Pracownicy wykonujący pracę w kilku państwach członkowskich UE mogą podlegać ustawodawstwu państwa członkowskiego swojego zamieszkania, jeżeli praca tam wykonywana nie ma charakteru marginalnego, a ich pracodawca prowadzi znaczną część działalności w tym państwie.

Do uznania pracy za wykonywaną w szczególnych warunkach nie wystarcza zaliczenie stanowiska przez pracodawcę do kategorii pracy w takich warunkach; kluczowe są rzeczywiście wykonywane przez pracownika obowiązki i ich wpływ na organizm pracownika.

Wspólnik dwuosobowej spółki z o.o., który pełni funkcję członka zarządu i wykonuje pracę w ramach stosunku pracy, podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, gdy występuje podporządkowanie pracownicze zgodne z art. 22 k.p., a fakt bycia członkiem zarządu nie wyklucza możliwości bycia pracownikiem tejże spółki.

Emerytury i renty funkcjonariuszy służących na rzecz totalitarnego państwa mogą być obniżone do poziomu najniższej emerytury, nawet jeśli późniejsza służba odbywała się już w wolnej Polsce, przy założeniu braku pomyślnej indywidualnej weryfikacji pełnionej służby pod kątem naruszenia praw człowieka.

Zastosowanie mechanizmu przewidzianego w art. 15c ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej, który obniża świadczenia funkcjonariuszy służących na rzecz państwa totalitarnego do poziomu przeciętnej emerytury u osób, które po 1990 r. wypracowały dodatkowe uprawnienia, narusza zasadę równości przed prawem i prawo do zabezpieczenia społecznego, jak określono w Konstytucji RP.

Podleganie obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej wymaga spełnienia kryteriów faktycznego wykonywania tej działalności w sposób ciągły, zorganizowany i nastawiony na zysk, a brak tych cech prowadzi do uznania, że osoba nie podlega takim ubezpieczeniom.

Kwalifikacja 'służby na rzecz totalitarnego państwa' nie może opierać się wyłącznie na formalnej przynależności do określonych jednostek, lecz musi uwzględniać indywidualną ocenę działań służbowych w kontekście naruszenia praw człowieka.

W przypadku zbiegu prawa do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i emerytury wojskowej, wypłaca się jedno z tych świadczeń - to, które jest wyższe lub wybrane przez zainteresowanego, chyba że emerytura wojskowa została obliczona na zasadach określonych w art. 15a lub art. 18e ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych.