Umowa, której przedmiotem jest przygotowanie i wygłoszenie wykładu, nie spełnia kryteriów umowy o dzieło, jeżeli wykładowi nie można przypisać cech utworu o charakterze niestandardowym, niepowtarzalnym, wypełniającym kryteria twórczego i indywidualnego dzieła naukowego.

Umowy o wykonanie wykładów, przeprowadzenie zaliczeń i egzaminów, opracowanie sylabusów i prowadzenie zajęć dydaktycznych mają charakter umów o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy o umowie zlecenia, co powoduje obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób wykonujących te czynności.

Szczególne okoliczności w rozumieniu art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS obejmują nie tylko zdarzenia o charakterze siły wyższej, ale także sytuacje, które czynią daną osobę nieatrakcyjną na rynku pracy. Choroby psychiczne i alkoholowe mogą być takimi okolicznościami, nawet jeśli nielegitymują się orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy, ale wpływają na zdolność do podjęcia zatrudnienia

Umowy na przeprowadzenie wykładów z zakresu nauki języka angielskiego, obejmujące takie czynności jak opracowanie sylabusów, materiałów dydaktycznych, przeprowadzanie zaliczeń i konsultacji, w braku wytworzenia jednorazowego, samoistnego rezultatu, kwalifikują się jako umowy o świadczenie usług, a nie umowy o dzieło.

Umowa o przeprowadzenie wykładów, zajęć dydaktycznych i opracowanie materiałów dydaktycznych nie może zostać uznana za umowę o dzieło, jeśli jej przedmiotem nie jest uzyskanie z góry określonego, samoistnego rezultatu, a jedynie świadczenie usług edukacyjnych.

Umowy o świadczenie usług edukacyjnych, w tym przeprowadzenie wykładów i opracowanie sylabusów, nie mogą być uznawane za umowy o dzieło, gdyż nie prowadzą do osiągnięcia konkretnego, zindywidualizowanego rezultatu.

Umieszczenie w witrynie apteki informacji o możliwości nabycia tańszych zamienników leków oraz numeru infolinii bez precyzyjnego powiązania z działalnością reklamową konkretnej apteki nie spełnia przesłanek uznania tych działań za zakazaną reklamę apteki zgodnie z art. 94a ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wymagana jest ścisła zależność między niepodejmowaniem zatrudnienia a koniecznością sprawowania osobistej opieki nad osobą niepełnosprawną, co nie zachodzi, gdy wnioskodawca pobiera emeryturę i ma wsparcie osób trzecich w opiece.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje wyłącznie osobom wskazanym w art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, co wyklucza możliwość rozszerzenia uprawnionych podmiotów na osoby faktycznie sprawujące opiekę, ale nieposiadające obowiązku alimentacyjnego.

Świadczenie pielęgnacyjne jest przyznawane za faktyczny brak możliwości podjęcia zatrudnienia z powodu konieczności stałej lub długotrwałej opieki nad osobą niepełnosprawną. Sama pomoc w codziennych czynnościach nie jest wystarczająca do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego.