Termin złożenia wniosku określony w par. 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553/ ma charakter materialnoprawny.

1. Bezskuteczny upływ terminu płatności ustalony w decyzji przyznającej odroczenie w sprawie, sprawia że decyzja ta, pozostając nadal w obrocie prawnym, nie wywołuje żadnych skutków. 2. Podatnik zatem, który nie spełnił zobowiązania podatkowego w terminie wyznaczonym w decyzji o odroczeniu płatności nie może skutecznie twierdzić, iż skutki prawne tego zaniechania powstają dopiero z upływem terminu

Podatnik we wniosku o przyznanie ulgi podatkowej nie jest obowiązany do wskazania podstawy prawnej żądania, lecz wyłącznie do określenia zdarzeń, na których wniosek opiewa. Do organów orzekających należy zastosowanie właściwej normy prawnej pozwalającej na rozstrzygnięcie wniosku.

O nieściągalności należności w rozumieniu art. 10 ust. 2 pkt 12 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216 ze zm./ można mówić tylko wówczas, gdy wierzyciel, po wyczerpaniu wszelkich przewidzianych prawem środków, nie uzyska zaspokojenia wierzytelności.

Rozpoznając wniosek o zaniechanie ustalenia i poboru podatku organ podatkowy, mając na uwadze treść art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, według którego nie odlicza się od podstawy opodatkowania alimentów na dzieci, ustalonych w wyroku sądowym, winien zbadać, czy podatnik posiada inne źródło przychodu pozwalające mu

1. Wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe mają charakter osobisty, co oznacza, iż nie mogą one być przenoszone przez podatników w drodze umów cywilnoprawnych na osoby trzecie /chociażby były to osoby bliskie/ - np. w drodze umowy darowizny czy też kupna-sprzedaży. 2. Zgodnie z par. 6 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od towarów sprowadzanych

1. Podstawą prawną określenia stawki podatku obrotowego może być wyłącznie akt prawny, jakim jest ustawa i wydane na jej podstawie rozporządzenie wykonawcze Ministra Finansów. Zeszyty metodyczne Głównego Urzędu Statystycznego nie mają mocy aktów prawnych i wskazują uproszczoną klasyfikację usług wyłącznie dla celów statystycznych, dozwalających grupowanie usług pod różnymi kątami. 2. Zaliczenie mycia

1. Przepis art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1990 r. o podatkowych zobowiązaniach /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nie może stanowić podstawy do wydania przez urząd skarbowy decyzji o przeniesieniu odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na członków jej zarządu w sytuacji określonej w art. 298 par. 1 Kodeksu handlowego. 2. Odmawia odpowiedzi na drugie

Przepis art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ nie precyzuje sposobu przekazania dewiz uzyskanych w drodze darowizny. Oznacza to, że każdy sposób wniesienia dewiz na rachunek obdarowanego do banku w kraju, z udokumentowaniem ich uzyskania, odpowiada dyspozycji wyżej powołanego przepisu. Dotyczy to także wpłaty dewiz przywiezionych

Wykonanie w ramach działalności gospodarczej projektu architektonicznego i sprzedanie go następnie w formie planów architektonicznych upoważniających nabywcę do zastosowania ich do wzniesienia jednej budowli nie jest rozporządzeniem prawem autorskim, a co za tym idzie - przy tego rodzaju działalności gospodarczej nie przysługuje prawo do ryczałtowego obliczania kosztów uzyskania przychodów, przewidziane

Ocena zamiaru podatnika, który nierzetelnie prowadził księgę, nie mieści się w konstrukcji przepisu par. 7 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatku obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. 1990 nr 35 poz. 203 ze zm./, ponieważ przepis ten określa ściśle przesłanki

Zwolnienie towarów stanowiących wkład niepieniężny zagranicznego udziałowca spółki od cła nie zwalnia ich od naliczenia podatku obrotowego granicznego.

Każda sprzedaż /odsprzedaż/ na inne cele towarów zaopatrzeniowych i inwestycyjnych korzystających ze zwolnienia od podatku obrotowego, na podstawie par. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy oraz zwolnień od tego podatku /Dz.U. nr 68 poz. 290/, unicestwia to zwolnienie na podstawie par. 4 tego

Podatek od spadków i darowizn po dniu 1 stycznia 1990 r. wymierza się na podstawie przepisów obowiązujących w dniu wymiaru podatku.

Zaniechanie ustalania zobowiązania podatkowego i poboru podatku na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ może nastąpić tylko wówczas, gdy podatnik nie kwestionuje swego obowiązku podatkowego. W przeciwnym razie organ podatkowy wydaje w tym przedmiocie decyzję, o której mowa w art. 5 ust. 1 lub 3 tej ustawy.

Uprawnienie do potrącenia zobowiązania podatkowego z wzajemnej wierzytelności wobec Skarbu Państwa /art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych/ przysługuje tylko podatnikowi /a nie płatnikowi/ i tylko z wzajemnej wierzytelności podatnika /a nie płatnika/.

1. Fundacje mogą korzystać ze zwolnień od podatku dochodowego od osób prawnych, jeżeli zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 3 poz. 12 ze zm./ swoje dochody przekazują na cele statutowe, tyle że są to cele ściśle przez ustawodawcę sprecyzowane i określone przez niego jako tzw. społecznie użyteczne. Do celów statutowych społecznie

Zwolnienie od podatku dochodowego, na podstawie par. 1 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 lutego 1989 r. w sprawie zwolnienia od podatku dochodowego z niektórych rodzajów działalności gospodarczej, przysługuje jedynie podmiotowi będącemu bezpośrednim wykonawcą robót, a nie pośrednikowi.

Spółka dobrowolnie uiszczająca za przedsiębiorstwo państwowe /którego majątek bezpłatnie użytkowała/ należną dywidendę w ramach umowy zawartej z tym przedsiębiorstwem jako głównym udziałowcem nie może twierdzić, iż świadczenie to było nienależne w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./.

Termin płatności podatku nie może być odroczony na wniosek płatnika. Przyjęcie innego poglądu prowadziłoby do sytuacji, kiedy płatnik - na skutek odroczenia terminu płatności - dysponowałby pieniędzmi pobranymi od podatnika, które - od chwili pobrania - stanowią dochód budżetu państwa.

1. Pojęcie targowiska określone w art. 15 ust. 2 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie jest tożsame z pojęciem targowiska określonym w art. 1 ust. 1 dekretu z 2 stycznia 1951 r. o targach i targowiskach /Dz.U. nr 41 poz. 312; zm. Dz.U. 1990 nr 34 poz. 198/. Pojęcie to w pierwszym z tych aktów prawnych ustanowione jest wyłącznie dla celów tej ustawy

Z chwilą przyjęcia darowizny powstaje obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn, którego nie unicestwia późniejsze odwołanie darowizny /art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn - Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./.

Z chwilą przyjęcia darowizny powstaje obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn, którego nie unicestwia późniejsze odwołanie darowizny.