Mechanizm obniżenia wysokości emerytur funkcjonariuszy na podstawie art. 15c ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej, w zakresie, w jakim obejmuje świadczenia wypracowane poza służbą na rzecz totalitarnego państwa, narusza art. 32 i art. 64 Konstytucji RP oraz prawo do zabezpieczenia społecznego z art. 67 ust. 1 Konstytucji RP.
W sprawach dotyczących obniżenia świadczeń emerytalnych i rentowych funkcjonariuszy, konieczne jest indywidualne badanie, czy konkretne działania funkcjonariusza godziły w prawa i wolności człowieka, zamiast przyjmowania, że sama przynależność do określonych instytucji jest dowodem służby na rzecz totalitarnego państwa.
Obniżenie policyjnych świadczeń emerytalnych i rentowych na podstawie art. 15c i 22a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, w odniesieniu do osób pełniących służbę na rzecz totalitarnego państwa, jest zgodne z konstytucyjnymi zasadami sprawiedliwości społecznej i równości wobec prawa.
Rejestracja działalności gospodarczej, która nie spełnia przesłanek zarobkowego charakteru, ciągłości i zorganizowania, nie stanowi podstawy do podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, jeżeli działania te zmierzają wyłącznie do uzyskania świadczeń z systemu ubezpieczeń społecznych.
Osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, jeżeli faktycznie wykonuje działalność w sposób zorganizowany i ciągły, niezależnie od jej rozmiaru, wysokości przychodów oraz przerw wynikających z choroby lub opieki nad dzieckiem.
Faktyczne wykonywanie działalności gospodarczej, choćby z okresami przerw spowodowanymi pobieraniem świadczeń z ubezpieczenia społecznego, stanowi tytuł do podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, jeśli działalność jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły oraz ma cel zarobkowy.
Odpowiednie stosowanie przepisów oznacza, że normy prawne przewidziane pierwotnie dla danego rodzaju stanów faktycznych mogą być stosowane w stanach faktycznych innego rodzaju: w postaci niezmienionej, po poddaniu modyfikacjom lub wcale. Ocena zakresu odpowiedniego stosowania powinna uwzględniać systematykę i cele regulacji. W przypadku odesłania z ustawy o dodatku solidarnościowym do przepisów o zasiłku