Rozwiązanie stosunku pracy w wyniku odmowy przez pracownika przyjęcia nowych warunków pracy lub płacy, proponowanych przez pracodawcę w ramach wypowiedzenia zmieniającego, może zostać uznane za rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika, uprawniające do odprawy pieniężnej, o ile zmiana warunków prowadziłaby do poważnych zmian na niekorzyść pracownika.
Nieprawidłowa interpretacja przepisów prawa materialnego przez organ rentowy oraz niedopełnienie przez niego obowiązku ustalenia wszystkich okoliczności niezbędnych do wydania decyzji świadczeniowej powoduje jego odpowiedzialność za wypłatę odsetek z tytułu opóźnienia, niezależnie od stopnia winy organu rentowego i bez konieczności wykazywania przez ubezpieczonego, że odnotował szkodę jako skutek tego
W systemie prawnym możliwa jest zmiana uprzednio ustalonych praw emerytalno-rentowych funkcjonariuszy służb mundurowych okresu PRL, w przypadku stwierdzenia, że ich praca była związana ze służbą na rzecz państwa totalitarnego, nawet jeśli miała charakter pomocniczy, techniczny i nie wiązała się bezpośrednio z działaniami represji politycznych.
W sytuacji, gdy zawarta umowa o pracę nie wiąże się z rzeczywistym wykonywaniem pracy w warunkach charakterystycznych dla stosunku pracy, w szczególności z brakiem podporządkowania służbowego i organizacyjnego, nie rodzi ona skutków w postaci obowiązku objęcia pracownika ubezpieczeniem społecznym.
Przy ocenie prawnej służby na rzecz totalitarnego państwa istotne jest uwzględnienie formacji, w której pełniona była służba, a także zajmowanego stanowiska, stopnia służbowego oraz przebiegu służby. Sam fakt służby w instytucjach i formacjach wymienionych w przepisach może stanowić wystarczającą podstawę do zakwalifikowania danej służby jako służby na rzecz totalitarnego państwa, nawet w przypadku
W przypadku odwołania od decyzji organu rentowego w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, nieprawidłowe umocowanie osoby reprezentującej odwołującą się spółkę nie może automatycznie prowadzić do odrzucenia odwołania na podstawie art. 199 § 1 k.p.c. Sąd ma obowiązek rozważenia wszystkich okoliczności sprawy, w tym możliwości usunięcia braków formalnych odwołania, zanim zdecyduje o zakończeniu
W przypadku zbiegu prawa do emerytury wojskowej i emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przez osobę, która pozostawała w zawodowej służbie wojskowej przed 1 stycznia 1999 roku, konieczne jest dokonanie wyboru między tymi świadczeniami, zgodnie z art. 95 ust. 2 ustawy emerytalnej, nawet jeśli emerytura wojskowa została obliczona wyłącznie na podstawie okresów służby wojskowej.
Osoba prowadząca działalność gospodarczą, która w okresie orzeczonej niezdolności do pracy wykonuje jedynie sporadyczne, formalne czynności niebędące istotą jej działalności zarobkowej, nie traci prawa do zasiłku chorobowego.