Jeżeli, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm. obecnie art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. "b" - zm. Dz.U. nr 137 poz. 638/, od dochodu stanowiącego podstawę obliczenia podatku od osób fizycznych odlicza się darowizny na cele kultu religijnego /do wysokości 10 procent dochodu/, to oczywiste jest, że skorzystanie

Reguła zawarta w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ ma zastosowanie, gdy podatnik tak postanowi i powiadomi o swoim postanowieniu organ podatkowy. Jeśli tego nie uczyni rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./

Na upadłym ciąży również obowiązek zapłaty odsetek od zaległości podatkowej. Obowiązek podatkowy nie dotyczy masy upadłości /art. 20 par. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe - t.j. Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512/, ale dochodu uzyskanego przez upadłego w toku postępowania upadłościowego. Art. 33 par. 1 Prawa upadłościowego nie ma więc

Artykuł 11 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych przepisów regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ ma wyjątkowy charakter i powinien być stosowany z dużą ostrożnością.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 w związku z ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnej określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia, z uwzględnieniem opinii biegłych.

Urzędy Skarbowe są uprawnione do oceny charakteru czynności cywilnoprawnej dla celów opłaty skarbowej.

Postępowanie wszczęte na wniosek podatnika o zwrot podatku, zgłoszone po upływie terminu określonego w art. 175 par. 1 Kpa, podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe.

Treść umowy cywilnoprawnej ma skutek wyłącznie pomiędzy stronami tej umowy i nie może modyfikować treści obowiązku podatkowego, który jest stosunkiem administracyjnoprawnym pomiędzy poszczególnymi podatnikami a budżetem państwa i kształtowany jest bezpośrednio przez normy prawne.

Oświadczenie, o którym mowa w par. 2 ust. 4 wraz z poświadczeniem wymienionym w par. 2 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie szczegółowego zakresu, trybu oraz sposobu ustalania podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży niektórych towarów oraz świadczenia niektórych usług /Dz.U. nr 39 poz. 179/ stanowi dowód w rozumieniu art. 75 par. 1 Kpa uprawniający do zastosowania

W żadnym razie nie jest usprawiedliwiona wykładnia, która na podstawie analogiae legis do przepisu późniejszego pozwala na wykładnię przepisu dotychczasowego, skoro analogia w prawie podatkowym nie jest dopuszczalna.

Naruszeniem prawa materialnego było uznanie świadczenia określonego przez prawo jako poprawiającego kondycję fizyczną personelu latającego dla podniesienia bezpieczeństwa lotów za świadczenie o charakterze socjalnym, nie mające związku z bezpieczeństwem i higieną pracy. Co za tym idzie błędnym i naruszającym art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

Od umowy sprzedaży udziału we współwłasności nieruchomości, stawka opłaty skarbowej jest taka sama jak przy sprzedaży całej nieruchomości, to jest 5 procent.

Pojęcie reklamy jest na tyle pojemne, że obejmuje również pojęcie promocji.

Rada gminy nie jest upoważniona do ustalania stawek opłaty targowej /art. 15 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ od prowadzenia handlu w miejscach do tego nie przeznaczonych.

Skoro oprocentowanie udziału członkowskiego nie stanowi przychodu ze spółdzielczego stosunku pracy, brak było podstaw do zastosowania do przedmiotowej kwoty oprocentowania - zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie przewidują możliwości występowania przez płatnika o odroczenie lub rozłożenie na raty wpłaty podatku pobranego od podatnika.

1. W stosunkach podatkowo-prawnych, które regulują przepisy prawa publicznego /podatkowego/, uznanie oświadczenia podatnika w miejsce dokumentu jest wyjątkiem i musi wyraźnie wynikać z przepisu. 2. Umowa darowizny sporządzona bez zachowania określonej formy nie jest nieważna z mocy samego prawa, można ją udowodnić za pomocą przesłuchania stron /za ich zgodą/ lub za pomocą jakiegokolwiek pisma potwierdzającego

Nowy podmiot kontynuujący roboty budowlane na podstawie cesji nie ma prawa do stosowania O procentowej stawki VAT w zastępstwie podmiotu, któremu taka stawka przysługuje.

Par. 19 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./ wymienia 12 wymogów faktury. Ta szczegółowa regulacja zapewnia organowi podatkowemu stosowną kontrolę na użytek wymiarowy. Nie zawsze jednak koniecznym jest dokładne spełnienie wszystkich 12 wymogów, by panowała jasność sytuacji potrzebna dla celów wymiarowych. Kwestionowanie

Wykładając art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ należy mieć na uwadze przepisy ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, a w szczególności jej art. 2 i na podstawie konkretnego stanu faktycznego rozpoznawanej sprawy ustalić rodzaj prowadzonej działalności związanej

1. Odpowiedzialność osoby trzeciej - nabywcy majątku podatnika - za zobowiązania podatkowe podatnika powstaje tylko wówczas, gdy nabycie majątku nastąpiło już po powstaniu zobowiązania podatkowego /art. 45 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. 2. Organem podatkowym właściwym miejscowo do wydania decyzji, o której mowa w art. 40 ust. 1 ustawy

Ocena w jakim stopniu rozłożyć na raty płatność należnych podatków jest zagadnieniem natury słusznościowej, które uchyla się spod kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Ustalenie w drodze szacunkowej wielkości nawet pojedynczego elementu wchodzącego w skład podstawy opodatkowania powoduje, że cała podstawa opodatkowania nabiera cech podstawy opodatkowania ustalonej w drodze szacunkowej, o jakiej mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.