Nie stanowi nierzetelności księgi tylko fakt dokonywania wpisów przed datą jej oparafowania, jak również uzupełnianie zapisów w terminie późniejszym, byleby nastąpiło to przed kontrolą organów podatkowych. Wpisanie zatem zakupu pod inną datą, aniżeli wynika to z rachunku, nie daje z reguły podstawy do przyjęcia, że księga podatkowa prowadzona jest nierzetelnie.

Art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie wyklucza uwzględnienia faktury korygującej dla obliczenia przez sprzedawcę podatku należnego. Z treści cyt. przepisu wynika wprawdzie obowiązek zapłaty podatku także wówczas, gdy podatnik w fakturze wykaże kwotę podatku wyższą od podatku należnego, ale nie oznacza to, że nie

Opłatę targową, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, pobiera się niezależnie od tego czy sprzedaż odbywa się na targowisku miejskim prowadzonym przez gminę, inną jednostkę zarządzającą targowiskiem, czy też na targowisku prowadzonym na terenie prywatnym.

Fakt składania przez podatnika odpowiednich deklaracji na podatek od towarów i usług jest równoznaczny z rezygnacją z ewentualnego zwolnienia, gdyż świadczy o jego woli bycia podatnikiem tego podatku. Art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie warunkuje obniżenia należnego podatku od towarów i usług o

Przepis art. 14 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zawęża krąg podatników, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy, do osób świadczących usługi w ramach umowy pośrednictwa. W art. 14 ust. 4 pkt 1 ustawodawca wyraźnie wskazał jedynie na podatników dokonujących sprzedaży usług na podstawie umowy pośrednictwa

Zwolnienie od podatków ustanowione w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U nr 35 poz. 203 ze zm./ miało charakter przedmiotowy i obejmowało przychody płynące z nowo uruchomionej działalności gospodarczej, do którego to

1. Obowiązek podatkowy jest kategorią powszechną wobec czego wszystkie od tego wyjątki nie mogą być wykładane rozszerzająco, w szczególności przy wykładni celowościowej, muszą być stosowane ściśle według przepisu. 2. Norma prawna w par. 1 ust. 2 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 14 września 1993 r. w sprawie zaniechania ustalenia i poboru podatku od towarów i usług /M.P. nr 48 poz. 460/ musi być

1. Jedynie wyszczególnione w przepisach ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ - bądź po nowelizacji ustawy o zobowiązaniach podatkowych, innych ustaw - rodzaje umów /np. umowa dzierżawy/ dają podstawę do orzeczenia o odpowiedzialności osoby trzeciej za zobowiązania podatkowe. Odpowiedzialności takiej w innym przypadku nie rodzą inne umowy,

1. Skoro podatnik rozpoczął działalność od 1 marca 1993 r., to chcąc korzystać w tymże roku podatkowym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, obowiązany był złożyć w urzędzie skarbowym - w terminie ustawą przewidzianym - oświadczenie, o którym mowa w art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, a w przypadku

O zawartości alkoholu w sprzedawanych napojach alkoholowych dla celów podatkowych decydują dane zamieszczone na etykiecie określonego napoju alkoholowego przez jego producenta.

Wydatki poniesione na zakup obligacji Skarbu Państwa przez jednego z małżonków deklarujących łączne opodatkowanie podlegają zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ odliczeniu od dochodu tego małżonka, na którego nazwisko zostały nabyte.

O zagrożeniu egzystencji podatnika uzasadniającej zastosowanie zaniechania poboru wymierzonego podatku od nieruchomości można byłoby mówić jedynie wtedy, gdyby wnioskodawca znalazł się w sytuacji uprawniającej go do przyznania świadczeń z pomocy społecznej, co w niniejszej sprawie nie ma miejsca.

Odmowa wznowienia postępowania następuje tylko i wyłącznie ze względów formalnych, a nie merytorycznych.

Pojęcie "zakupu" użyte w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" i pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie może być zawężane do przypadków nabycia w drodze umowy kupna-sprzedaży prawa własności gruntu lub prawa użytkowania wieczystego w tzw. obrocie wtórnym.

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, nakazuje podatnikom prowadzenie ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu /straty/, podstawy opodatkowania i należnego podatku. Treść tego przepisu nie decyduje o elementach technicznych podatku, lecz jedynie o sposobie

Dyrektor urzędu kontroli skarbowej, nie będąc pracownikiem jednostki organizacyjnej kierowanej przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, nie może wydawać w jego imieniu decyzji administracyjnych określonych w art. 30 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./.

W sytuacji, gdy błąd podatnika /błędne wskazanie symbolu SWW/ nie spowodował innego opodatkowania, aniżeli wynikający dla danego towaru z ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie można uznać, aby taka wada faktury była wadą merytoryczną, a także aby organ w takiej sytuacji mógł stosować sankcję z art. 27 ust. 5 pkt 2 tej

1. Sankcja przewidziana w art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ ma charakter obligatoryjny a nie fakultatywny. 2. Sankcyjny podatek nie jest zobowiązaniem podatkowym powstającym bezpośrednio z mocy samego prawa. 3. Sankcyjny podatek płatny jest w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji organu podatkowego

Jednostki badawczo-rozwojowe są państwowymi jednostkami organizacyjnymi, ale nie są państwowymi jednostkami budżetowymi, o jakich mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. 1993 nr 72 poz. 344/, i ich zobowiązania podatkowe nie mogą korzystać z potrącenia, o którym mowa w art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111

Zasadą jest, że podejmowane przez organy samorządowe uchwały w ramach ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ muszą zawierać sformułowania jasne, wyczerpujące, uniemożliwiające stosowanie niedopuszczalnego, sprzecznego z prawem luzu interpretacyjnego.

Grunty dzierżawione przez podatnika podatku rolnego wpierw - od państwowego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej, następnie zaś - po likwidacji przedsiębiorstwa - od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa nie są gruntami Państwowego Funduszu Ziemi, ani też gruntami przejętymi z tego Funduszu do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Dzierżawcy takich gruntów nie przysługuje zwolnienie od podatku rolnego

Zgodnie z poz. 40 załącznika nr 3 i par. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 stycznia 1994 r. w sprawie określenia list usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 7 procent, usług zwolnionych od tego podatku oraz towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia podatkowe /Dz.U. nr 5 poz. 20/ sprawozdania finansowe biegłych księgowych mają charakter

Zwolnienia od podatku rolnego, przewidziane w art. 12 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /t.j. Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./, są wyjątkiem od powszechności opodatkowania. Z istoty swej więc przepisy dotyczące zwolnień nie mogą być interpretowane rozszerzająco a jedynie odnoszone ściśle do sytuacji określonych w ustawie.