1. Definicji pracy górniczej nie można zmieniać ani rozszerzać za pomocą rozporządzeń wykonawczych czy innych dokumentów wewnętrznych, a decydujący jest faktyczny charakter wykonywanych czynności. 2. Prace związane z obsługą agregatów prądotwórczych, naprawą koparek czy remontem maszyn, nie spełniają wymogów określonych w ustawie emerytalnej jako prace górnicze. 3. Interpretację pojęcia bieżąca konserwacja

Kluczowe dla rozstrzygnięcia, czy osoba podlega ubezpieczeniom społecznym, jest faktyczne i rzeczywiste wykonywanie pracy w ramach stosunku pracy, a nie samo formalne zawarcie umowy o pracę. Umowa o pracę, która nie wiąże się z rzeczywistym jej wykonywaniem, nie stanowi podstawy przystąpienia do ubezpieczeń społecznych, nawet jeżeli występują takie formalności jak wypłata wynagrodzenia czy opłacanie

W kontekście wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i płacy, uznaje się je za zasadne tylko w przypadku, gdy istnieje rzeczywista i uzasadniona przyczyna, tak jak wskazuje art. 42 § 1 i 2 Kodeksu pracy, w związku z art. 45 § 1 k.p. Przy czym, pozorna likwidacja stanowiska pracy, która nie różni się w istotnych elementach od nowo utworzonego, nie stanowi uzasadnionej przyczyny dla wypowiedzenia zmieniającego

1. Posiadanie orzeczenia lekarskiego, stwierdzającego brak przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy i do kierowania pojazdami, to obowiązek prawny, wynikający z przepisów prawa transportowego, niezależny od obowiązków wynikających z innych przepisów. Orzeczenia te nie mogą być zastąpione innymi dokumentami, a ich brak może skutkować uznaniem zwykłych czynności wykonywanych

1. Organy rentowe mają prawo do kwestionowania tytułu ubezpieczenia społecznego, podstawy wymiaru składek oraz badania, czy zawarcie umowy nie miało na celu obejścia prawa. 2. Czynności prawne, które mogą być uznane za nieważne w zakresie prawa ubezpieczeń społecznych, nie mogą jednocześnie być uznane za nieważne z powodu pozorności i obejścia prawa.

Sporadyczne doradztwo w kwestiach związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego przez osobę, która z uwagi na stan zdrowia nie jest zdolna do wykonywania prac fizycznych, nie stanowi podstawy do uznania jej za osobę faktycznie prowadzącą działalność rolniczą w kontekście prawa do świadczeń rentowych.