Osiągnięte przez spółdzielnie mieszkaniowe do 31 grudnia 1993 r. dochody ze źródeł nie związanych z gospodarką zasobami mieszkaniowymi nie korzystały ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych.

1. Świadczenia pieniężne otrzymywane przez poborowych odbywających służbę kandydacką w Straży Granicznej wolne są od podatku dochodowego na zasadzie art. 21 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. 2. Odmowa wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji /art. 157 par. 3 Kpa/ następuje wówczas, gdy żądanie

1. Zobowiązania podatkowe określone ustawami mają charakter powszechny. Możliwość zaniechania ustalania zobowiązań podatkowych bądź umorzenie zaległości podatkowych jest odstępstwem od zasady powszechności podatków i ma charakter wyjątkowy. Treść przepisu art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ wskazuje na uznaniowy charakter

W konsekwencji uznania spornego samochodu za samochód osobowy nie było dopuszczalne obniżenie przez podatnika podatku należnego o podatek naliczony przy jego zakupie /art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Taka operacja doprowadziła w skutkach do tego, że ewidencja prowadzona przez podatnika zawierała

1. O zakwalifikowaniu wydatków do inwestycji bądź remontów decyduje charakter poczynionych nakładów. 2. Zarzut odnoszący się bezpośrednio do opinii biegłych nie mógł być uwzględniony - na podstawie art. 80 Kpa - gdyż z treści opinii wynikało wyraźnie, które prace można było zaliczyć do remontów.

1. Brak doświadczenia oraz zły stan zdrowia skarżącej nie mają znaczenia w ustaleniu rzetelności księgi. 2. Jeżeli materiał dowodowy sprawy nie pozwala na zakwestionowanie twierdzenia strony, że działalność prowadziła w konkretnym lokalu i ponosiła z tego tytułu wydatki, nie sposób wyłączyć tych wydatków z grupy kosztów uzyskania przychodu. Nie ma tu znaczenia tytuł prawny, pod jakim skarżąca lokal

Odesłanie przez ustawodawcę podatkowego do klasyfikacji usług dla zdefiniowania zwolnionych od podatku VAT usług finansowych i zdefiniowanie tych usług finansowych w klasyfikacji Prezesa GUS jako usług bankowych oznacza, że zwolnieniu mogą podlegać jedynie podmioty uprawnione w Polsce do udzielania kredytów oraz udzielające kredytów. W świetle art. 11 ust. 5 i art. 11[1] ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia

1. Skarżąca Spółka sprzedawała palety odbiorcy duńskiemu na warunkach istotnie rażąco odbiegających od warunków stosowanych w transakcjach krajowych. Jeżeli bowiem cena palet sprzedawanych firmie duńskiej była 15-krotnie niższa od ceny stosowanej w kraju, to wytłumaczeniem tej różnicy nie może być jedynie chęć zdyscyplinowania odbiorców krajowych do zwracania palet. Stąd też zaistniały podstawy do

Decyzja odraczająca termin przewidziany w art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, wyklucza tym samym stosowanie sankcji podatkowej określonej w art. 29 ust. 2 cyt. ustawy w stosunku do podatnika, który odroczenie to uzyskał za okres poprzedzający określony decyzją termin.

1. Istotą ograniczenia określonego w art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest zapewne utrzymanie proporcji i równomierne rozłożenie w czasie zwrotu różnicy podatku naliczonego nad należnym - w stosunku do obrotu /sprzedaży/ objętego preferencyjnymi stawkami /7 procent, "0" Procent/. Stawka zerowa w sprzedaży

W gospodarce wolnorynkowej wydatki przeznaczone na działalność marketingową należy uznać za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących opodatkowanie /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./.

1. Przepis art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie może stanowić podstawy do zastosowania przewidzianej w nim sankcji w przypadku każdego błędu podatnika. Stosowanie sankcji jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy podatnik prowadził ewidencję w sposób uniemożliwiający określenie podstaw opodatkowania, względnie

W rozstrzygnięciu organu podatkowego wydanego w trybie art. 175 Kpa powinna mieścić się kontrola prawidłowości pobrania przez płatnika podatku w zakresie zarówno istnienia obowiązku podatkowego jak i prawidłowości wyliczenia podatku.

Umowa rachunku bankowego zawarta pomiędzy podmiotem gospodarczym, będącym płatnikiem i bankiem wiąże strony tej umowy. Tym samym jej niewykonanie rodzi skutki jedynie między stronami umowy, a nie między bankiem a urzędem skarbowym.

Zgodnie z art. 6 Kpa organy administracji działają na podstawie przepisów prawa. Zgodność działania z prawem nie może być ograniczona do formalnego powołania przepisu w decyzji, bądź w innym akcie administracyjnym. Realizując tę zasadę organ ma obowiązek ustalić treść obowiązującej normy prawnej, wyrazić stan faktyczny w języku normy i dopiero po "podciągnięciu" stanu faktycznego "pod" treść normy

W świetle art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie można uznać za "wypadek gospodarczo lub społecznie uzasadniony" okoliczności, że strona skarżąca jest jednostką budżetową.

1. Faktura wystawiona przez podatnika nigdy nie ubiegającego się o nadanie mu numeru identyfikacyjnego i w której wystawca zamieścił jako numer identyfikacyjny zmyślony, a więc nie zmierzający w żadnym stopniu do zidentyfikowania podmiotu gospodarczego, jest fakturą wystawioną niezgodnie z art. 32 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz

1. Osnowa decyzji musi być tak sformułowana, aby z niej wyraźnie wynikało jakie obowiązki za jaki okres, w jakiej wysokości i walucie zostały na stronę nałożone. 2. Celem każdego postępowania dowodowego jest dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy podatkowej, aby jej załatwienie opierało się na udowodnionych faktach i aby do tych faktów zostały zastosowane właściwe normy prawne. 3. Zgodnie z

Ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ nie zawiera uregulowania umożliwiającego przekazanie praw podatkowych między podatnikami tego podatku.

1. Przepis art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ pozwala organowi podatkowemu jedynie na ograniczenie wysokości zwrotu różnicy podatku VAT na czas nie dłuższy niż trzy miesiące, a nie obniżenie jej za następne okresy obliczeniowe. 2. Decyzja o ograniczeniu kwoty zwrotu różnicy podatku VAT wydana na podstawie

Przepis par. 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatku obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203/ należy rozumieć w taki sposób, że działalność można uznać za nowo uruchomioną pod warunkiem, że jednostka gospodarki uspołecznionej zaprzestała

Decyzja wydana na podstawie par. 23 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551 ze zm./ jest decyzją związaną, ma charakter wyłącznie deklaratoryjny; stwierdza skutek przewidziany przez prawo w przypadku zaistnienia określonego zdarzenia.

Artykuł 26 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ stwierdza, iż wydatki mieszkaniowe podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostaną zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Niewątpliwie odsprzedaż materiałów budowlanych przez skarżącego skutkowała zwróceniem wydatku poniesionego na ich zakup.