Orzeczenia
Faktura wystawiona przez nie istniejący podmiot gospodarczy nie może być podstawą do obniżenia kwoty podatku należnego na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Odmówić odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.
1. Przepis art. 175 par. 1 Kpa, jako norma prawna o charakterze procesowym, nie stanowi materialnoprawnej podstawy żądania zwrotu nadpłaty podatku. 2. Podatnik, którego żądanie zgłoszone w trybie art. 175 par. 1 Kpa zostało uwzględnione, a nadpłata zwrócona stosownie do art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, ma prawo do oprocentowania
1. Wykroczenie poza ściany budynku przy pomiarze powierzchni użytkowej budynku stanowiącej podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości jest możliwe tylko wtedy, gdy dotyczy takiej części budynku, która oprócz pokrycia dachowego ma słupy albo filary /art. 4 ust. 1 w związku z art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. 2. Stawki
Par. 40a ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./ został wydany z przekroczeniem zakresu upoważnienia ustawowego, określonego w art. 50 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Brak oznaczenia podatnika w rozstrzygnięciu decyzji podatkowej nie daje podstawy do wzruszenia tej decyzji, jeżeli z jej uzasadnienia wynika w sposób niewątpliwy, że zobowiązanym do uiszczenia podatku jest dający się określić konkretny podatnik.
Treść przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w zestawieniu z zawartym w art. 23 wykazem wydatków i wartości nie uważanych przez ustawę za koszty uzyskania przychodów wskazuje na to, że kosztem uzyskania przychodów są według ustawy nie wszelkie wydatki związane z osiągnięciem przychodów z działalności gospodarczej
Odroczenie terminu oznacza przesunięcie końcowej daty na dokonanie określonej czynności w drodze stosownej decyzji organu podatkowego wydanej na wniosek podatnika. Czas, na jaki termin może być odroczony, zależy od uznania organu podatkowego.
Zakwestionowanie - z punktu widzenia przepisów o rachunkowości - księgowania zakupionych surowców bezpośrednio w "koszty" nie może oznaczać, iż z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego wydatki te nie mogą być traktowane jako koszty rzeczywiście poniesione.
Przepis art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ ma charakter wyjątkowy, zasadą jest bowiem płacenie podatków w terminie przewidzianym prawem. Jedynie szczególne okoliczności mogą spowodować odstępstwo od tej zasady. Niepowodzenia finansowe w działalności gospodarczej nie mogą skutkować po stronie organów podatkowych obowiązku
Przy ustalaniu podstaw opodatkowania w drodze szacunku sposób dokonywania tego przez organ podatkowy pozostawiony jest jego uznaniu, jednakże szacowania tej podstawy winno być oparte na w miarę realnych założeniach i dokonane przy uwzględnieniu logicznych metod rozumowania.
Nie można mówić o oszacowaniu sprzedaży w rozumieniu art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, jeżeli w miesiącu sprzedaż /towaru, usługi/ ogranicza się do jednej transakcji, a organ podatkowy przyjmuje za podatnikiem jej wartość jako podstawę opodatkowania.
W sytuacji, gdy prawodawca pozostawia organowi wydającemu decyzję swobodę w ocenie lub wyborze konsekwencji stosowanej przezeń normy prawnej, rażące naruszenie prawa istnieje tylko wtedy, gdy zachodzi szczególnie istotne (rażące) przekroczenie wyznaczonych w ustawie ram tej swobody oceny lub uznania.
1. W sprawie dotyczącej ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od spadku /które powstaje z datą doręczenia decyzji/ kwestia ewentualnego zaniechania ustalenia zobowiązania może być rozważana tylko przy rozpatrywaniu istoty przedmiotu sprawy. W sprawie tego rodzaju dochodzi bowiem do tego, że albo organ podatkowy rezygnuje z ustalenia podatku, albo dokonuje jego wymiaru. Uwzględnienie wniosku
Ojciec skarżącej prowadził w sprzedawanych skarżącej obiektach działalność piekarniczą i tę samą działalność i pod tą samą firmą kontynuowała następnie skarżąca po nabyciu najistotniejszych składników majątkowych. Co więcej produkcja była przez cały czas prowadzona, przy zatrudnieniu tych samych pracowników i na tych samych maszynach i urządzeniach, które wprawdzie sama skarżąca nabyła na własność
Niezłożenie deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług pozbawia podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego /art. 10 ust. 1 w związku z art. 19 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Zwolnienie uchwałą rady gminy wszystkich mieszkańców danej gminy posiadających psy od podatku od posiadania psów jest sprzeczne z art. 13 i art. 14 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.
Przepis art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie uzależnia jego stosowania od tego, czy w ogólnym rozrachunku wystąpił niedobór podatku. Brak jest normatywnej definicji pojęcia "warunków rażąco korzystnych". Jednakże nic nie uzasadnia odniesienia tego pojęcia do postanowień ustawy o cenach.
1. Skoro z treści umów łączących strony wynika, że wartość dokonanej przez abonenta wpłaty stanowi jego wkład w realizację zadania inwestycyjnego, które po wybudowaniu będzie stanowiło mienie spółki, ale jednocześnie będzie również służyło abonentowi linii telekomunikacyjnej, brak jest podstaw do traktowania takiej wpłaty jako zaliczki na poczet cen przyszłych usług telekomunikacyjnych świadczonych
Zgodnie z obowiązującym w 1994 r. brzmieniem par. 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 99 poz. 496 ze zm./, urząd skarbowy miał obowiązek nadzoru nad założeniem przez podatnika podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a zatem pośrednio czuwał nad prawidłową formą rozliczania podatku dochodowego.
Dyspozycja art. 218 par. 2 w związku z art. 217 par. 2 pkt 2 Kpa nakłada na organ obowiązek wydania zaświadczenia w granicach żądania, gdy chodzi o potwierdzenie faktów niezalegania z podatkami lub odmowę wydania takiego zaświadczenia w drodze postanowienia. O potwierdzeniu istnienia, bądź nieistnienia zaległości podatkowych w danym podatku /potwierdzenie faktów i stanu prawnego objętych żądaniem wnioskodawcy
W przypadku gdy sprzedaż towarów lub świadczenie usług zostało udokumentowane fakturą lub fakturą korygującą wystawioną sprzecznie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176/, faktura nie stanowi podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego /par. 31 ust. 4/.