Prawomocny nakaz zapłaty wydany w postępowaniu upominawczym, który nie uwzględnia z urzędu potencjalnych klauzul abuzywnych w umowach konsumenckich, może być uchylony jako sprzeczny z konstytucyjną zasadą ochrony konsumentów.

Nakaz zapłaty, który nakłada na konsumenta obowiązek spłaty kwoty obciążonej lichwiarskim oprocentowaniem, wydany bez zbadania okoliczności wskazujących na nieuczciwość umowy, narusza zasady ochrony konsumenta i sprawiedliwości społecznej, co uzasadnia jego uchylenie.

Niedopuszczalne jest rozszerzanie definicji jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w celach ustalenia obowiązku ubezpieczeniowego na wspólnika dominującego. Wspólnik posiadający 99,5% udziałów w spółce z o.o. nie podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu jako jedyny wspólnik, zgodnie z definicją art. 4 § 1 pkt 3 k.s.h.

Zastrzeżenie w umowie odsetek o charakterze lichwiarskim oraz niedopełnienie przez sąd obowiązku ochrony konsumenta, stanowi podstawę do uchylenia wydanego nakazu zapłaty.

Kara umowna zastrzeżona w umowie użytkowania wieczystego za niezagospodarowanie działek w terminie jest nieważna, ale Sąd Najwyższy odrzuci skargę nadzwyczajną, jeśli nie spełniono szczególnych przesłanek tej skargi, a rozbieżności w orzecznictwie istnieją.