Z przepisów zastrzegających ustawową formę nakładania obowiązków, w tym świadczeń podatkowych (art. 84 Konstytucji), jak i wymieniających elementy konstrukcyjne podatku, dla których wymagana jest forma ustawy (art. 217 Konstytucji), nie wynikają bezpośrednio prawa lub wolności, które mogłyby stanowić podstawę skargi konstytucyjnej.

Samorząd terytorialny nie może być traktowany jako usługodawca. Ustalanie opłat za holowanie, a także wyznaczenie przez starostę jednostek świadczących usługi holowania pojazdów jest przejawem władztwa samorządowego, a częściowo wynika z kompetencji prawotwórczych jednostek samorządowych. Nieporozumieniem jest wyprowadzenie z tych kompetencji wniosku, stwierdzającego, że starosta staje się stroną stosunku

Zarzut naruszenia art. 32 ust. 1 Konstytucji musi zostać połączony z prawem podmiotowym skarżącego i musi także wskazywać grupę podmiotów legitymujących się tą samą - prawnie relewantną - cechą, w ramach której ustawodawca dopuścił się uprzywilejowania bądź dyskryminacji.

Trybunał Konstytucyjny w procedurze hierarchicznej kontroli norm nie dysponuje instrumentarium prawnym, którego zastosowanie pozwoliłoby badać, czy stan faktyczny kreowany przez zaskarżony przepis pozostaje w granicach wyznaczonych przez zasady, wartości lub normy konstytucyjne. Trybunał Konstytucyjny nie może zatem rozstrzygać o legalności, gospodarności, rzetelności, a tym bardziej celowości repartycji

Kontrola hierarchicznej zgodności aktów normatywnych, nie licząc specyficznego trybu kontroli prewencyjnej, dotyczy aktów obowiązujących, ponieważ skutkiem stwierdzenia niezgodności jest utrata mocy obowiązującej aktu normatywnego i jego eliminacja z systemu obowiązującego prawa.

Na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 4 Konstytucji ogólnokrajowym władzom organizacji zawodowych przysługuje kompetencja do inicjowania kontroli konstytucyjności norm.

Skarżący jest może wystąpić ze skargą konstytucyjną w ciągu trzech miesięcy od dnia doręczenia mu prawomocnego orzeczenia.

Każda oferta może bowiem zostać przyjęta przez przystąpienie do wykonania umowy; kompetencję do złożenia oświadczenia woli w ten sposób posiada jednak ten podmiot, który jest adresatem (nie autorem) kontroferty lub nowej oferty.

Jednym ze sposobów rozwiązania umowy OC jest trwała i zupełna utrata posiadania pojazdu mechanicznego w okolicznościach niepowodujących zmiany posiadacza, która jednak musi zostać udokumentowana z uwzględnieniem art. 79 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, ze zm).

Przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie ta regulacja prawna, która była podstawą ostatecznego orzeczenia odnoszącego się do praw lub wolności konstytucyjnych skarżącego.

Przewidziana w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, ze zm.) procedura odwoławcza została podzielona pomiędzy sądownictwem powszechnym i administracyjnym - w zależności od powodów odmowy udostępnienia informacji publicznej. Uzasadnieniem tego podziału jest zakres kontroli, który w odniesieniu do sądów powszechnych wykracza poza

Zgodnie z art. 126 § 1 pkt 3 k.p.c. elementem składowym pisma procesowego, a więc i skargi konstytucyjnej, jest osnowa wniosku lub oświadczenia oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności. Osnowa jest zasadniczą częścią każdego pisma procesowego, w której strona wskazuje swoje żądanie wraz z okolicznościami je popierającymi. Skarga konstytucyjna, aby nosić znamiona cech tego środka ochrony wolności

Przedmiotem skargi może stać się wyłącznie przepis stanowiący podstawę ostatecznego rozstrzygnięcia wydanego wobec skarżącego. Zarzuty skargi zaś muszą uprawdopodabniać niekonstytucyjność kwestionowanej regulacji, co oznacza konieczność wywiedzenia ze skarżonych przepisów określonej normy, powołanie właściwych wzorców konstytucyjnych zawierających podmiotowe prawa przysługujące podmiotom prawa prywatnego

