Czynność cywilnoprawna w postaci zawarcia umowy nienazwanej o charakterze mieszanym nie podlega opłacie skarbowej, ustanowionej przez ustawę z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej.

1. Księga podatkowa stanowi podstawę do rozliczeń podmiotu gospodarczego z jego finansowych zobowiązań publicznych i każdy przypadek braku rzetelności podważa zaufanie do podatnika i daje podstawę do określonych konsekwencji podatkowych, polegających na ustaleniu podstaw opodatkowania, zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r., o zobowiązaniach podatkowych w drodze szacunku. 2. Nie należy

Przedmiotem przestępstwa skarbowego określonego w art. 80 § 1 u.k.s. może być każda rzecz ruchoma, którą dokonujący obrotu towarowego z zagranicą jest obowiązany dostarczyć do granicznego miejsca odpraw celnych i zgłosić do odprawy celnej (art. 40 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. – Prawo celne, Dz.U. nr 75, poz. 445).

Skoro zobowiązanie banku do dopisania i wypłaty odsetek na rzecz posiadacza rachunku bankowego powstaje dopiero po umówionym okresie przechowywania pieniędzy przez bank, to uznanie odsetek za koszt uzyskania przychodu przez bank może nastąpić dopiero z chwilą ich dopisania do rachunku /art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216

Powołanie się ogólnie na trudną sytuację finansową nie wyczerpuje przesłanek z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./.

Ustanowienie przez radę gminy na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych stawki "O" podatku od nieruchomości jest naruszeniem obowiązku rady gminy określonego w tym przepisie.

Przepis art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych nie uprawnia rady gminy do różnicowania stawek w poszczególnych pozycjach w zależności od sytuacji majątkowej podatnika i osiąganych przez niego dochodów.

Brak jest podstaw do oprocentowania w trybie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, nadpłaty powstałej w wyniku uchylenia decyzji w sprawie weryfikacji bilansu przedsiębiorstwa.

Brak jest podstaw do oprocentowania w trybie art. 29 ust. 2 ustawy z 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nadpłaty powstałej w wyniku uchylenia decyzji w sprawie weryfikacji bilansu przedsiębiorstwa.

Dla obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej od umów najmu, który ustanowiony jest w art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "b" i ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej, bez znaczenia jest okoliczność, że najemca przeznacza wynajęty lokal na działalność gospodarczą; nie podlegają tej opłacie jedynie umowy najmu, które zawierane są przez wynajmującego w wyniku takiej właśnie działalności usługowej

1. Przewidziane w art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ wymaganie złożenia oświadczenia o zamiarze wydania uzyskanych ze sprzedaży środków na kupno gruntu, domu, na wkład do spółdzielni, itp. nie może być rozpatrywane w oderwaniu od art. 21 tejże ustawy, wskazującego sytuacje, w których dochód ten jest zwolniony od podatku

Art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ jest samoistną podstawą prawną decyzji w przedmiocie zwrotu nadpłaconego podatku także wówczas, gdy wprawdzie obliczenie i pobranie podatku nastąpiło za pośrednictwem płatnika, lecz nadpłata spowodowana została późniejszymi /powstałymi po obliczeniu i pobraniu podatku/ okolicznościami faktycznymi.

Nieterminowe dokonywanie wpisów w księdze powodują jej niezgodność ze stanem rzeczywistym, zatem w rozumieniu par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 1990 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 88 poz. 516/, można ją uznać za nierzetelną. Dlatego nie można uznać jej za dowód w postępowaniu podatkowym - zgodnie z art. 169 par. 1 Kpa.

1. Z chwilą postawienia w stan likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zachowuje swoją tożsamość i osobowość prawną. 2. Przepisy o rachunkowości nie są przepisami podatkotwórczymi.

Zasadność tworzenia w bankach funduszów rezerwowych na pokrycie należności dla celów podatkowych oceniana być może tylko i wyłącznie na podstawie postanowień art. 10 ust. 2 pkt 12 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 3 poz. 12 ze zm./ za pomocą użytego przez ustawodawcę terminu nieokreślonego "należności, których nieściągalność została uprawdopodobniona"

1. Sformułowanie par. 2 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1992 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy oraz zwolnień od tego podatku /Dz.U. nr 32 poz. 140 ze zm./ jest kategoryczne dla urzędu celnego: jeżeli podatnik złoży wymagane oświadczenie urząd celny nie może przeprowadzić jako płatnik postępowania dowodowego, ani pobierać

1. Prowadzenie przez prokuraturę postępowania w sprawie fałszerstwa dokumentu nie pozwala jeszcze na przyjęcie w postępowaniu podatkowym faktu fałszerstwa za udowodniony. Decydujące znaczenie ma tutaj prawomocny wyrok sądu. 2. Organ podatkowy może we własnym zakresie ustalić fakt fałszerstwa dokumentu w trybie postępowania dowodowego na zasadach przewidzianych w Kodeksie postępowania administracyjnego

1. Wliczenie do obrotu ze sprzedaży oprócz zafakturowanej i opodatkowanej ceny zbytu również kwot uzyskanych przez producenta jako należność dodatkowa z tytułu umowy tzw. "wspólnego przedsięwzięcia" zawartej z kupującym i potraktowanie obu tych należności jako ceny realizacji jest zgodne z art. 8 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej

Spłaty kredytu bankowego lub pożyczki z zakładu pracy na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ podlegają odliczeniu wraz z odsetkami od podstawy obliczenia podatku, gdy wydatki na te cele zostały poniesione po wejściu w życie tej ustawy /1 stycznia 1992 r./. Wyliczenie w art. 26 ust. 1 pkt 1-9 kwot

Dokonanie potrącenia zobowiązania podatkowego z wzajemnej wierzytelności podatnika wobec Skarbu Państwa jest możliwe po ostatecznym ustaleniu tego zobowiązania.

Od decyzji Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, wydanej w I instancji, przysługuje odwołanie do Ministra Finansów.

Jeżeli osoba fizyczna zgłosiła obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej od zawartej umowy sprzedaży akcji, obliczyła ją i uiściła w Urzędzie Skarbowym to błędny jest pogląd Izby Skarbowej, że wymiaru opłaty dokonano w prawnej formie decyzji. Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ w związku z art. 5 ust. 4 ustawy o opłacie

Termin złożenia wniosku określony w par. 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553/ jest procesowym terminem zawitym, którego niedotrzymanie /uchybienie/ powoduje ujemne skutki procesowe dla strony.