedy możliwe będzie ustalenie, czy rok ten w ogóle przyniósł dochód.
Artykuł 25 ust. 1 pkt 1 ustawy z 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów lub usług służących do wytworzenia lub odsprzedaży towarów bądź świadczenia usług zwolnionych od podatku. Zaniechanie ustalania zobowiązań podatkowych i poboru podatku
Osoba, na którą przenoszona jest odpowiedzialność podatkowa, nie może skutecznie kwestionować wcześniejszych ustaleń dokonanych przez organ podatkowy w toku postępowania podatkowego zarówno co do postawy opodatkowania, wysokości podatku, jak i prawdziwości materiałów dowodowych, na podstawie których ustalono zobowiązanie podatkowe.