Rygoryzm przewidziany dla pism procesowych wnoszonych przez profesjonalnego pełnomocnika, ustanowiony w art. 1302 § 3 k.p.c., nie może być uznany za nadmierny. Brak jest podstaw do uznania, że nałożony przez ustawodawcę rygoryzm związany z odrzuceniem nieopłaconej apelacji wniesionej przez stronę reprezentowaną przez profesjonalnego pełnomocnika narusza prawo do zaskarżenia orzeczenia wydanego przez

Jeżeli wniosek nie odpowiada warunkom formalnym, sędzia Trybunału wzywa do usunięcia braków w terminie 7 dni od daty zawiadomienia.

Rygoryzm przewidziany dla pism procesowych wnoszonych przez profesjonalnego pełnomocnika, ustanowiony w art. 1302 § 3 k.p.c., nie może być uznany za nadmierny, ze względu na uprawnione założenie, że będzie on działał fachowo, zgodnie ze swoją najlepszą wiedzą oraz należytą starannością.

W procesie ustalenia i wniesienia opłaty eksploatacyjnej (art. 84 ust. 1-7 w zw. z art. 86 ust. 1 prawa geologicznego i górniczego) rola gminy jest jedynie bierna. Jako beneficjent opłaty eksploatacyjnej gmina, nie może odmówić jej przyjęcia, , jedynie wyjątkowo - w razie aktywności nadzorczej organu koncesyjnego - może wziąć udział w postępowaniu ustalającym prawidłową wysokość tejże opłaty.

W procesie ustalenia i wniesienia opłaty eksploatacyjnej (art. 84 ust. 1-7 w zw. z art. 86 ust. 1 prawa geologicznego i górniczego) rola gminy jest jedynie bierna. Jako beneficjent opłaty eksploatacyjnej gmina, nie może odmówić jej przyjęcia, , jedynie wyjątkowo - w razie aktywności nadzorczej organu koncesyjnego - może wziąć udział w postępowaniu ustalającym prawidłową wysokość tejże opłaty.

Warunkiem merytorycznego rozpoznania skargi konstytucyjnej jest wykazanie przez skarżącego, iż w związku z wydaniem przez organ władzy publicznej ostatecznego orzeczenia na podstawie zakwestionowanego w skardze aktu normatywnego, doszło do naruszenia przysługujących skarżącemu praw lub wolności o charakterze konstytucyjnym.

W procesie ustalenia i wniesienia opłaty eksploatacyjnej (art. 84 ust. 1-7 w zw. z art. 86 ust. 1 prawa geologicznego i górniczego) rola gminy jest jedynie bierna. Jako beneficjent opłaty eksploatacyjnej gmina, nie może odmówić jej przyjęcia, jedynie wyjątkowo - w razie aktywności nadzorczej organu koncesyjnego- może wziąć udział w postępowaniu ustalającym prawidłową wysokość tejże opłaty.

Osiągając ex lege korzyść majątkową z opłat eksploatacyjnych, gminy nie stają się jednak stroną w postępowaniach administracyjnych i sądowoadministracyjnych, które dotyczą ustalenia wysokości opłaty eksploatacyjnej.

Przedstawiciel (pełnomocnik) wnioskodawcy, również podmiot sporządzający czy podpisujący wniosek, jest zobowiązany do działania w granicach i w zakresie udzielonego mu umocowania. Nie posiada kompetencji do samodzielnego kształtowania tak przedmiotu, jak i wzorców kontroli, gdyż wiąże go treść uchwały podmiotu legitymowanego do wystąpienia z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego.

Funkcja represyjna nie jest zasadniczym celem art. 92 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, ze zm.) Kara pieniężna wprowadzona przez ten przepis nie sprowadza się do wyrządzenia osobistej dolegliwości za naruszenie fundamentalnych zasad współżycia ludzi w społeczeństwie, ale ma zagwarantować należyte prowadzenie działalności gospodarczej