Organ rentowy jest uprawniony do weryfikacji zadeklarowanej przez przedsiębiorcę podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, zwłaszcza gdy istnieje podejrzenie, że przedsiębiorca celowo zawyżył tę podstawę w celu uzyskania wyższych świadczeń, co jest sprzeczne z zasadą solidaryzmu w systemie ubezpieczeń społecznych.

Organ rentowy jest uprawniony do weryfikacji i kwestionowania wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zadeklarowanej przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą, jeżeli wysokość ta znacząco przekracza osiągane przychody, szczególnie w początkowym okresie prowadzenia działalności.

O kwalifikacji świadczenia jako nienależnie pobranego decyduje świadomość ubezpieczonego.

Nieważność postępowania ma miejsce wtedy, gdy strona postępowania wbrew swej woli zostaje faktycznie pozbawiona możności działania w postępowaniu lub jego istotnej części.

W świetle prawa, zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego oparte na umowie o pracę, która nie wiąże się z rzeczywistym wykonywaniem pracy w reżimie pracowniczym, nie stanowi ważnego tytułu do objęcia ubezpieczeniami społecznymi; sąd kasacyjny nie ma kompetencji do przewartościowania ustaleń faktycznych i dowodowych dokonanych przez sądy niższych instancji.

Jeżeli pracownik w ramach swoich obowiązków stale i w pełnym wymiarze czasu pracy narażony był na działanie tych samych czynników, na które narażeni byli pracownicy innego działu, w ramach którego to działu takie same prace zaliczane są do pracy w szczególnych warunkach, to zróżnicowanie tych stanowisk pracy musiałoby być uznane za naruszające zasadę równości w zakresie uprawnień do ubezpieczenia społecznego

W sytuacji, gdy stosunek służbowy funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej został przekształcony w stosunek pracy na podstawie umowy o pracę, nie dochodzi do konwersji, lecz do ustania stosunku służbowego traktowanego jak zwolnienie ze służby, a odpowiednim trybem rozpatrzenia roszczenia o przywrócenie do służby jest postępowanie administracyjne, a nie postępowanie przed sądem pracy.

Podleganie ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym oraz wypadkowemu wynika nie ze zgłoszenia prowadzenia działalności gospodarczej w CEIDG, lecz z jej rzeczywistego wykonywania, co oznacza zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter działalności.