Sąd ubezpieczeń społecznych ocenia prawidłowość decyzji o odpowiedzialności osoby trzeciej za zobowiązania składkowe według stanu prawnego i faktycznego istniejącego w dacie wydania decyzji. Przedawnienie zobowiązań płatnika, które nastąpiło dopiero w toku postępowania sądowego, nie może być podstawą do zwolnienia osoby trzeciej z odpowiedzialności ustalonej prawidłowo wydaną decyzją.

Regulamin pracy przewidujący jedynie możliwość stosowania systemu równoważnego czasu pracy bez wskazania konkretnych grup zawodowych objętych tym systemem ma charakter blankietowy i nie spełnia wymogów art. 150 § 1 k.p. w zw. z art. 104¹ § 1 pkt 2 k.p. Uzgodnienia dotyczące wprowadzenia systemu równoważnego czasu pracy zawarte z organizacjami związkowymi są wiążące tylko wówczas, gdy zostały poczynione

W okresie zawieszenia funkcjonowania uczelni medycznych z powodu pandemii COVID-19, art. 12a ust. 3 ustawy covidowej umożliwiał udzielenie nauczycielowi akademickiemu urlopu dla poratowania zdrowia na podstawie orzeczenia wydanego przez "innego lekarza" w przypadku braku dostępności do lekarza medycyny pracy. Urlop dla poratowania zdrowia stanowi prawo podmiotowe nauczyciela akademickiego, odmienne

Zmiana statusu pracownika-emeryta wojskowego na status wyłącznie emeryta przez rozwiązanie stosunku pracy stanowi przejście na emeryturę w rozumieniu art. 921 § 1 k.p. oraz art. 94 ust. 1 ustawy o służbie cywilnej, uprawniające do odprawy emerytalnej. Nie ma znaczenia, że uprawnienia emerytalne zostały nabyte przed nawiązaniem stosunku pracy, ani to, że nie zachodzi związek przyczynowy między nabyciem

W sprawach o odszkodowanie za rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracodawcy na podstawie art. 55 § 11 k.p., skarga kasacyjna nie może być uznana za zasadną, jeśli nie zawiera zarzutu naruszenia tego przepisu w zakresie oceny "ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków wobec pracownika", a ogranicza się jedynie do zarzutów dotyczących innych przepisów prawa pracy lub terminu miesięcznego

Prawodawca wprowadził do ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy dwa mechanizmy korygujące wysokość emerytur funkcjonariuszy pełniących służbę na rzecz totalitarnego państwa. Pierwszy z nich "zeruje" tzw. kwalifikowane lata służby i nie pozostaje w sprzeczności z Konstytucją RP. Natomiast drugi, obniżający wysokość świadczenia do przeciętnej emerytury wypłacanej w powszechnym systemie ubezpieczenia

Mechanizm obniżający wysokość świadczenia emerytalno-rentowego funkcjonariusza służb mundurowych do poziomu przeciętnej emerytury i renty wypłacanej z FUS (art. 15c ust. 3 i art. 22a ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej) narusza zasadę równości, prawo własności i prawo do zabezpieczenia społecznego (art. 32 ust. 1 i 2, art. 64 ust. 1, 2 i 3 oraz art. 67 ust. 1 Konstytucji RP), szczególnie gdy obniżka dotyczy

W postępowaniu z odwołania od decyzji organu rentowego wydanej na podstawie art. 114 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nie obowiązuje prekluzja dowodowa, a ubezpieczony może także w postępowaniu sądowym powoływać się na nowe okoliczności oraz dowody uzasadniające ponowne ustalenie prawa do świadczenia lub jego wysokości. Sąd rozpoznający takie odwołanie ma obowiązek

Ocena czy funkcjonariusz wykonywał służbę na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu art. 13b ustawy zaopatrzeniowej wymaga uwzględnienia wszystkich okoliczności sprawy, w tym indywidualnych czynów i ich weryfikacji pod kątem naruszenia podstawowych praw i wolności człowieka, przy czym istnieje domniemanie faktyczne służby na rzecz totalitarnego państwa dla osób pełniących służbę w jednostkach wymienionych