1. Art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie stanowi samoistnej podstawy odpowiedzialności osób trzecich za zaległe zobowiązania podatkowe podatnika. 2. Odpowiedzialność podatkowa osób trzecich powinna wynikać z ustawy, nie można zaś jej dorozumiewać.

1. Organy administracji państwowej z mocy przepisów art. 7 Kpa obowiązane są do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy. 2. Przepisy art. 77 par. 1 Kpa nakładają na te organy obowiązek wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego dostępnego w sprawie.

Z przewidzianego w art. 4 ust. 1 pkt 9 lit. "d" ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ zwolnienia, korzystają tylko zabytki nieruchome, które były wpisane do rejestru zabytków w dniu ich nabycia w drodze spadku.

1. W art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ stanowi się, że stratę pokrywa się w równych częściach z dochodu uzyskanego w najbliższych, kolejno po sobie następujących trzech latach podatkowych. Na uwagę i podkreślenie zasługuje użycie przez ustawodawcę słów - sformułowań - "dochodu uzyskanego" i "latach podatkowych"

Ogólne stwierdzenia o zubożeniu społeczeństwa i braku środków na utrzymanie księży i kościoła, nie mogą stanowić podstawy do wydania decyzji o zaniechaniu poboru podatku, która jest odstępstwem od zasady powszechności podatku i ma charakter wyjątkowy, a zatem winna być starannie udokumentowana i uzasadniona, w oparciu o konkretne ustalenia faktyczne.

Zmniejszenie funduszu przedsiębiorstwa o stratę bilansową /art.6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych - Dz.U. 1992 nr 6 poz. 27 ze zm./ nie pozbawia przedsiębiorstwa prawa do pokrycia straty podatkowej /nadwyżki kosztów uzyskania przychodów nad przychodami/ w równych częściach z dochodu uzyskanego w najbliższych, kolejno następujących po

Art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1994 r. nie przewidywał możliwości oprocentowania nienależnie uiszczonych podatków, chyba że nadpłata wynikła z uchylenia lub zmiany decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego.

Koszty uzyskania przychodów wiążą się zawsze z konkretnym poszczególnym źródłem przychodu. Uprawnienia podmiotów podatkowych do odliczania tych kosztów od przychodów nie mogą być przenoszone w drodze umów cywilnych na inne podmioty.

W wypadku, gdy organ podatkowy w decyzji ostatecznej określi wysokość przychodów i kosztów uzyskania oraz wielkość dochodu podatnika, będącego małżonkiem, to ustalony w ten sposób dochód podlega sumowaniu z dochodem małżonka podatnika w celu wspólnego opodatkowania małżonków na warunkach przewidzianych w art. 6 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U.

Zgodnie z art. 138 Kpa organ odwoławczy wydaje decyzję, w której utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję, jeżeli natomiast uchyla decyzję I instancji lub jej część to jest zobowiązany do określenia swego stanowiska w sprawie, co powinno nastąpić przez orzeczenie co do istoty sprawy, umorzenia postępowania I instancji lub przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Decyzja organu

Kwestia zaliczenia nadwyżki VAT na kontynuowaną /przez córkę po ojcu/ działalność lub zwrotu podatku, powinna być rozstrzygnięta przez wydanie decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 104 Kpa, gdyż nie wystarczy poinformowanie kontynuującego działalność, że podatek przepada lub tym podobne wyjaśnienie. Dopóki nie zostanie ostatecznie rozstrzygnięta kwestia ewentualnego zwrotu nadpłaty czy też zaliczenia

Z treści art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynika, że podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ale wtedy tylko, gdy spełnione zostaną wymagania określone w dalszej części tego artykułu, a w tym m.in. jeżeli podstawą odliczeń jest faktura lub dokument odprawy celnej

Okoliczność, iż właściciel obiektu udostępnia ten obiekt innym osobom w drodze umów cywilnoprawnych w celu dokonywania przez nich sprzedaży ze stoiska bez uprzedniego uzyskania zezwolenia właściwego organu gminy na prowadzenie targowiska w tym miejscu, nie pozbawia tego obiektu charakteru targowiska, skoro warunku tego nie wprowadza art. 15 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych

Skoro podstawę obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi dochód osoby małoletniej, to wydatki poniesione przez nią na budowę domu podlegają odliczeniu od tego dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

W przypadku usług dzierżawy /najmu/ pomieszczeń użytkowych istnieje możliwość refakturowania usług towarzyszących /dostawy energii, wody, usługi telekomunikacyjne/ opodatkowanych niższą stawką, wyłącznie w przypadku spełnienia łącznie dwóch warunków: zastrzeżenia w umowie dzierżawy odrębnego rozliczenia ponoszonych kosztów eksploatacyjnych oraz faktycznego nie doliczania żadnej marży /własnego zysku

W wypadku zaistnienia następstwa prawnego o charakterze sukcesji generalnej - co ma miejsce w przypadku połączenia spółek na podstawie art. 285 par. 3 Kh, następuje przejęcie przez spółkę przejmującą ogółu praw i obowiązków, w tym również obowiązków o charakterze publicznoprawnym. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która przejęła majątek innej spółki, na podstawie art. 285 par. 3 Kh, może skorzystać

Udzielenie podatnikowi przez Urząd Skarbowy błędnych wyjaśnień w kwestii zaliczenia kosztów działalności rat leasingowych stanowi szczególną okoliczność, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, uzasadniającą rozważenie możliwości zaniechania poboru podatku w odpowiednim zakresie.

Podział przedsiębiorstwa państwowego dokonany na podstawie art. 18 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. nr 24 poz. 122 ze zm./ nie daje nowo powstałym na skutek podziału przedsiębiorstwom tytułu do występowania z wnioskiem o zwrot nadpłaty w podatku, należnej zlikwidowanemu przedsiębiorstwu /art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych

Hipoteka ustawowa przewidziana w art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (j.t. Dz.U. z 1993 r., nr 108, poz. 486 z późn. zm.) nie przysługuje Skarbowi Państwa – Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych na nieruchomości będącej przedmiotem wieczystego użytkowania z tytułu nie zapłaconych składek.

Niezbędność ustalenia dochodu osiągniętego przez podatnika z jednego rodzaju działalności w drodze szacunkowej nie stwarza podstaw do ustalania w ten sam sposób dochodu osiągniętego z innych rodzajów działalności /art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

1. Przepisy art. 8 ust. 2 i art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ skonstruowane zostały na zasadzie uznania administracyjnego, co oznacza, że nawet bezsporne zaistnienie przesłanek faktycznych wynikających z tych przepisów nie zobowiązuje organu podatkowego do wydania decyzji przyznającej podatnikowi omawiane ulgi podatkowe.

Przesłanki dla podjęcia decyzji o rozłożeniu należności na raty powinny być zbliżone jak przy orzekaniu w trybie art. 8 i art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./: trudna sytuacja materialna, zagrożenie egzystencji podatnika lub zdolności gospodarczej jego firmy. Przy wykazaniu warunków do uzyskania ulgi w postaci ratalnego spłacania